Το 1947, το Κογκρέσο πρότεινε την 22η Τροποποίηση, η οποία θα περιόριζε επίσημα κάθε πρόεδρο των ΗΠΑ σε δύο τετραετείς θητείες. Αν και η Συνταγματική Συνέλευση κατά την ίδρυση του κράτους, είχε συμφωνήσει να μην θέσει όρια θητείας για τον πρόεδρο, ο Τζορτζ Ουάσιγκτον και ο Τόμας Τζέφερσον δημιούργησαν προηγούμενο αποχωρώντας μετά από μόλις δύο θητείες.

 Οι περισσότεροι μελλοντικοί πρόεδροι ακολούθησαν το παράδειγμά τους, ενώ υπήρξαν κάποιοι που απέτυχαν να εκλεγούν τρίτη φορά. Ο Γκράντ, για παράδειγμα, είχε κάνει ένα διάλειμμα μετά τη λήξη της δεύτερης θητείας του το 1877, και έκανε εκστρατεία για τρίτη το 1880. Κόντεψε να κερδίσει την υποψηφιότητα στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών εκείνης της χρονιάς, αλλά τελικά έχασε από τον Τζέιμς Γκάρφιλντ.

Ο Θίοντορ Ρούσβελτ αρνήθηκε επίσης να επιδιώξει μια τρίτη θητεία μετά το πέρας των δύο, για να αλλάξει γνώμη λίγα χρόνια αργότερα. Έλαβε μέρος ως υποψήφιος τρίτος για το νεοσύστατο Προοδευτικό Κόμμα του το 1912, αλλά ο Δημοκρατικός Γούντροου Γουίλσον κέρδισε εκείνη τη φορά.

Τα πράγματα άλλαξαν τη δεκαετία του 1940, όταν ο Δημοκρατικός Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ πέτυχε την τρίτη, και στη συνέχεια την τέταρτη, προεδρική νίκη του. Μεταξύ των επιπτώσεων από τη Μεγάλη Ύφεση και της εμπλοκής των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν μια ιδιαίτερα ταραχώδης εποχή για το έθνος, η οποία πιθανότατα επηρέασε τους ψηφοφόρους να ευνοήσουν τη συνέπεια έναντι κάποιας αλλαγής. Τούτου λεχθέντος, ορισμένοι άνθρωποι (ιδιαίτερα οι Ρεπουμπλικάνοι) ένιωθαν άβολα με μια τόσο μακρά θητεία. Ο Τόμας Ντιούι, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα εναντίον του Ρούσβελτ το 1944, τη χαρακτήρισε «την πιο επικίνδυνη απειλή για την ελευθερία μας που προτάθηκε ποτέ».

Ο Ρούσβελτ πέθανε ενώ ήταν στην εξουσία, λίγους μήνες μετά τη νίκη για την τέταρτη θητεία του και τα μέλη του Κογκρέσου άρχισαν σύντομα να επεξεργάζονται μια τροποποίηση για να αποτρέψουν το είδος της πολιτικής δυναστείας για την οποία ανησυχούσε ο Γούιλιαμσον το 1787. Εισήγαγαν την 22η Τροποποίηση τον Μάρτιο του 1947 και επικυρώθηκε τον Φεβρουάριο του 1951.

Υπάρχει τρόπος να περάσει ο πρόεδρος μερικά επιπλέον χρόνια στο Οβάλ Γραφείο. Η 22η Τροποποίηση ορίζει ότι κανένα πρόσωπο που έχει διατελέσει πρόεδρος «για περισσότερα από δύο χρόνια μιας θητείας στην οποία κάποιο άλλο πρόσωπο εξελέγη Πρόεδρος δεν εκλέγεται στο αξίωμα του Προέδρου περισσότερες από μία φορές». Με άλλα λόγια, εάν ένας αντιπρόεδρος (ή άλλο άτομο στη σειρά διαδοχής) καταλήξει να εκτίσει λιγότερο από δύο χρόνια θητείας για κάποιον που παραιτήθηκε, πέθανε ή καταδικάστηκε, μπορεί τεχνικά να υπηρετήσει για δύο δικές του θητείες . Σε αυτή την περίπτωση, θα έχει περάσει 10 χρόνια ως πρόεδροε των ΗΠΑ.