Οι ευρωβουλευτές αναμένεται να ζητήσουν αυξημένη δράση για τη διατήρηση και τη βελτίωση των υδάτινων πόρων της ΕΕ, που έχουν ήδη πληγεί από αρκετά χρόνια ξηρασίας και μειωμένων επιπέδων των υπόγειων υδάτων.

Ο αντίκτυπος της αναδυόμενης ξηρασίας είναι ήδη ορατός στη Γαλλία, την Ισπανία και τη βόρεια Ιταλία και εγείρει ανησυχίες σχετικά με την παροχή νερού για ανθρώπινη χρήση, τη γεωργία και την παραγωγή ενέργειας.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου ξηρασίας, πάνω από το ένα τέταρτο της επικράτειας της ΕΕ αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή συνθήκες προειδοποίησης ξηρασίας, ενώ το 8% βρίσκεται ήδη σε κατάσταση συναγερμού ξηρασίας.

Το απόγευμα της Δευτέρας, οι ευρωβουλευτές θα συζητήσουν με την Επιτροπή τη δημιουργία Ημέρας της ΕΕ για τα θύματα της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης. Ένα ψήφισμα θα τεθεί σε ψηφοφορία αργότερα κατά τη διάρκεια της συνόδου.

Για αρκετές δεκαετίες, η ΕΕ έχει αναπτύξει ένα πλαίσιο για την πρόληψη και τον μετριασμό της λειψυδρίας και της ξηρασίας στην ΕΕ. Το Κοινοβούλιο και οι χώρες της ΕΕ εργάζονται επί του παρόντος για την αναθεώρηση πολλών μέτρων της πολιτικής της ΕΕ για τα ύδατα, μετά από πρόταση για ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτων των επιφανειακών και υπόγειων ρύπων.

Όπως προκύπτει από τις έρευνες, λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα ακραία κύματα καύσωνα, με ρεκόρ θερμοκρασίων και ξηρασιών, αυξήθηκαν. Οι επιπτώσεις είναι ιδιαίτερα καταστροφικές για χώρες που είναι λιγότερο προετοιμασμένες, ωστόσο «κανείς και πουθενά», όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλείς από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης.

«Οι δορυφορικές εικόνες Copernicus λειτουργούν ως θλιβερή επιβεβαίωση ότι πολλά μέρη της Ένωσης αντιμετωπίζουν έντονες δυσκολίες», δήλωσε η Επίτροπος Ενέργειας της ΕΕ K.Simson κατά την εναρκτήρια ομιλία της.

«Ορισμένες περιοχές υποφέρουν από λειψυδρία λόγω της ξηρασίας, ενώ άλλες υποφέρουν από πλημμύρες. Οι περισσότεροι υποφέρουν από τις συνέπειες της ρύπανσης των υδάτων, αλλά τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο».

Η Simson είπε ότι η ΕΕ είχε εφαρμόσει ισχυρούς νόμους για την προστασία των συστημάτων ύδρευσης από τη δεκαετία του 1970, αλλά παραδέχτηκε ότι η νομοθεσία και ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόστηκε θα μπορούσαν να επιτύχουν περισσότερα από όσα τελικά έγιναν.

«Έχουμε φτάσει στο σημείο όπου πρέπει να υιοθετήσουμε μια διαφορετική προσέγγιση», πρόσθεσε. «Ας μην είμαστε η ήπειρος που μαθαίνει την αξία του νερού αφού στεγνώσει το πηγάδι».