Στον πολύ μακρύ κατάλογο των εγκλημάτων και των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Ναζί, το να χαλάσουν την αρχική σημασία ενός γνωστού συμβόλου κατατάσσεται αρκετά χαμηλά. Ωστόσο, το γεγονός ότι ένα σύμβολο τόσο ευρέως διαδεδομένο και καλοπροαίρετο όπως η σβάστικα είναι πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου συνδεδεμένο με το αποδεικνύει τη διαπεραστική και ανεξίτηλη φύση του ναζισμού. Είναι αδιανόητο η σβάστικα να θεωρείται οτιδήποτε άλλο εκτός από το έμβλημά των Ναζί, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο.
Είναι μια σύνδεση που λειτουργεί ενάντια σε χιλιάδες χρόνια ιστορίας. Ο Τζόζεφ Κάμπελ εντόπισε την παλαιότερη χρήση της σβάστικας πίσω στους παλαιολιθικούς χρόνους, σε ένα σκαλισμένο πουλί από ελεφαντόδοντο που βρέθηκε κοντά στο Κίεβο. Άλλα πρώιμα παραδείγματα συνδέθηκαν επίσης με τα πουλιά, και έχει προταθεί ότι η σβάστικα ήταν αρχικά μια στυλιζαρισμένη απεικόνιση ενός πελαργού. Μια άλλη θεωρία προτείνει ότι αντιπροσώπευε την κίνηση του ήλιου στον ουρανό. Η λέξη «σβάστικα» προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη «svastika», και σημαίνει «όλα είναι καλά».
Μπορεί να μην είχε κανένα σταθερό συμβολισμό καθώς εξαπλωνόταν σε πρώιμους πολιτισμούς. Οι σβάστικες έχουν βρεθεί ως διακοσμητικά σχέδια σε αιγυπτιακά υφάσματα, ως σύμβολα σε νομίσματα της Μεσοποταμίας και σε σχέδια αγγείων από το Ιράκ μέχρι την Οκλαχόμα. Οι Χριστιανοί το χρησιμοποιούσαν σε εκκλησίες και μνημεία, οι Σκανδιναβοί το έδεσαν στο σφυρί του Thor και οι Ναβάχο το είδαν ως ιερή, θεραπευτική εικόνα.
Δεν είναι σαφές εάν η σβάστικα εξαπλώθηκε σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς από ένα κοινό σημείο εκκίνησης ή αναπτύχθηκε ανεξάρτητα, κάτι που γενικότερα είναι ένα ερώτημα δύσκολο να απαντηθεί. Φαίνεται ότι, με την πάροδο του χρόνου, η αποδεκτή έννοια της σβάστικας ήταν η καλή τύχη. Αυτή η συσχέτιση απέκτησε περισσότερο βάθος στη Νότια Ασία.
Η σβάστικα ήταν πανταχού παρούσα στις θρησκευτικές παραδόσεις της Ινδίας εδώ και χιλιετίες και έχει πολλαπλές εφαρμογές στον Ινδουισμό. Τα άκρα της σβάστικας έχουν χρησιμοποιηθεί για να αναπαραστήσουν τις εποχές, τις βασικές κατευθύνσεις και τις τέσσερις Βέδες. Πολλές ινδουιστικές οικιακές πόρτες είναι στολισμένες με σβάστικες, που επανατοποθετούνται κάθε Ντιβάλι, τη γιορτή του φωτός. Στον Τζαϊνισμό, η σβάστικα αντιπροσωπεύει την έβδομη tirthankara, έναν πνευματικό μέντορα, και τους τέσσερις πιθανούς προορισμούς μιας ψυχής μετά τη μετενσάρκωση. Και στον Βουδισμό, η σβάστικα αντιπροσωπεύει την καρδιά και τα ίχνη του Βούδα.
Η σβάστικα ήταν ένα από τα πολλά σύμβολα που ταξίδεψαν με τον Βουδισμό από την Ινδία στην Κίνα και την Ιαπωνία μέσω του Θιβέτ. Η Ένωση Ασιατικών Σπουδών λέει ότι μπορεί να είναι ο μόνος χαρακτήρας στο κινεζικό σύστημα γραφής με ξεκάθαρα ξένη προέλευση. Οι ευγενείς της Ιαπωνίας έδωσαν ιδιαίτερη λάμψη στη σβάστικα μετά την άφιξή της τον 6ο αιώνα. Εκεί, εκτός από τη συνεχιζόμενη θρησκευτική της χρήση, ήταν δημοφιλής διακόσμηση σε οτιδήποτε, από την κεραμική μέχρι την εραλδική.
Στους Ρώσους και σε άλλους λαούς της Ανατολικής Ευρώπης άρεσε να το χρησιμοποιούν στο κέντημα. Αλλά όταν οι δυτικές κοινωνίες ήρθαν σε ακόμα μια επαφή με την Ανατολή, κέρδισε και δημοτικότητα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχοντας ως έμπνευση τις καλοπροαίρετες σημασίες που είχε αλλού, οι Δυτικοί την αγκάλιασαν ως ένα σημάδι καλής τύχης. Άλλοι το χρησιμοποίησαν ως τρόπο σύνδεσης με την Ινδία. Σύμφωνα με το BBC, ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ το λάτρευε ως μοτίβο στα εξώφυλλα των βιβλίων του για αυτόν τον λόγο και οι δεσμοί του με την Ινδία μπορεί να ενέπνευσαν τους Βρετανούς Προσκόπους να το υιοθετήσουν.
Υπήρξε επίσης και ανανεωμένο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον για την προέλευση και το νόημα πίσω από τη σβάστικα. Ο Thomas Wilson του Εθνικού Μουσείου των ΗΠΑ αφιέρωσε ένα ολόκληρο βιβλίο το 1984 («The Swastika: The Earliest Known Symbol, and Its Migrations») στο ερώτημα από πού προήλθε η σβάστικα και πώς ταξίδεψε στους πολιτισμούς. Από την άλλη, οι έμποροι αγκάλιασαν τη σβάστικα ως έναν τρόπο για να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Έγινε σήμα σε φρούτα, τραπουλόχαρτα και καινοτόμα μενταγιόν που προωθούσαν την Coca-Cola.
Το γερμανικό ενδιαφέρον για τη σβάστικα έχει συνδεθεί με την ανακάλυψη της Τροίας το 1871. Ο Heinrich Schliemann, ο Γερμανός επιχειρηματίας που πρωτοστάτησε στην ανασκαφή, βρήκε σβάστικες σχεδόν σε όλα τα ευρήματα. Ήταν τόσο πανταχού παρούσες που ο Thomas Wilson ένιωσε υποχρεωμένος να συζητήσει την Τρωική παρουσία τους στο βιβλίο του «The Swastika».
Ο Wilson ανέφερε τον γλωσσολόγο Archibald Sayce, ο οποίος έλεγε ότι η σβάστικα ήταν σημάδι των πρώτων ημερών της «Άριας φυλής» και ήταν στα τέλη του 1800 που το «Aryan» εξελίχθηκε από μια περιγραφή μιας γλωσσικής ομάδας σε μια έννοια καθαρόαιμης υπέρτατης φυλής που κατάγεται από την αρχαιότητα. Ο συνάδελφος του Schliemann, Emile-Louis Burnouf, παρακινήθηκε από την παρουσία της σβάστικας στην Τροία να μελετήσει ινδουιστικά κείμενα και να δημιουργήσει μια σύνδεση μεταξύ τους, της σβάστικας δηλαδή και των Αρίων. Άλλοι μελετητές σημείωσαν τις ομοιότητες μεταξύ της σανσκριτικής και της γερμανικής, κάτι που τροφοδότησε τις εθνικιστικές αντιλήψεις των Γερμανών ως απογόνων των Αρίων.
Για να αντιπροσωπεύει αυτή τη νοοτροπία όμως, η σβάστικα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αγνοήσει την παγκόσμια παρουσία της και τις παραδοσιακές συνδέσεις της, αλλά αυτό δεν είχε σημασία για τους ανθρώπους που την επέλεξαν. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια του Ολοκαυτώματος, έγινε δημοφιλές σύμβολο στις ακροδεξιές ομάδες μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ναζί το υιοθέτησαν το 1920, με τον Αδόλφο Χίτλερ να παίρνει προσωπικά τα εύσημα για το κόκκινο, το λευκό και το μαύρο σχέδιο.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ναζιστική σβάστικα απαγορεύτηκε στη Γερμανία, μια απαγόρευση που ισχύει ακόμα και εκεί αλλά και σε διάφορα ευρωπαϊκά έθνη. Ενώ γίνονται εξαιρέσεις για τις σβάστικες που χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς, η συσχέτιση με τον ναζισμό είναι τόσο συντριπτική στη Δύση που, ακόμη και σε μέρη όπου το σύμβολο δεν είναι παράνομο, δεν συνδέεται με τίποτα άλλο και υπάρχουν διαμαρτυρίες και αντιδράσεις για τη χρήση του. Στην Ινδία και την Ανατολική Ασία, ωστόσο, οι θρησκευτικές και πολιτιστικές ενώσεις με τη σβάστικα άντεξαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και καθώς η ασιατική διασπορά μεγαλώνει στη Δύση, οι εντάσεις σχετικά με τη σβάστικα έχουν αρχίσει να αυξάνονται.
Οργανώσεις όπως οι Ινδουιστές για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα διαμαρτυρήθηκαν για τις γενικές απαγορεύσεις της σβάστικας στις δημόσιες επιδείξεις. Άτομα όπως ο βουδιστής ιερέας T.K. Η Nakagaki έχει εργαστεί για να ανακτήσει τις θετικές της συσχετίσεις. Αλλά ακόμα και όσοι εμπλέκονται σε τέτοιες εκστρατείες έχουν αναγνωρίσει τον επίμονο πόνο που προκαλεί η ναζιστική σβάστικα στη Δύση. Και ορισμένοι, συμπεριλαμβανομένης της Shelley Rood Wernick από το Κέντρο Εβραϊκής Ομοσπονδίας της Βόρειας Αμερικής για τη Φροντίδα των Επιζώντων του Ολοκαυτώματος, έχουν υποστηρίξει ότι το τραύμα του Ολοκαυτώματος είναι τέτοιο που όποια κι αν είναι η σημασία του σε άλλους χρόνους και μέρη, η σβάστικα είναι ένα σύμβολο πέρα από κάθε λύτρωση.
