Θα έχετε ακούσει βέβαια ότι οι κατσαρίδες είναι το μόνο πλάσμα που μπορεί να επιβιώσει από πυρηνικό πόλεμο είναι οι κατσαρίδες. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Έχει μάλιστα ειπωθεί ότι οι κατσαρίδες μπορούν να επιβιώσουν από την ποσότητα ραδιενέργειας στο σημείο μηδέν μιας πυρηνικής έκρηξης, αν και φυσικά, όχι από την ίδια την έκρηξη εάν ήταν ακριβώς δίπλα.

Μια έρευνα που έγινε πριν από μερικά χρόνια, έδειξε πως παρόλο που οι κατσαρίδες μπορούν να αντέξουν 10 φορές περισσότερες από τον άνθρωπο τις εκρήξεις ιονίζουσας ακτινοβολίας, αλλά δεν θα τα καταφέρουν. Χρειάζεται μια έκρηξη 1.000 rads για να παρέμβει στην ικανότητα αναπαραγωγής των κατσαρίδων, κάτι που θα σήμανε και το τέλος τους, εάν όλες εκτίθονταν σε αυτά τα επίπεδα ραδιενέργειας. Πρόκειται για το επίπεδο ακτινοβολίας που παρατηρήθηκε 15 περίπου μίλια μακριά από τη Χιροσίμα, αμέσως μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας. Η βόμβα στη Χιροσίμα ήταν 15 κιλοτόνων, κάτι που δεν είναι τίποτα μπροστά στις πυρηνικές βόμβες μεγατόνων που υπάρχουν σήμερα.

Στα 6.400 rads, οι περισσότερες ανήλικες κατσαρίδες θα πέθαιναν, ενώ στα 10.000 θα τις ακολουθούσαν και οι ενήλικες. Αν και αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό για τα ανθρώπινα πρότυπα, αφού οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν μόνο περίπου 400-1000 rads πριν από το θάνατο, είναι αναμφισβήτητα μη εντυπωσιακό για τα πρότυπα των εντόμων. Τα περισσότερα έντομα μπορούν να επιβιώσουν με πολύ υψηλότερα ποσοστά από την κατσαρίδα, σύμφωνα με την Επιστημονική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιδράσεις της Ατομικής Ακτινοβολίας.

Ποια θα είναι τα πλάσματα που θα παραμείνουν ζωντανά στη Γη μετά από μαι πυρηνική καταστροφή; Οι μύγες των φρούτων χρειάζονται 64.000 rad για να πεθάνουν, ενώ τα σκαθάρια των αλεύρων περίπου 100.000 rads. Οι σφήκες Habrobracon από την άλλη μπορούν να επιβιώσουν έως και στα 180.000 rads. Πρωταθλητής είναι το μικρόβιο Deinococcus radiodurans. Αυτό το βακτήριο μπορεί να επιβιώσει σε επίπεδα ακτινοβολίας τόσο υψηλά όσο 1,5 εκατομμύρια rad σε θερμοκρασία δωματίου και σχεδόν 3 εκατομμύρια rad όταν παγώσει, όπως κατά τη διάρκεια ενός υποθετικού πυρηνικού χειμώνα.

Δεν γνωρίζουμε που ακριβώς ξεκίνησε αυτός ο μύθος για τις κατσαρίδες, αλλά μάλλον πρωτοειπώθηκε από ακτιβιστές ενάντια στα πυρηνικά τη δεκαετία του 1960, που χρησιμοποιούσαν τις κατσαρίδες στα σλόγκαν και τις καμπάνιες τους.