O Κωνσταντίνος Μάρκελλος επιστρέφει στην ευρωπαϊκή δραματουργία, μεταφράζοντας και σκηνοθετώντας ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα σύγχρονα έργα. Με αφορμή τα “Ορφανά” (Herald Angel Award στο Edinburgh Fringe Festival) του Dennis Kelly, ανεβαίνει στη σκηνή με τους συνεργάτες του Ελένη Στεργίου και Χρήστο Παπαδόπουλο, σε μια παράσταση υψηλών εσωτερικών εντάσεων, η οποία παίζει - όπως άλλωστε και η ίδια η ζωή - στο όριo ανάμεσα στο νατουραλισμό και το παράλογο. Τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται η Αρετή Μουστάκα, τους φωτισμούς η Στέλλα Κάλτσου, το Sound Design είναι του Διαμαντή Αδαμαντίδη (InnerD), ενώ βοηθός σκηνοθέτη είναι ο IlyaAlgaer.

Υπόθεση:

Σε μια υποβαθμισμένη και με υψηλό δείκτη εγκληματικoτητας γειτονιά του Λονδίνου, η Έλεν και ο Ντάννυ ετοιμάζονται να δειπνήσουν στο διαμέρισμά τους γιορτάζοντας την είδηση ότι η Έλεν είναι έγκυος για δεύτερη φορά. Η απροσδόκητη εμφάνιση του αδελφού της Έλεν, Λίαμ, με ρούχα βουτηγμένα στο αίμα, θα ανατρέψει τις όποιες προσδοκίες, για μια ειρηνική βραδιά.

Την αρχική ανησυχία για τη σωματική ακεραιότητα του Λίαμ θα διαδεχτούν η αγωνία να προστατευτεί η οικογένεια με κάθε κόστος και στη συνέχεια ο αποτροπιασμός, αφού ένα περιστατικό ακραίας, κατά τα φαινόμενα, ρατσιστικής βiας το οποίο έλαβε χώρα λίγα μέτρα μακρύτερα από το διαμέρισμα, θα εντείνει το αίσθημα της ανασφάλειας και θα ξυπνήσει μια σειρά συγκρούσεων στους κόλπους μιας κατά τα άλλα φιλήσυχης οικογένειας.

Με το πέρας της βραδιάς κανένα πρόσωπο δε θα είναι “ο εαυτός που μπορούσε να αναγνωρίσει”, καμία σχέση δε θα έχει μείνει αδιατάρακτη. Ματαιώσεις, απωθημένα και μυστικά χρόνων θα έρθουν στην επιφάνεια, πράξεις ανομολόγητες αλλά και αποφασιστικές αρνήσεις θα έχουν τραγικές επιπτώσεις στις ζωές όλων.

Επιβεβαιώνοντας, με αυτό τον τρόπο, την πολυδιάστατη φύση της βiας η οποία - περισσότερο από ποτέ στη σύγχρονη, πολιτισμένη κοινωνία μας - δεν είναι μόνο σωματική, παρά μπορεί να κρύβεται πίσω από λέξεις και καλές προθέσεις είτε στην ιδιωτική είτε στη δημόσια σφαίρα.

Ο συγγραφέας με πυκνό και κρυπτικό λόγο, με πλοκή γεμάτη σασπένς και ανατροπές, με υποδόριο χιούμορ ασκεί εύστοχη κοινωνική κριτική δομώντας ολοκληρωμένους χαρακτήρες, οι σχέσεις και οι πράξεις των οποίων θέτουν στο μικροσκόπιο έννοιες και ιδέες που απασχολούν κάθε ενεργό πολίτη του σήμερα.

Και που αμφισβητούνται, επεναξετάζονται ή αναθεωρούνται στον δημόσιο διάλογο μιας εποχής που “τρέχει”, μεταβάλλεται, αναιρεί και (αυτό)αναιρείται: Συνείδηση, ηθική, ιδεολογία, αγάπη, ασφάλεια, προστασία, οικογενειακοί δεσμοί και κοινωνική ευθύνη είναι μόνο κάποιες από τις έννοιες που συνθέτουν το πολυδιάστατο δραματουργικό πλέγμα ενός από τα σύγχρονα αριστουργήματα της ευρωπαϊκής δραματουργίας.