Δεν ξέρουμε αν μπορεί να θεωρηθεί πόλεμος, αλλά παρολ’ αυτά ως τέτοιος θεωρείται. Έγινε στις 27 Αυγούστου του 1896 μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Σουλτανάτου της Ζανζιβάρης και κράτησε μόλις 38 λεπτά.

Ξεκίνησε με τον θάνατο του σουλτάνου της Ζανζιβάρης Χαμάντ μπιν Τουβαϊνί αλ Μπουσαίντ δυο ημέρες νωρίτερα, που τότε ήταν 39 ετών, ο οποίος ήταν πιστός σύμμαχος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Τότε ο ανιψιός του Χαλίντ αλ Μπαργκάς, πήρε με πραξικόπημα την εξουσία στη χώρα. Ωστόσο οι Άγγλοι δεν τον ήθελαν καθόλου και προτιμούσαν τον θείο του Χαμούντ μπιν Μουχάμεντ.

Απαίτησαν λοιπόν την παραίτηση του Μπαργκάς, με το τελεσίγραφο που το έδωσαν να λήγει στις 9 το πρωί της 27ης Αυγούστου. Αρχικά αρνήθηκε και θέλοντας να κερδίσει χρόνο, έβαλε στην εξίσωση και τις ΗΠΑ. Οι Άγγλοι πάλι άρχισαν να προετοιμάζονται για πόλεμο και παρέταξαν στο λιμάνι της Ζανζιβάρης πέντε πλοία, αποβιβάζοντας στη στεριά πεζοναύτες.

Ο Μπαργκάς ήθελε κι άλλο χρόνο να διαπραγματευτεί, αλλά οι Άγγλοι δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα. Μόλις δυο λεπτά μετά τη λήξη του τελεσίγραφου, ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν με κανόνια το σουλτανικό χαρέμι που ισοπεδώθηκε. Ο Μπαργκάς κατάφερε να διαφύγει την τελευταία στιγμή και ζήτησε πολιτικό άσυλο στο προξενείο της Γερμανίας. 20 λεπτά πριν τις 10 το πρωί, ο πόλεμος έληξε μέσα σε 38 λεπτά.

500 μαχητές της Ζανζιβάρης έπεσαν νεκροί, με τους Άγγλους να έχουν μονάχα έναν τραυματία. Αμέσως μετά τη λήξη του πιο σύντομου πολέμου στην ιστορία, έβαλαν στη θέση του Μπαργκάς τον εκλεκτό τους Χαμούντ μπιν Μουχάμεντ, από τον οποίον ζήτησαν και πήραν αποζημίωση για το κόστος του 38λεπτου πολέμου.