Δεν το περίμενα, αλλά είναι μία ταινία που απόλαυσα απο το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι και το τελευταίο. Η βιογραφική ταινία για την μεγαλύτερη σταρ της μουσικής, καταφέρνει και σε μεταφέρει στη πολυτάραχη ζωή της Γουίτνεϊ Χιούστον, σαν να είσαι σκιά και να την παρακολουθείς.

Μια ζωή σαν παραμύθι, αλλά με κακό τέλος. Αυτή ήταν η ζωή της Γουίτνεϊ Χιούστον, και αυτο το συναίσθημα σου αφήνει στο τέλος.

Οι παραγωγοί της ταινίας δεν τσιγκουνεύτηκαν και πήραν τα δικαιώματα από τα τραγούδια της σπουδαίας τραγουδίστριας, και έτσι απολαμβάνεις εκτός απο τις μοναδικές ερμηνείες και τα καλύτερα τραγούδια της.

Βλέπουμε τη Γουίτνεϊ Χιούστον, πριν ξεκινήσει να τραγουδάει, βλέπουμε τη πρώτη σχέση της με κοπέλα, τη σχέση που είχε με τη μητέρα της, την επανάσταση που έκανε, όταν ένιωθε πως πνιγόταν.

Αυτή ήταν η Γουίτνεϊ Χιούστον, ήθελε ελευθερία, να την αγαπούνε για αυτό που είναι, όμως οι άνδρες της ζωής της, την κατέστρεψαν και την έσπρωξαν στον εφιάλτη των ναρκωτικών.

Η ταινία θα σε ρουφήξει κυριολεκτικά. Οι σκηνές που αντιμετωπίζει τη θηλιά από τα ναρκωτικά είναι μοναδική. 

Όπως και το τέλος, θα με θυμηθείτε. Άλλος σκηνοθέτης θα το είχε εκμεταλλευτεί τον θάνατο της, όμω σε αυτή τη ταινία, τη σεβάστηκαν και κυριολεκτικά πρόκειται για μία από τις καλύτερες σκηνές τέλους που έχω δει.