Ένας Τούρκος ιδιοκτήτης σπιτιού κυνηγώντας τα κοτόπουλα του μέσα από μια τρύπα στο υπόγειό του κατά τη διάρκεια των ανακαινίσεων, συνάντησε μια εγκαταλελειμμένη υπόγεια τουρκική πόλη που κάποτε στέγαζε 20.000 ανθρώπους.

Σε μια προσπάθεια να πιάσει το πουλερικό του που διέφυγε, ο άγνωστος άνδρας γκρέμισε τον τοίχο τη δεκαετία του 1960 για να αποκαλύψει μια σκοτεινή σήραγγα που οδηγεί στην αρχαία πόλη Elengubu, γνωστή σήμερα ως Derinkuyu.

Το Derinkuyu, λαγούμι πάνω από 280 πόδια κάτω από την περιοχή της Καππαδοκίας της Κεντρικής Ανατολίας, είναι η μεγαλύτερη υπόγεια πόλη στον κόσμο και πιστεύεται ότι συνδέεται με περισσότερες από 200 μικρότερες, ξεχωριστές υπόγειες πόλεις που ανακαλύφθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, είπαν Τούρκοι οδηγοί στο BBC. 

Μέσα στην υπόγεια πόλη - οι είσοδοι της οποίας συνδέονται με περισσότερες από 600 ιδιωτικές κατοικίες στη σύγχρονη, επιφανειακή περιοχή της Καππαδοκίας - οι ερευνητές βρήκαν 18 επίπεδα σηράγγων που περιείχαν κατοικίες, αποθήκευση ξηρών τροφών, στάβλους βοοειδών, σχολεία, οινοποιεία, ακόμη και ένα παρεκκλήσι.

Η πόλη ήταν επίσης εξοπλισμένη με ένα σύστημα εξαερισμού που τροφοδοτούσε τους κατοίκους της με μια σταθερή ροή καθαρού αέρα και νερού.

«Η ζωή υπόγεια ήταν πιθανώς πολύ δύσκολη», είπε ο οδηγός Suleman.

Το Derinkuyu είναι η μεγαλύτερη πόλη που έχει ανασκαφεί στον κόσμο

Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής της εντυπωσιακής πόλης παραμένει αμφισβητούμενη, αλλά αρχαία συγγράμματα που χρονολογούνται από το 370 π.Χ. δείχνουν ότι υπήρχε το Derinkuyu.

Η πόλη πιθανότατα αρχικά χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευση αγαθών, αλλά στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο για να ξεφύγει από ξένους εισβολείς - οι αμυδρά φωτισμένοι διάδρομοι ήταν σκόπιμα χτισμένοι στενοί και χαμηλοί, ώστε οι εισβολείς να αναγκάζονταν να σκύψουν και να εισέλθουν σε μια γραμμή.

Οι πόρτες που συνδέουν κάθε επίπεδο ήταν μπλοκαρισμένες από ογκόλιθους μισού τόνου που κινούνταν μόνο από το εσωτερικό που περιείχαν μια μικρή τρύπα. Όταν κατοικούνταν η πόλη, τα ζώα κρατούνταν σε ορόφους πιο κοντά στην επιφάνεια, έτσι ώστε οι μυρωδιές και τα αέρια τους να μην επηρεάζουν τις χαμηλότερες κατοικίες. Ένα πηγάδι που παρείχε καθαρό νερό και οι άξονες εξαερισμού επέτρεπαν στον καθαρό αέρα να κυκλοφορεί μεταξύ των δωματίων και των επιπέδων.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το Derinkuyu χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως αποθηκευτικός χώρος πριν γίνει καταφύγιο για να κρυφτεί από τους εισβολείς.

Οι κάτοικοί του ήταν σε θέση να επιβιώσουν υπόγεια για μήνες κάθε φορά. Στο απόγειό του, φιλοξενούσε 20.000 ανθρώπους. Ωστόσο, στη δεκαετία του 1920, εγκαταλείφθηκε από τους Καππαδόκες Έλληνες όταν κατέφυγαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου.

Το 1985, η περιοχή προστέθηκε στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Σήμερα, η Derinkuyu, η οποία είναι τώρα η μεγαλύτερη υπόγεια πόλη που έχει ανασκαφεί στην Τουρκία, είναι ανοιχτή για τους επισκέπτες.