Παίρνοντας την ιδέα από το Instagram o Bαγγέλης Κοκκοτζής έγραψε σε πλακάτ τις σκέψεις του και βγήκε στους δρόμους - Είναι Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον Σπύρο Πέγκα

Βαγγέλη, πώς σκέφτηκες την ιδέα με τα χαρτόνια;

Όλοι όσοι ζούμε σε αυτή την πόλη, γνωρίζουμε καλά πως οι αλλαγές έρχονται αργά, βασανιστικά αργά πολλές φορές. Αυτό προκαλεί σε όλους μας αγανάκτηση και θυμό, ανάγκη για να ακουστεί η φωνή μας και πολλές φορές αυτή η φωνή να εκφράσει τις επιθυμίες και τους προβληματισμούς μεγάλου μέρους του κοινωνικού περιβάλλοντός μας.

Έτσι λοιπόν θεώρησα πως μέσω μιας καμπάνια "διαδήλωσης" και προβολής των προβλημάτων που αντιμετωπίζω στην καθημερινότητά μου, μέσω των social media, θα είναι ευκολότερο να ακουστεί η "φωνή" μου. Φυσικά η ιδέα με τα χαρτόνια-πλακάτ δεν είναι νέα στα social media. Άλλωστε έχει γνωρίσει ήδη μεγάλη επιτυχία λογαριασμός στο instagram, αμερικανού χρήστη, που κάνει αντίστοιχη καμπάνια εδώ και αρκετά χρόνια με εύστοχα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα!

Πώς σχολιάζεις το γεγονός πως φέτος όλοι "ξέρουμε κάποιον που κατεβαίνει για δημοτικός σύμβουλος";

Για μένα, οτιδήποτε μειώνει την απόσταση μεταξύ του πολίτη και του Δήμου είναι θετικό. Είμαστε πολλοί οι υποψήφιοι, κι αυτό ίσως δυσκολεύει την εκλογή μας, αλλά είναι θετικό το ότι υπάρχει πλεον ο θεσμικός χώρος για πιο ανοιχτά ψηφοδέλτια που αντιπροσωπεύουν ένα ευρύτερο φάσμα πολιτών. Φτάνει βέβαια ο εκάστοτε επικεφαλής να μην εκμεταλλευτεί αυτήν την δυνατότητα για να χωρέσει περισσότερα κομματικά στελέχη, ανθρώπους χωρίς κοινωνική περπατησιά, άτομα αποκλειστικά αναγνωρίσιμα και όχι αξιόλογα.

Στην περίπτωση της "Θεσσαλονίκης για Όλους", ξέρω ότι έγινε μία υπέροχη και επίμονη προσπάθεια συμπερίληψης υποψηφίων. Είμαι περήφανος για τις/τους συνυποψήφιες/ους μου, διότι στην πλειοψηφία τους απουσιάζουν οι κομματικές ταμπέλες, είναι άτομα με υψηλό επίπεδο μόρφωσης, επαγγελματικά δραστήρια τα οποία δεν συμμετέχουν στις δημοτικές εκλογές προκειμένου να αυτοπροσδιοριστούν ως αυτοδιοικητικες/οι αλλά από πραγματικό ενδιαφέρον για την πρόοδο της Θεσσαλονίκης. Δεν είμαι σίγουρος ότι συνέβη αυτό και σε άλλους συνδυασμούς του κεντρικού Δήμου Θεσσαλονίκης.

Αν έπρεπε να διαλέξεις τρία πράγματα που θα έπρεπε να αλλάξουν στην Θεσσαλονίκη ΧΤΕΣ, ποια θα διάλεγες;

Θα ήθελα η Θεσσαλονίκη να είναι σε τέτοια κατάσταση σήμερα, που θα μου επέτρεπε να δώσω μια οραματική απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Δυστυχώς σε αυτή την πόλη δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να λύσουμε βασικά προβλήματά της καθημερινότητας. Για το λόγο αυτό λοιπόν θα πω κάτι πολύ απλό, απτό και τόσο αναγκαίο:

Πεζοδρόμια και ράμπες παντού για καθολική προσβασιμότητα στον δημόσιο χώρο, στις δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά και σε όλα τα δημοτικά και σχολικά κτίρια. Έχουμε υποχρέωση στους συνανθρώπους μας με κινητικές δυσκολίες, στους γονείς με το παιδικό καροτσάκι και στην διευκόλυνση των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Vangelis Kokkotzis (@vkokoblog)

Να μπει επιτέλους τέλος στα διπλό και τριπλό-παρκαρισμένα. Θα πρέπει το κοινωνικό σύνολο και η εύρυθμη λειτουργία της πόλης να είναι η προτεραιότητα κάθε Δημοτικής Διοίκησης. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι μας πως δεν θα είναι εύκολο αλλά ούτε και βολικό. Δεν σταθμεύουμε παράνομα ούτε για "2 λεπτάκια" γιατί διακόπτουμε την κίνηση του λεωφορείου, του ασθενοφόρου, του ποδηλάτη ή ακόμα χειρότερα του πεζού ή του διερχόμενου παιδικού καροτσιού ή ακόμα και των συμπολιτών μας που κινούνται με αμαξίδιο.

Πρέπει να μειωθούν τα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης, να ενισχυθεί η συγκοινωνία με δωρεάν κυκλικές διαδρομές μικρών ηλεκτρικών λεωφορείων στο κέντρο και την Άνω πόλη ούτως ώστε τα αυτοκίνητα που φτάνουν από τα δυτικά και τα ανατολικά της πόλης να σταθμεύουν σε νέους χώρους στάθμευσης εκτός του κέντρου και από εκεί να διέρχονται στο κέντρο με τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας.
Τέλος πραγματική φροντίδα για τον δημόσιο χώρο, από το σπασμένο πλακάκι και το χαλασμένο ντουζ στο κολυμβητήριο, το ανύπαρκτο πράσινο ή το κουτσουρεμένο δέντρο και τις ελάχιστες παιδικές χαρές, τα καταθλιπτικά ή ακόμα χειρότερα κλειστά ΚΑΠΗ και τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης. Για μία Θεσσαλονίκη όχι για λίγους, αλλά για όλους.

Ένα μεγάλο πρόβλημα της πόλης είναι η καθαριότητα όπως έχεις τονίσει κι εσύ. Αλήθεια γιατί πιστεύεις πως δεν έχει λυθεί ακόμη αυτό το θέμα;

Η καθαριότητα είναι ένα πάγιο πρόβλημα της Θεσσαλονίκης. Συμφωνούμε όλοι πάντως, πως αφενός το πρόβλημα έχει επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία τέσσερα χρόνια και αφετέρου το θέμα της καθαριότητας δεν θα λυθεί με ευχολόγια και δεν θα διευθετηθεί σε μία νύκτα.

Χρειάζεται συστηματική δουλειά με μακροπρόθεσμες πολιτικές που θα θέσουν ένα νέο πλαίσιο τη διαχείριση των απορριμμάτων αλλά και άμεσες παρεμβάσεις για να ανακουφίσουν άμεσα την καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Είναι γνωστό φυσικά πως υπάρχει επάρκεια ανθρώπινου δυναμικού στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Αυτό που δεν έχει γίνει επιτυχώς μέχρι σήμερα είναι η επιτυχής διαχείρισή του. Η Διοίκηση του Δήμου οφείλει να σέβεται τους υπαλλήλους της, να τους αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια και να μην τους μεταχειρίζεται πελατειακά βάσει των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων ή βάση προσωπικών προτιμήσεων του εκάστοτε αντιδημάρχου. Θα πρέπει να πάψουν οι άσκοπες μετακινήσεις τους από υπηρεσία σε υπηρεσία και από τη μία διεύθυνση σε άλλη. Θα πρέπει ο δήμος να νοιάζεται και να φροντίζει ούτως ώστε το προσωπικό του να γίνεται πιο παραγωγικό με τον καιρό μέσω κινήτρων - όχι απαραίτητα οικονομικά κίνητρα, αλλά κίνητρα εκπαίδευσης και εξειδίκευσης.

Θα πρέπει οι διαγωνισμοί για την προμήθεια ανταλλακτικών για τον στόλο απορριμματοφόρων του δήμου να γίνονται εγκαίρως, ούτως ώστε να επιχειρούν όλα τα διαθέσιμα οχήματα για την καθαριότητα της πόλης. Θα πρέπει να υπάρχει καλύτερη, συστηματικότερη και αποτελεσματικότερη επιμελητεία από τη διοίκηση και τις διευθύνσεις του Δήμου, κάτι το οποίο δυστυχώς δεν γίνεται από την τωρινή διοίκηση. Όλα αυτά φυσικά χρειάζονται και τη συνέργεια των πολιτών και μια δυναμική αλλαγή της κουλτούρας σε ότι αφορά τον σεβασμό του δημόσιου χώρου, μέσω προγραμμάτων ενημέρωσης και εκπαίδευσης τους. Συν Θεσσαλονίκη και χείρα κίνει!

Αναφέρεσαι στον συμμετοχικό σχεδιασμό, αλλά πώς φαντάζεσαι στην πράξη;

Όσο και αν μία Θεσσαλονίκη χωρίς αποκλεισμούς και φέουδα έχει ξορκιστεί από πολλούς στο παρελθόν, η πραγματικότητα των τελευταίων ετών πεισματικά διαψεύδει κάτι τέτοιο.

Πώς να λύσεις ένα πρόβλημα χωρίς να μπολιάσεις τη γνώση των κατοίκων, με τη γνώμη των ειδικών; Πώς να αντιμετωπίσεις τα φλέγοντα θέματα όταν δε συνομιλείς παρά μόνο με κάποιους φορείς, αποκλείοντας πολλούς άλλους κατά το δοκούν, και βάζοντας συχνά στην άκρη τους ίδιους τους πολίτες; Πόσο μακροπρόθεσμα επιτυχής να είναι μία οποιαδήποτε παρέμβαση όταν δε στηρίζεται από τη γειτονιά, από την κοινωνία των πολιτών, από αυτούς που υποφέρουν και με αυτούς που νοιάζονται;

Το όνομά μας, "Θεσσαλονίκη για Όλους", δηλώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο, την επιθυμία μας για μια Θεσσαλονίκη, συμπεριληπτική και συμμετοχική. Όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα μας, που από τον Ιούλιο πρώτοι έχουμε δημοσιεύσει, προτείνουμε μια συστάδα μέτρων για τη συμμετοχικότητα στη διοίκηση της πόλης, από κάτω προς τα πάνω!

Ενδεικτικά να αναφέρω:

Την επαναφορά του σχεδίου για «24 γειτονιές» με στόχο την αποκέντρωση και την ανάπτυξη τοπικών δράσεων σε κάθε γειτονιά. Εκπαιδεύοντας παράλληλα τους πολίτες αλλά και τις υπηρεσίες του δήμου σε συμμετοχικές διαδικασίες.
Ενίσχυση συνεχούς επικοινωνίας και διαβούλευσης με πρωτοβουλίες γειτονιών, σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, ΜΚΟ και λοιπούς φορείς για ζητήματα που τους αφορούν.
Τοπικά δημοψηφίσματα (θεσμοθετημένα και ηλεκτρονικά).
Συμμετοχικός προϋπολογισμός: Με πρωτοβουλία του Δήμου η Κοινωνία των Πολιτών θα κληθεί να συμμετέχει στη διαχείριση σε πρώτη φάση του 10% του δημοτικού προϋπολογισμού. Δημοτικά μέσα ενημέρωσης και ιστοσελίδες ανοικτά στις απόψεις των δημοτών και των παρατάξεων. Επανενεργοποίηση του δημοτικού, εθελοντικού ραδιοφώνου!