Όταν πρόκειται για εθνικά ζώα, τα επιλεγμένα πλάσματα συνήθως έχουν ισχυρό δεσμό με τη χώρα τους. Η Τανζανία επέλεξε την καμηλοπάρδαλη, η Ινδονησία τον δράκο Komodo και οι Ηνωμένες Πολιτείες τον φαλακρό αετό και τον βίσονα.

Με αυτή τη λογική, μπορείτε να μαντέψετε ότι η Σκωτία επέλεξε την αγελάδα των Highland ή το πόνι Shetland, αλλά το εμβληματικό τους ζώο είναι στην πραγματικότητα ένα πιο εκπληκτικό κερασφόρο θηρίο: Ο μυθικός μονόκερος.

Ο μονόκερος υπάρχει σε ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές και είναι ένα βασικό παιδικό παιχνίδι. Ως εθνικό ζώο της Σκωτίας, το μαγικό άλογο εμφανίζεται επίσης σε κάστρα, πλοία και σταυρούς. Ο λόγος για αυτήν την φαινομενικά περίεργη επιλογή δεν είναι επειδή η Σκωτία είναι ένα έθνος που αγαπάει τον μονόκερο. Μάλλον, έχει γίνει χάρη στους παλιούς βασιλιάδες της χώρας.

Ο πρώτος βασιλιάς της Σκωτίας που υποτίθεται ότι έδειξε συμπάθεια στους μονόκερους ήταν ο Γουλιέλμος Α', συχνά γνωστός ως Γουλιέλμος ο Λέων, ο οποίος κυβέρνησε από το 1165 έως το 1214. Λέγεται ότι ο Γουλιέλμος πρόσθεσε έναν μονόκερο στο βασιλικό οικόσημο της Σκωτίας αλλά δεν έχει διασωθεί κανένα στοιχείο για αυτό.

Η παλαιότερη σωζόμενη έκδοση των βασιλικών όπλων με μονόκερους μπορεί να βρεθεί λαξευμένη σε μια πέτρα πάνω από την πύλη του Κάστρου Rothesay. Πιστεύεται ότι αυτή η, τώρα φθαρμένη από τις καιρικές συνθήκες, γκραβούρα δημιουργήθηκε το αργότερο κατά τη βασιλεία του Ροβερτου Γ’, η οποία τελείωσε το 1406. Στη συνέχεια, οι μονόκεροι μεταπήδησαν στο νόμισμα της Σκωτίας γύρω στο 1484, με τον Ιάκωβου Γ’ να εκδίδει χρυσά νομίσματα που ονομάζονται μονόκερος και μισός μονόκερος (αξίας 18 και 9 σελινιών αντίστοιχα). Η μία όψη του νομίσματος ήταν σφραγισμένη με έναν κυματιστό ήλιο ή αστέρι, ενώ η άλλη ήταν διακοσμημένη με έναν μάλλον άγριο μονόκερο.

Μια σαφής απεικόνιση του μονόκερου φαίνεται στο οικόσημο που χρησιμοποιούσε ο Ιάκωβος Ε', ο οποίος ήταν βασιλιάς κατά το πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Ο Ιάκωβος ΣΤ’ έκανε μια μεγάλη αλλαγή στα βασιλικά όπλα όταν έγινε βασιλιάς Ιάκωβος Α' της Αγγλίας το 1603 και αποφάσισε να συνδυάσει το σκωτσέζικο και το αγγλικό οικόσημο. Η σκωτσέζικη έκδοση έχει τον μονόκερο να στέκεται στην κυρίαρχη θέση στα δεξιά ενώ η αγγλική έκδοση έχει το αγγλικό λιοντάρι σε εκείνη την πλευρά. Μέχρι σήμερα, τα βασιλικά όπλα του Ηνωμένου Βασιλείου εξακολουθούν να διαθέτουν ένα λιοντάρι και έναν μονόκερο που πλαισιώνουν την ασπίδα.

Όσοι έχουν μάτια αετού μπορεί να αναρωτιούνται γιατί οι μονόκεροι στα βασιλικά μπράτσα είναι συχνά τυλιγμένοι με αλυσίδες. Αυτό το ερώτημα προστίθεται στο γιατί οι βασιλιάδες της Σκωτίας πιθανότατα επέλεξαν τον μονόκερο ως έμβλημά τους αρχικά.

Οι πρώτες αναφορές για μονόκερους τους απεικονίζονται ως πραγματικά ζώα που ήταν άγρια, ιδιότητα με την οποία οι βασιλιάδες σχεδόν σίγουρα θα ήθελαν να συσχετιστούν. Η πρώτη γραπτή περιγραφή ενός μονόκερου προέρχεται από τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό Κτησία, το οποίο βασίστηκε σε ιστορίες εμπόρων. Το περιγράφει ως ένα πλάσμα που μοιάζει με άλογο με ένα κέρατο που περιέχει δηλητήριο στο μέτωπό του.

Τότε αναπτύχθηκε ένας μύθος ότι ο μόνος τρόπος για να παγιδευτεί ένας μονόκερος ήταν χρησιμοποιώντας μια παρθένα ως δόλωμα. Η πρώτη γνωστή αναφορά χρονολογείται από τον 7ο αιώνα, με τον λόγιο Ισίδωρο της Σεβίλλης να ισχυρίζεται ότι ένας μονόκερος μπορεί να «νανουριστεί» στην αγκαλιά ενός νεαρού κοριτσιού, «έχοντας παραμερίσει κάθε αγριότητα». Εδώ είναι πιθανό να ξεκίνησε η συσχέτιση μεταξύ μονόκερων και αρετής. Αυτός ο συνδυασμός δύναμης και αγνότητας μπορεί να είναι ο λόγος που οι βασιλιάδες της Σκωτίας επέλεξαν τον μονόκερο ως σύμβολό τους. Θεωρείται ότι οι αλυσίδες γύρω από τους μονόκερους στα βασιλικά όπλα μπορεί να συμβολίζουν τους βασιλιάδες της Σκωτίας που έχουν τη δύναμη να συλλάβουν ένα τόσο επικίνδυνο θηρίο.