Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που έλεγαν ότι μπορούν να προβλέψουν το «τέλος του κόσμου» και έχουν τολμήσει να αναφέρουν και ημερομηνίες. Όπως το 2000 και το 2012. Ένας ακόμη το έκανε για τις 21 Μαρτίου του 1844. Ο William Miller, αποφάσισε να κάνει τη δική του ανάγνωση της Βίβλου και να τραβήξει μαζί του έναν μεγάλο αριθμό πιστών βάσει αυτής, οι οποίοι ονομάστηκαν Millerites.

Ο Miller παραλίγο να χάσει τη ζωή του σε μια μάχη που έγινε στο Πίτσμπουργκ το 1814 και από τότε αποφάσισε να ξανασκεφτεί την πίστη του. Αυτό που κατάλαβε ήταν ότι η επέμβαση του Θεού στη Γη, θα γίνει σύντομα και έγινε η βάση της θεωρίας του. Η Δευτέρα Παρουσία για εκείνον ήταν πολύ κοντά και θα έφερνε μαζί της το «τέλος του κόσμου».

Οι υπολογισμοί του έβγαζαν το συμπέρασμα πως θα γίνει κάπου μεταξύ 21 Μαρτίου του 1843 και 21 Μαρτίου του 1844. Αλλά όταν πέρασε και αυτή η ημερομηνία, ανακήρυξε νέα ημερομηνία την 18η Απριλίου. Ωστόσο το ίδιο συνέβη κι εκεί. Μετά από μια ακόμα λανθασμένη πρόβλεψη τον επόμενο Οκτώβριο, οι 50.000 ακόλουθοι του τον εγκατέλειψαν.

Ωστόσο κάποιοι από αυτούς δεν σταμάτησαν να πιστεύουν όρι έρχεται η Δευτέρα Παρουσία και έριξαν το φταίξιμο σε λανθασμένο υπολογισμό. Νέος ηγέτης τους έγινε ο Peter Armstrong, o οποίος μαζί με τους ακόλουθους του αγόρασε μια έκταση γης στην Πενσυλβάνια.

Η γη όλο και μεγάλωνε και έφτανε να καλύπτει περίπου 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η οποία μπορούσε να φιλοξενήσει άνετα μια μικρή πόλη μέσα. Εξέδιδαν εφημερίδες, με τους πιστούς να αγοράζουν γη και να χτίζουν σπίτια. Η έκταση μετατράπηκε στην πόλη Celestia.

Αφιέρωσαν όλη αυτή τη γη στον Θεό, μετατρέποντάς την σε περιουσία του. Όταν ξέσπασαν οι αναταραχές του Εμφυλίου, ο Armstrong έστειλε μήνυμα στον πρόεδρο Lincoln και του ζήτησε η κάτοικοι της πόλης να εξαιρεθούν από αυτόν. Ο Lincoln συμφώνησε και η απόφασή του ερμηνεύτηκε από πολλούς ως απόφαση του θεού. Οπότε πολλοί άνθρωποι που δεν ήθελαν να πολεμήσουν, πήγαν να μείνουν εκεί.

Αλλά όσοι πήγαν εκεί, μάλλον δεν ενδιαφέρονταν για τη διδασκαλία του Miller και του Armstrong. Και σύντομα η πόλη έμοιαζε με κάθε άλλη πόλη και ο Armstrong απογοητευμένος την παράτησε, πηγαίνοντας αλλού να κάνει το ίδιο.

Η Celestia μπήκε σε δημοπρασία το 1876. Όταν ο Armstrong θεώρησε τη γη ως ιδιοκτησία του Θεού, πίστευε ότι η πράξη θα επέτρεπε σε αυτόν και στους οπαδούς του να αποκτήσουν απαλλαγή από τους φόρους, γιατί περίμενε ότι οι αρχές θα αντιλαμβάνονταν την Celestia με τον ίδιο τρόπο που έκανε αυτός, ως ιερή.

Αλλά ακόμα και ο Θεός μάλλον θα έπρεπε να… πληρώνει φόρους, οπότε η πολιτεία ανάγκασε τον Armstrong να πουλήσει τη γη για να πληρώσει αναδρομικά τους φόρους ιδιοκτησίας του. Την είχε αγοράσει ο γιος του κάποια χρόνια αργότερα για να παραμείνει στην οικογένεια, αλλά μετά από αυτό μετατράπηκε σε πόλη - φάντασμα και πολλά χρόνια αργότερα, έπρεπε να βγει σε δημοπρασία γιατί η κυβέρνηση της Πενσυλβάνια δεν είδε ποτέ τους φόρους στα ταμεία της από τον «ιδιοκτήτη» της.