Μάθιου Πέρι: Πώς περιέγραφε την κεταμίνη ‑ «Σαν να σε χτυπάνε με ένα τεράστιο φτυάρι χαράς στο κεφάλι»
Εν μέσω των νέων εξελίξεων στην υπόθεση του θανάτου του, ήρθαν ξανά στην επικαιρότητα τα λόγια με τα οποία περιέγραφε την ουσία, από την οποία τελικά πέθανε
Δημοσίευση 23/8/2024 | 11:01
Ένα χρόνο πριν βρεθεί νεκρός στην πισίνα του από υπερβολική δόση κεταμίνης, ο Μάθιου Πέρι προωθούσε την κυκλοφορία των απομνημονευμάτων του, Friends, Lovers and the Big Terrible Thing, όπου είχε μοιραστεί πολλά από τις σκοτεινές περιόδους της ζωής του.
Εν μέσω των εξελίξεων στην υπόθεση του θανάτου του, για τον οποίο συνελήφθησαν πέντε άτομα, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια, τα λόγια του αγαπημένου Τσάντλερ των Friends, όταν θέλησε να περιγράψει, τι σήμαινε η κεταμίνη για εκείνον.
Όπως είχε αναφέρει στο βιβλίο του, ήταν «σαν να σε χτυπάνε στο κεφάλι με ένα τεράστιο φτυάρι ευτυχίας».
«Η κεταμίνη ήταν σαν μια γιγάντια εκπνοή. Με έφερναν σε ένα δωμάτιο, με έβαζαν κάτω, μου έβαζαν ακουστικά για να ακούω μουσική, μου έκλειναν τα μάτια και μου έβαζαν έναν ορό» είχε γράψει.
Matthew Perry described ketamine as ‘being hit in the head with a giant happy shovel’ before his death from the drug https://t.co/eJ4IqxGV7B pic.twitter.com/CfRyJ0ZeUO
— Page Six (@PageSix) August 23, 2024
Ο ηθοποιός άρχισε να εθίζεται στην κεταμίνη, όταν εξοικειωνόταν όλο και περισσότερο με τα παραισθησιογόνα αποτελέσματά της. «Έχει το όνομά μου γραμμένο παντού - θα μπορούσαν κάλλιστα να το ονομάσουν "Matty"», ανέφερε στην εξομολόγηση που έκανε μέσα από το βιβλίο του, προσθέτοντας ότι συχνά «αποσυντονιζόταν» και «έβλεπε πράγματα».
«Ήμουν σε θεραπεία για τόσο πολύ καιρό που δεν φρίκαρα καν από αυτό. Ω, υπάρχει ένα άλογο εκεί πέρα; Ωραία - θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. Καθώς η μουσική έπαιζε και η Κ έτρεχε μέσα μου, όλα έγιναν σχετικά με το εγώ και τον θάνατο του εγώ» είναι μερικά από τα λόγια του Μάθιου Πέρι.
Τέλος, ο Πέρι είχε αναφερθεί λεπτομερώς και στο πώς αισθανόταν όταν του χορηγούσαν έναν συνδυασμό αγχολυτικού φαρμάκου και κεταμίνης κατά τη διάρκεια των ωριαίων θεραπευτικών συνεδριών του. «Συχνά πίστευα ότι πέθαινα κατά τη διάρκεια αυτής της ώρας. "Αχ", σκεφτόμουν, "αυτό συμβαίνει όταν πεθαίνεις"» είχε γράψει.