Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, με θεατρικά δρώμενα και άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις.

Το θέατρο έχει τις ρίζες του στην ελληνική ιστορία και τη φαντασία ανθρώπων που έψαχναν τρόπους έκφρασης και δημιουργίας και εξελίχθηκε σε μια από τις πιο γόνιμες και ζωντανές πηγές και μορφές Τέχνης. 

Η λέξη θέατρο προέρχεται από το αρχαίο ρήμα θέωμαι που σημαίνει παρατηρώ και όχι βλέπω. Μέσα, λοιπόν, από την παρατήρηση ο θεατής συμπάσχει με τους ήρωες, ταυτίζεται μαζί τους ή όχι, μεταφέρεται σε άλλες εποχές, ταξιδεύει σε διαφορετικά μέρη σε διαφορετικές χώρες, εισβάλλει σε άλλα ήθη και έθιμα. Το σημαντικότερο όμως όλων αυτών, είναι πως οτιδήποτε παρατηρεί, αποτελεί καθρέφτισμα της δικής του ψυχής, της δικής του νοοτροπίας και της δικής του ιδιοσυγκρασίας.

Η αναγκαιότητα ύπαρξης του θεάτρου σχετίζεται με την Αριστοτελική κάθαρση. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ο θεατής καθαίρεται από το άγχος της καθημερινότητας. Η επερχόμενη κάθαρση και λύτρωση ενός θεατή επιβεβαιώνει την ψυχαγωγική δράση του θεάτρου, αλλά κυρίως την ψυχολογική υποστήριξη που προσφέρει στο θεατή, με μια διαφορετική διαδικασία από την παραδοσιακή συμβουλευτική.

Το θέατρο ανοίγει το μυαλό και τις αισθήσεις μέσα από ένα μοναδικό τρόπο εντελώς διαφορετικό από την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο. Αυτό συμβαίνει, γιατί το θέατρο αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, πάλλεται, δονείται επί σκηνής μέσα από τους ήρωες και αλληλεπιδρά με το κοινό. 

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα θεάτρου, είναι ευκαιρία να τιμήσουμε μια από τις ύψιστες τέχνες, αλλά και τους ανθρώπους που συμβάλλουν στην διαμόρφωσή και εξέλιξή της.