Η πόλη της Νέας Υόρκης έχει πολλά προσωνύμια. «The Great American Melting Pot», «Gotham», «The City that Never Sleeps», αλλά το πιο διάσημο παρατσούκλι της είναι «The Big Apple», δηλαδή «Το Μεγάλο Μήλο». Από πού προήλθε αυτό το πλέον πανταχού παρόν παρατσούκλι;
Με τα χρόνια, υπήρξαν πολλές θεωρίες για το πώς η πόλη της Νέας Υόρκης ονομάστηκε «The Big Apple». Κάποιοι λένε ότι προέρχεται από τις πρώην ευκατάστατες οικογένειες που πουλούσαν μήλα στους δρόμους της πόλης για να τα βγάλουν πέρα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Μια άλλη αφήγηση υποστηρίζει ότι ο όρος προέρχεται από μια διάσημη μαντάμ ενός οίκου ανοχής του 19ου αιώνα που ονομαζόταν Εύα, της οποίας τα κορίτσια αποκαλούνταν τα «Μεγάλα Μήλα» της.
Αλλά το παρατσούκλι στην πραγματικότητα πηγάζει από μια συναρπαστική φράση που χρησιμοποιούσε τη δεκαετία του 1920 ο αθλητικογράφος της The Morning Telegraph, John J. Fitz Gerald, στη στήλη ιπποδρομιών του, «Around the Big Apple». Ξεκινώντας στις 18 Φεβρουαρίου του 1924, ξεκινούσε κάθε στήλη με την κεφαλίδα, «Το Μεγάλο Μήλο. Το όνειρο κάθε παλικαριού που έβαλε ποτέ ένα πόδι πάνω από ένα καθαρόαιμο και στόχος όλων των ιππέων. Υπάρχει μόνο ένα Μεγάλο Μήλο. Κι αυτή είναι η Νέα Υόρκη».
Εκείνη την εποχή, οι αναβάτες και οι εκπαιδευτές μικρότερων αλόγων λέγεται ότι ήθελαν να κερδίσουν ένα «Μεγάλο Μήλο», που ήταν ο όρος τους για τα μεγάλα χρηματικά έπαθλα σε μεγαλύτερες κούρσες μέσα και γύρω από τη Νέα Υόρκη.
Ο Fitz Gerald φέρεται να άκουσε για πρώτη φορά το «The Big Apple» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πίστες αγώνων της Νέας Υόρκης από δύο Αφροαμερικανούς που δούλευαν στους στάβλους στο διάσημο New Orleans Fair Grounds, όπως εξήγησε στην εναρκτήρια στήλη του «Around the Big Apple»: "Δύο ζευγάρια σκούρα σταθερά χέρια οδηγούσαν ένα ζευγάρι καθαρόαιμων γύρω από τους «δακτυλίους ψύξης» των παρακείμενων στάβλων στο Fair Grounds της Νέας Ορλεάνης και συμμετείχαν σε ασεβείς συζητήσεις. «Πού πάτε από εδώ;» ρώτησε ένας. «Από εδώ κατευθυνόμαστε για το Μεγάλο Μήλο», απάντησε περήφανα ο άλλος. «Λοιπόν, καλύτερα να τα παχύνεις με την εκδορά, αλλιώς το μόνο που θα πάρεις από το μήλο θα είναι ο πυρήνας», ήταν η γρήγορη απάντηση». Ο Fitz Gerald έπιασε την καθομιλουμένη για τη στήλη του, όπου γρήγορα απογειώθηκε.
Μόλις ο όρος μπήκε στο λεξιλόγιο της κοινωνίας στον βορρά, η δημοτικότητά του εξαπλώθηκε σιγά-σιγά εκτός του πλαισίου των ιπποδρομιών και τα πάντα, από τα νυχτερινά κέντρα στο Χάρλεμ μέχρι τα τραγούδια και τους χορούς για την πόλη ονομάστηκαν από το «The Big Apple». Πιο συγκεκριμένα, οι μουσικοί της τζαζ της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1930, που είχαν τη συνήθεια να χρησιμοποιούν το ψευδώνυμο για να αναφέρουν την πόλη τους στα τραγούδια τους, βοήθησαν το ψευδώνυμο να εξαπλωθεί πέρα από τις βορειοανατολικές πολιτείες.
Καθ' όλη τη διάρκεια των μέσων του 20ου αιώνα, παρέμεινε το παρατσούκλι της Νέας Υόρκης έως ότου υιοθετήθηκε επίσημα από την πόλη τη δεκαετία του 1970. Το New York Convention & Visitors Bureau ήλπιζε ότι η χρήση του ψευδώνυμου θα λαμπύριζε την εικόνα μιας οικονομικά υποβαθμισμένης και εγκληματικής πόλης σε παρακμή και θα αναζωογονούσε την τουριστική οικονομία. Το 1997, για να δώσει στον Fitz Gerald την (κάπως άδικη) οφειλή, ο τότε δήμαρχος Ρούντι Τζουλιάνι υπέγραψε νόμο που ονομάζει τη γωνία όπου ζούσαν ο Fitz Gerald και η οικογένειά του στη West 54th Street και Broadway μεταξύ 1934 και 1963 «Big Apple Corner».
