Βρήκε κάτω από το σπίτι της ομαδικό τάφο 6.000 ατόμων
Δείτε μια απίστευτη ιστορία
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δημοσίευση 27/3/2024 | 00:23
Φανταστείτε το σοκ να μάθετε ότι ζείτε τόσο καιρό πάνω από ένα τάφο που βρέθηκαν οστά από περισσότερο από 6.000 άτομα.
Μια γυναίκα απο τη Βραζιλία, όταν πήγε να κάνει ανακαίνιση στο σπίτι που ζούσε για χρόνια, βρέθηκε μπροστά σε μια έκπληξη.
Οι εργάτες ανακάλυψαν οστά, που στην αρχή νόμιζαν πως ανήκουν σε ζώα. Όμως όταν τα οστά άρχισαν πληθαίνουν, τότε ειδοποιήθηκε η αστυνομία και ανακάλυψαν μέσα από εργαστηριακές εξετάσεις πως ανήκουν σε άνθρωπο.
Μια απλή ανακαίνιση έγινε η αρχή μιας αστυνομικής έρευνας αφού μέχρι να βγει η χρονολογιία των οστών, υπήρχε σκέψη για φόνο και μάλιστα και η ιδιοκτήτρια του σπιτιού ήταν ύποπτη.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οι εργάτες διέκοψαν τις εργασίες γιατί νόμιζαν πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο, και εκεί γινόταν τελετές μαύρης μαγείας.
Οι αρχές μόλις είδαν ότι τα οστά ήταν της εποχής μεταξύ 1760 και 1830 σταμάτησαν να ασχολούνται. Όμως η ιδιοκτήτρια ήθελε να μάθει τι συνέβη.
Με αρκετή έρευνα έμαθε πως η περιοχή ήταν νεκροταφείο για σκλάβους που έφθαναν άρρωστοι με τα πλοία από την Αφρική και την Ευρώπη.
Βρέθηκαν οστά και οδοντοστοιχίες από μικρά παιδιά. Για την ανακάλυψή αυτή ενημερώθηκε ο διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου José Bonifácio, ενός μουσείου αφροβραζιλιάνικου πολιτισμού και ιστορίας. Ο διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου επισκέφθηκε την γυναίκα. Όταν είδε τα κιβώτια με τα οστά, έκανε τον σταυρό του και άρχισε να κλαίει. Την ρώτησε αν μπορούσε να ενημερώσει το Εθνικό Ινστιτούτο Ιστορικής και Καλλιτεχνικής Κληρονομιάς για το τι είχε βρει, και η γυναίκα απάντησε καταφατικά.
«Οι ερευνητές ήρθαν να μελετήσουν τα ευρήματα. Ζήτησα να με ενημερώνουν για την πρόοδό τους, αλλά πέρασαν χρόνια και δεν έγινε τίποτα. Εν τω μεταξύ, δεν μου επιτράπηκε να προχωρήσω σε καμία κατασκευή. Το 1998, αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε από το σπίτι επειδή οι ανοιχτές τρύπες είχαν ως αποτέλεσμα τη διείσδυση νερού και μια ρωγμή στον τοίχο.
Με πολύ κόπο και αρκετά χρήματα και προσωπική δουλειά, δημιουργήθηκε ένα μουσείο φόρος τιμής στους αδικοχαμένους ανθρώπους που έπεσαν θύματα του λου δουλεμπόριου ανθρώπων.