Σπάνια μια σειρά μπορεί να μας κάνει να τη δούμε μονορούφι μέσα σε λίγες ημέρες. Και ακόμα σπανιότερα πλέον, αν έχει να κάνει με τρομοκρατική επίθεση.

Ωστόσο όταν έπεσα πάνω στο «When the Dust Settles», από την πρώτη στιγμή κάτι με τράβηξε για να την παρακολουθήσω. Ακόμα και η σύντομη περιγραφή έφτανε. Μια τρομοκρατική επίθεση και οκτώ ιστορίες ανθρώπων που συναντιούνται. Και πράγματι, επέλεξε τον σωστό τρόπο για να γίνει η σειρά αριστουργηματική.

Πήρε λοιπόν κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά και τον ανέπτυξε. Τη ζωή του, τις φοβίες του, τα διαφορετικά προβλήματα του, σκιαγραφώντας ουσιαστικά τη σημερινή κοινωνία με τις πολλές εκδοχές της και κάνοντας με ευκολία διαφορετικά κοινά να ταυτιστούν με τον έναν ή με τον άλλο χαρακτήρα η τρόπο.

Γιατί η συγκεκριμένη σειρά από τη Δανία, είναι βασισμένη πάνω στους χαρακτήρες και σε αυτούς επικεντρώνεται. Δεν θέλει να επικεντρωθεί στην τρομοκρατική επίθεση αλλά στο πως αυτή έχει επιρροή σε αυτούς τους χαρακτήρες που θα μπορούσαν να είναι ο καθένας μας. Και σε μια κοινωνία που περιμένει πρώτα να συμβεί η τραγωδία και μετά να ενδιαφερθεί.

Είναι μια σειρά λοιπόν με μεγάλες και σύγχρονες κοινωνικές προεκτάσεις που πιάνει διαφορετικές πτυχές της κοινωνίας μέσω των ανθρώπων της και μας θέτει το ερώτημα για το αν κάποια στιγμή αυτή η κοινωνία μπορεί να είναι πραγματικά ενωμένη.

Δείτε το λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη, το πριν και το μετά την τρομοκρατική επίθεση και θα βγάλετε πολλά συμπεράσματα για το ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να διορθώσουμε. Γιατί έτσι και αλλιώς, πάντα στο επίκεντρο θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος και τίποτα άλλο…