Οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν την ατομική έκθεση της εικαστικού Ράνιας Μπέλλου με τίτλο “Forty Floating Moon”. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη, 3 Ιουλίου 2014, 20.00 – 22.00.

Στην τρίτη ατομική της έκθεση στην Kalfayan Galleries η εικαστικός ενδύεται ξανά το ρόλο του ΅πολιτισμικού αρχαιολόγουΆ. Αυτή τη φορά ωστόσο δεν επικεντρώνεται σε συγκρίσεις/παραλληλισμούς μεταξύ ποικίλλων πολιτισμών και εθνοτήτων, όπως έκανε στη σειρά έργων με τον τίτλο ΅΅Ghost of My ShadowΆΆ, τα οποία παρουσίασε πρόσφατα στην έκθεση ΅΅Εκ νέου. Μια γενιά Ελλήνων καλλιτεχνώνΆΆ στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας, αλλά στο ιδιόμορφο παρόν που δημιουργεί η υποκειμενικότητα της μνήμης.

Η έκθεση ΅΅Forty Floating MoonsΆΆ καταγράφει με λυρισμό και ευαισθησία την ερωτική αλληλογραφία ενός νεαρού ζευγαριού στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1950, μέσα από μια σειρά από σχέδια με επάλληλα επίπεδα χαρτιού που φέρνουν στο μυαλό παλίμψηστα ή τις καταγραφές αναμνήσεων στο “Μαγικό Σημειωματάριο” του S. Freud. Ταυτόχρονα η οπτικοακουστική εγκατάσταση που παρουσιάζεται στην έκθεση βασίζεται στην αποσπασματική εγγραφή ή αναφορά στο χώρο και το χρόνο σε μία προσπάθεια προσδιορισμού της ταυτότητας του συγγραφέα των γραμμάτων σαν τον ΅άγνωστο ¶λλοΆ.

Τα αραχνοΰφαντα σχέδια, μέσα από πολλαπλά επίπεδα διερευνήσεων και ερμηνειών, εκφράζουν την αγωνιώδη προσπάθεια της εικαστικού να αποτυπώσει με όρους ζωγραφικούς το σενάριο μιας στιγμιαίας εκμηδένισης της απόστασης της πραγματικότητας όπως αυτή αποτυπώνεται σε μια φωτογραφία και της ικανότητας του ατόμου να αποκρυπτογραφεί την διευθέτηση του χρόνου.
Αυτή η πράξη της απόλυτης αναγνώρισης, απομακρύνει όλες τις εικόνες από την ροή του χρόνου για να τις τοποθετήσει προσωρινά σε ίση απόσταση προς αυτόν, εξίσου διαθέσιμες στη συνείδησή μας. Μια αναπροσαρμογή του χρόνου όπου η χρονολογία αναστρέφεται και το παρελθόν φαίνεται πιο κοντά από το παρόν.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ίδια η εικαστικός : “Τα έργα μου, έχοντας ως αφετηρία το μοντέλο της υποκειμενικής μνήμης όπως διατυπώθηκε από τον Προυστ, ΅επιβάλλουνΆ την επιστροφή στις ΅προσωπικέςΆ αναμνήσεις. Αυτού του είδους η επιστροφή δεν μπορεί να είναι αντίστοιχη με μία λεπτομερή αναπαράσταση ενός παρελθοντικού γεγονότος, αλλά αποτελεί ένα ΅ελεύθεροΆ ταξίδι ανάμεσα σε συγκεχυμένες και ασαφείς νοητικές εικόνες με την ηθελημένη λήθη που αυτό συνεπάγεται.

Μέσω της ενασχόλησής μου με την εύθραυστη φύση της μνήμης, η οποία διαποτίζεται από τον μύθο και την φαντασία, επιζητώ να παρουσιάσω έναν τεχνητό κόσμο τον οποίο συνθέτουν τα διάτρητα, αλληλένδετα και πολυεπίπεδα θραύσματα σχεδίων, πολυμέσων, κινούμενου σχεδίου και φωτογραφίας. Μέσα από μία χειρωνακτική διαδικασία κατακερματισμού, επεξεργασίας και αναταξινόμησης, μετατρέπω την οπτική πληροφορία σε μία αλληλουχία φανταστικών γεγονότων και σεναρίων.”