Συνέχεια Online: Οι αόρατοι κίνδυνοι στη ζωή και την καθημερινότητα των ανθρώπων
Όσο περισσότερο η τεχνολογία βουτά στη ζωή μας, τόσο χειρότερα μας κάνει να νιώθουμε
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ Δημοσίευση 12/3/2024 | 01:38
Στο συνεχώς εξελισσόμενο τοπίο του 21ου αιώνα, η τεχνολογία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Ενώ έχει επιφέρει άνευ προηγουμένου ευκολία και συνδεσιμότητα, έχει επίσης δημιουργήσει ένα νέο σύνολο προκλήσεων που διαμορφώνουν πλέον την κοινωνία σε πολλά επίπεδα εκδηλώνοντας ως αγωνίες που αγγίζουν κάθε πτυχή της ύπαρξής μας.
Ο φόβος της ψηφιακής υπερφόρτωσης είναι εδώ και είναι ζωντανός.
Ένα από τα πιο απτά άγχη είναι ο φόβος της ψηφιακής υπερφόρτωσης. Ο συνεχής καταιγισμός ειδοποιήσεων, email και ενημερώσεων μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει δημιουργήσει την αίσθηση ότι είστε συνεχώς συνδεδεμένοι, οδηγώντας σε υπερφόρτωση πληροφοριών και αυξημένα επίπεδα άγχους.
Ουσιαστικά ο ανθρώπινος εγκέφαλος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ταυτόχρονης ενασχόλησης με πολλαπλά δεδομένα με κόστος τη γνωστικη ασυμφωνία
Καθώς η τεχνολογία διεισδύει σε κάθε πτυχή της ζωής μας, τα όρια μεταξύ εργασίας και προσωπικού χρόνου θολώνουν, αφήνοντας τα άτομα να παλεύουν με την πίεση να είναι συνεχώς διαθέσιμα. Ουσιαστικά ο ανθρώπινος εγκέφαλος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ταυτόχρονης ενασχόλησης με πολλαπλά δεδομένα με κόστος τη γνωστικη ασυμφωνία (όταν αυτό που πιστεύουμε και αυτό που κάνουμε δεν συμφωνούν, δηλαδή ασυμφωνία μεταξύ δύο γνωστικών στοιχείων) και την δυσκολία στην ικανότητα της εστίασης και της εκτέλεσης εργασιών.
Υπερσυνδεσιμότητα και τηλεργασία:
Σε έρευνα της Microsoft διαπιστώθηκε πως το 20% παγκοσμίως των εργαζομένων που συμμετείχαν σε έρευνα για την τηλεργασία, δήλωσαν ότι ο εργοδότης τους σταμάτησε να ενδιαφέρεται για την ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής, γεγονός που άφησε το 54% να αισθάνεται υπερκόπωση και το 39% να δηλώνει εντελώς εξαντλημένο.
Και η προσωπική μας ζωή;
Καθώς η τεχνολογία προχωρά, τόσο αυξάνεται η διάβρωση της ιδιωτικής ζωής. Η πανταχού παρούσα παρουσία καμερών παρακολούθησης, διαδικτυακής παρακολούθησης και μηχανισμών συλλογής δεδομένων έχει κάνει τα άτομα να αισθάνονται εκτεθειμένα και ευάλωτα.
Η άνοδος των πλατφορμών των social media επίσης γέννησε μια νέα εποχή συνδεσιμότητας, αλλά έχει επίσης πυροδοτήσει ένα κύμα ανησυχιών που σχετίζονται με την αυτοεικόνα και την κοινωνική επικύρωση. Η διαρκής σύγκριση με τέλειες διαδικτυακές περσόνες συχνά οδηγεί σε συναισθήματα ανεπάρκειας, άγχους, ακόμη και κατάθλιψης. Η πίεση για να ταιριάξουμε με μη ρεαλιστικά πρότυπα που ορίζονται από την ψηφιακή πραγματικότητα που δεν "πατάει" στην καθημερινή μας ζωή, έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις στην ψυχική ευημερία των ατόμων.
H ζωή παρέα με την ΑΙ τεχνολογία
Η ταχεία πρόοδος του αυτοματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης έχει εγκαινιάσει μια εποχή αβεβαιότητας για την εργασία. Ο φόβος της απώλειας της εργασίας λόγω των "ρομπότ" που αναλαμβάνουν εργασίες ρουτίνας φαίνεται μεγάλος, προκαλώντας άγχος στο εργατικό δυναμικό. Η ανάγκη για συνεχή αναβάθμιση δεξιοτήτων και προσαρμογή σε μια ταχέως μεταβαλλόμενη αγορά εργασίας προσθέτει στο άγχος, δημιουργώντας ένα διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας.
Πώς να συνεννοηθείς και πώς να επικοινωνήσεις με τους μικρότερους; Ο γρήγορος ρυθμός των τεχνολογικών αλλαγών έχει δημιουργήσει ένα χάσμα γενεών, με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να νιώθουν αποξενωμένα
Κάπου εδώ έρχεται και το ηλικιακό χάσμα που βάθυνε τρομερά. Πώς να συνεννοηθείς και πώς να επικοινωνήσεις με τους μικρότερους; Ο γρήγορος ρυθμός των τεχνολογικών αλλαγών έχει δημιουργήσει ένα χάσμα γενεών, με τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να νιώθουν αποξενωμένα και συγκλονισμένα από την ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η τεχνολογία. Αυτό το κενό μπορεί να οδηγήσει σε μια αίσθηση αποσύνδεσης, επιδείνωσης των ανησυχιών και των συναισθημάτων απομόνωσης μεταξύ των παλαιότερων γενεών που μπορεί να δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Mήπως πρέπει να μιλήσουμε στα παιδιά για την ψηφιακή αποτοξίνωση; Η ενθάρρυνση περιοδικών διαλειμμάτων από την τεχνολογία για την επαναφόρτιση και την αποσύνδεση μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της πίεσης της συνεχούς συνδεσιμότητας.
Το FOMO (Fear of Missing Out) έχει γίνει συνώνυμος με την εφηβική εμπειρία στην εποχή των social media εντείνοντας το άγχος στους εφήβους που αισθάνονται ότι χάνουν κοινωνικές εκδηλώσεις, εμπειρίες ή ακόμα και φιλίες. Αυτός ο φόβος μπορεί να συμβάλει σε μια αδυσώπητη ανάγκη να παραμείνουμε ψηφιακά συνδεδεμένοι, το οποίο είναι πάντα σε βάρος της ψυχικής μας υγείας.
Και το bullying; Η ανωνυμία που παρέχεται από τις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να ενθαρρύνει τα άτομα να εμπλακούν σε βλαβερές συμπεριφορές, συμβάλλοντας στο άγχος και το στρες μεταξύ των εφήβων. Επιπλέον, η πίεση για συμμόρφωση με τις διαδικτυακές τάσεις και διατήρηση μιας συγκεκριμένης εικόνας μπορεί να επιδεινώσει τις κοινωνικές πιέσεις, οδηγώντας σε αυξημένη αίσθηση ανασφάλειας.