Τίποτα δεν διακόπτει μια ευχάριστη οδήγηση περισσότερο από το ξαφνικό χτύπημα σε μια λακκούβα. Ο καφές σας σας χυθεί. Αρχίζετε να αγχώνεστε για τη ζημιά των ελαστικών. Αναρωτιέστε γιατί οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν το έχουν επιδιορθώσει ακόμα.

Πώς όμως δημιουργούνται οι λακκούβες; Ρίξτε το φταίξιμο στην επιστήμη.

Όταν το νερό εισχωρεί στο βράχο, το χαλίκι και το χώμα κάτω από την άσφαλτο και στη συνέχεια παγώνει, διαστέλλεται, ενεργώντας λίγο σαν γρύλος που ασκεί πίεση στο πεζοδρόμιο. Με την άσφαλτο εξασθενημένη και γεμάτη ρωγμές, γίνεται ευκολότερο για το νερό να διεισδύσει στην επιφάνεια, οδηγώντας σε επαναλαμβανόμενους κύκλους κατάψυξης-απόψυξης και μεγαλύτερη δομική βλάβη.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν, η επιβάρυνση της κυκλοφορίας πάνω στον δρόμο δεν σταματά. Σπρώχνει την άσφαλτο στα κενά που δημιουργούνται από τον λιωμένο πάγο. Σε μια χρονική περίοδο, η όλη διαδικασία καταλήγει σε μια τρύπα.

Εξαιτίας αυτών των κύκλων κατάψυξης-απόψυξης, οι λακκούβες είναι πιο συνηθισμένες στα τέλη του χειμώνα και την άνοιξη από ό,τι σε άλλες εποχές του χρόνου.

Και ναι, οι λακκούβες μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στα ελαστικά του αυτοκινήτου, να τα τρυπήσουν ή να λυγίσουν τις ζάντες. Μπορείτε να αποφύγετε ατυχίες κρατώντας μια ασφαλή απόσταση από το αυτοκίνητο που έχετε μπροστά σας, σε περίπτωση που φρενάρει ή στραβώσει για να αποφύγει μια λακκούβα, και αποφύγετε να το κάνετε μόνοι σας αν δείτε μια. Αντίθετα, δοκιμάστε να φρενάρετε μέχρι να αποφύγετε το κενό.

Η λέξη λακκούβα, παρεμπιπτόντως, προέρχεται από κατασκευαστές αγγειοπλαστικής στην Αγγλία του 15ου και 16ου αιώνα, οι οποίοι ανέσκαβαν τις αυλακώσεις που κατασκευάζονταν από τροχούς βαγονιών και πούλμαν για να ανακτήσουν πηλό. Στη συνέχεια, η μεγαλύτερη τρύπα θα ονομαζόταν λακκούβα από τους ταλαιπωρημένους ταξιδιώτες, την οποία χρησιμοποιούμε -συχνά με καταχρηστική έκφραση- μέχρι σήμερα.