Τα δάση μας τάισαν, μας στέγασαν και έκαναν δυνατό τον τρόπο ζωής μας. Αλλά δεν μπορούν να μας σώσουν αν δεν μπορούμε να τα σώσουμε. Χρωστάμε στα δέντρα την επιβίωσή μας, κι όμως εχουμε χάσει ήδη το 1/3 των παγκόσμιων δασών

Τα τελευταία δέκα χιλιάδες χρόνια, η Γη έχει χάσει περίπου το ένα τρίτο των δασών της, κάτι που δεν θα ήταν τόσο ανησυχητικό αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι σχεδόν όλη αυτή η απώλεια συνέβη τα τελευταία τριακόσια περίπου χρόνια. Ο όγκος δέντρου που έχει χαθεί ΜΟΝΟ τα τελευταία εκατό χρόνια ήταν όσο χάθηκε συνολικά... στα εννέα χιλιάδες χρόνια πριν.

Και, σε αντίθεση με προηγούμενες απώλειες δασών, λόγω πάγου και πυρκαγιάς, ηφαιστείων, κομητών και σεισμών, σχεδόν όλη η καταστροφή τους τελευταίους τρεις αιώνες έγινε σκόπιμα, από ανθρώπους, καίγοντας δέντρα, κόβοντας δέντρα να για τα ξύλα τους, καλλιεργώντας.

Τα πρώτα δέντρα εξελίχθηκαν πριν από περίπου τετρακόσια εκατομμύρια χρόνια και πολύ γρήγορα, γεωλογικά μιλώντας, κάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος της ξηράς γης. Εκατόν πενήντα εκατομμύρια χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος μαζικής εξαφάνισης που είναι γνωστό ως ο Μεγάλος Θάνατος, τα δάση χάθηκαν, μαζί με σχεδόν οτιδήποτε άλλο σε ξηρά και θάλασσα.

Αυτή τη στιγμή ο πλανήτης μας βρίσκεται στη μέση αυτού που η επιστήμη λέει ότι είναι ένας άνευ προηγουμένου ρυθμός αλλαγής, σε αντίθεση με οτιδήποτε έχει δει εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια. Η υπερκατανάλωση, οι μη βιώσιμες πρακτικές και η απελευθέρωση τεράστιων ποσοτήτων αερίων θερμοκηπίου από την καύση ορυκτών καυσίμων αλλάζουν το κλίμα που διατηρεί τη ζωή μας με επικίνδυνο ρυθμό, οι ωκεανοί χάνουν οξυγόνο και τα είδη πεθαίνουν.

Η Γη είναι περίπου τεσσεράμισι δισεκατομμύρια ετών. Περίπου πριν από δυόμισι δισεκατομμύρια χρόνια, είχε συσσωρευτεί αρκετό οξυγόνο στην ατμόσφαιρα για να υποστηρίξει την πολυκύτταρη ζωή και περίπου πριν από πεντακόσια εβδομήντα εκατομμύρια χρόνια είχαν αρχίσει να εμφανίζονται οι πρώτοι σύνθετοι μακροσκοπικοί οργανισμοί, όπως αναφέρει ο Peter Frankopan στο «The Η Γη μεταμορφώθηκε» (Knopf).

Στο συμπέρασμά του, κοιτάζοντας σε ένα πιθανότατα όχι και πολύ μακρινό μέλλον στο οποίο οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και εξαφανίζονται, ο Frankopan γράφει, «η απώλεια μας θα είναι το κέρδος της χλωρίδας και της πανίδας»...