Αν εξαιρέσεις τη μαύρη σημαία με τη νεκροκεφαλή που ξέρουμε όλοι ότι ανήκει σε πειρατές, το αμέσως επόμενο πιο χαρακτηριστικό τους ήταν το κάλυμμα που φορούσαν στο ένα τους μάτι.

Αυτό πολλοί νόμιζαν πως ίσχυε γιατί είχαν μόνο ένα μάτι. Αλλά όχι. Ο λόγος ήταν διαφορετικός και πιο λειτουργικός για αυτούς αφού τα μάτια τους ήταν κουρασμένα από την αλμύρα.

Οι πειρατές λοιπόν έβλεπαν καλύτερα πάνω από τις γέφυρες των πλοίων αλλά και κάτω από αυτές, έχοντας καλυμμένο το ένα μάτι. Σύμφωνα με τον επιστήμονα και διευθυντή του Ινστιτούτου Vision Performance του πανεπιστημίου Pacific του Όρεγκον, τα μάτια μπορεί να προσαρμόζονται γρήγορα αν περνούν από το σκοτάδι στο φως, αλλά οι έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να χρειαστούν ακόμα και 25 λεπτά για να γίνει το αντίστροφο, δηλαδή από το δυνατό φως να πάει στο σκοτάδι.

Οι πειρατές συνήθιζαν να κινούνται πάνω και κάτω από τα διάφορα καταστρώματα του πλοίου. Δηλαδή από το φως της ημέρας στο σκοτάδι. Και όπως υποστηρίζει ο Sheedy, «Οι πιο έξυπνοι κάλυπταν το ένα τους μάτι, προκειμένου να το κρατούν στο σκοτάδι. Έτσι όταν έπρεπε να πάνε στα κάτω καταστρώματα, μπορούσαν να το ανοίγουν και να βλέπουν με αυτό». Μπορεί να μην υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που να το επιβεβαιώνουν ως απόλυτο γεγονός, αλλά όπως αποδεικνύεται και σήμερα, η συνήθεια να κρατάς το ένα μάτι στο σκοτάδι, λειτουργεί μια χαρά.