E-Daily

7 ιστορίες αγάπης ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα

Πώς τα ζώα μας αλλάζουν τη ζωή και πώς εμείς γινόμαστε η οικογένειά τους – Μία γιορτή αγάπης και συντροφικότητας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων

Γράφει η ΔΑΦΝΗ ΤΣΑΡΤΣΑΡΟΥ

4/10/2024 | 01:02

Collage

Σήμερα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, μια μέρα αφιερωμένη στους μικρούς (και μεγάλους) φίλους που γεμίζουν τη ζωή μας με γέλια, χνουδωτές αγκαλιές και χτυπήματα της ουράς τους. Αλλά η μέρα αυτή δεν αφορά μόνο τις χαριτωμένες φωτογραφίες που μαζεύουμε στις οθόνες μας.

Είναι για τις ιστορίες πίσω από αυτές, για κάθε βλέμμα που συναντά το δικό μας, και για τις στιγμές που αποδεικνύουν ότι τα ζώα δεν είναι απλώς «κατοικίδια» – είναι η οικογένειά μας.

Η ιστορία της Δάφνης, του Μπρούνο και της Ρούμπι

Γεια σας ονομάζομαι Δάφνη Νεοφύτου και πολλοί μπορεί να με ξέρετε από την ενασχόληση μου με τα social media (aka: @daphnianeofytou) 

Τα τελευταία 5 χρόνια έχω στην ζωή μου τον Μπρουνάκο μου αλλά πρόσφατα μετά την ξαφνική απώλεια του μπαμπά μου , υιοθέτησα και την κωφή σκυλίτσα του την Ρουμπι. Το να έχεις ένα σκυλί είναι ευθύνη πόσο μάλλον 2. Όμως το κενό που μπορεί να έχεις μόνο με ένα βλέμμα τους ή χάδι τους μπορεί να σου γεμίσει όλα σου τα κενά. Θέλω να προτρέψω τον κόσμο να ανοίξει τα σπίτια του μα πάνω από

όλα την καρδιά του και να υιοθετήσει ένα αδέσποτο ζωάκι. Αν δεν νιώσεις αυτή την αγάπη δεν μπορείς να την καταλάβεις. Κλείνοντας θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτά τα 2 πλασματάκια που με γέμισαν αγάπη & αισιοδοξία στις δύσκολες στιγμές μου τον τελευταίο 1,5 χρόνο.

Η ιστορία της Έλενας και της Γαίας

Είμαι η Έλενα D'Angelo (ραδιοφωνική παραγωγός του Ρυθμού 94.9 και εκφωνήτρια) και είμαι η "μαμά" της Γαίας εδώ και 4 χρόνια. Η Γαία πλέον είναι 11 χρονών... κουτάβι! Αποφασίσαμε να την υιοθετήσουμε όταν ήταν 7 χρονών γιατί θέλαμε να της χαρίσουμε την ζωή που της αξίζει, δηλαδή μια ζωή γεμάτη χάδια, αγκαλιές, φιλιά, λιχουδιές ,καλό φαγητό, μεγάλες βόλτες, ζεστασιά και απεριόριστη αγάπη. Νομίζω ότι πολλοί φοβούνται να υιοθετήσουν ένα ενήλικο σκυλί αλλά ως κηδεμόνας ενήλικου σκυλιού πιστεύω ότι είναι η καλύτερη απόφαση που μπορεί να πάρει κανείς. Θέλει διαφορετική υπομονή και επιμονή απ' ότι μ' ένα κουτάβι, αλλά όταν γυρίζεις και βλέπεις το "μεγάλο σου κουτάβι" να σε κοιτάει με αυτά τα ματάκια και να θέλει να ρουφήξει την ζωή και να αδράξει κάθε δευτερόλεπτο, πάντα ανάλογα με τις ανάγκες του, τότε δεν το μετανιώνεις δευτερόλεπτο.

 Η Γαία εκτός από το να παίζει με πανιά και κάλτσες (Γαία is a free elf!) λατρεύει τα ποτάμια, τα βουνά και την καλή παρέα. Είναι επιλεκτική με τις παρέες της αλλά έτσι και αγαπήσει κάποιον άνθρωπο ή σκύλο είναι εκφραστική και ενθουσιώδης! Με τους ανθρώπους θέλει τον χρόνο της για να τους εμπιστευτεί αλλά τα σκυλάκια είναι όλα πάντα ευπρόσδεκτα! Εκτός από τις καθημερινές μας βόλτες, τουλάχιστον 2 φορές μέσα στον μήνα πηγαίνουμε πεζοπορίες οικογενειακώς ή με παρέα και είναι κάτι που μπορεί να μας κουράζει λίγο (και τις 2)αλλά μας δίνει μια αίσθηση εκτόνωσης και ανανέωσης! Εξάλλου όλοι ξέρουν ότι μια καλή πεζοπορία κλείνει πάντα με ένα καλό φαγητό!

Όσο περίεργο κι αν θα φανεί αυτό που θα πω τώρα, δεν είμαστε εμείς που "σώσαμε" την Γαία αλλά το αντίθετο. Μας έβαλε σε ένα πρόγραμμα, μας θυμίζει να ζούμε κάθε στιγμή, δίνει χρώμα και στην πιο κακή μας μέρα, μας γυμνάζει, μας κάνει να γελάμε με τον καρτουνίστικο τρόπο που προσεγγίζει τα πάντα και είναι εκεί να προσφέρει απεριόριστη αγάπη (εκτός κι αν έχει ζέστη οπότε αγαπιόμαστε από μακριά!). Προσωπικά λατρεύω όταν τα αυτιά τις στέκονται περίεργα, όταν κοιμάται με τον φαινομενικά πιο άβολο τρόπο, όταν γαυγίζει από ενθουσιασμό, όταν παίρνει αστείες γκριμάτσες, όταν τεντώνεται και μας σπρώχνει με τα πατουσάκια της, όταν σηκώνει το κάθε ποδαράκι της μόνη της όταν είναι να τα καθαρίσουμε μετά την βόλτα...αχ νομίζω με τα πάντα!

Παίρνω την Γαία μαζί μου πολλές φορές και στο ραδιόφωνο και στα στούντιο που εκφωνώ, αφού ευτυχώς είναι Pet friendly χώροι εργασίας και έχουμε μάθει το καλύτερο κόλπο: Όταν είμαι μπροστά από μικρόφωνο η Γαία κάθεται απίστευτα ήσυχη και ακίνητη(!) Δεν ξέρω πώς το έμαθε αυτό αλλά σίγουρα είναι πρακτικό γιατί μπορούμε να είμαστε παντού μαζί. Νομίζω ότι αυτή η εναλλαγή ανάμεσα στο να είναι απίστευτα ήσυχη όταν πρέπει και στο να είναι σωστό Party animal όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες την κάνει τόσο ξεχωριστή και μοναδική. 

Θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω ατελείωτες ώρες γι' αυτό το μοναδικό πλάσμα, αλλά σήμερα που είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων θα κλείσω με μια ευχή, μια παράκληση και μια υπενθύμιση:

Εύχομαι να μπορέσετε να βρείτε κι εσείς την δική σας Γαία, να σας ομορφαίνει την κάθε στιγμή!
Παρακαλώ υιοθετείστε υπεύθυνα! Αυτό σημαίνει να μάθετε τις ανάγκες και τον κώδικα του σκυλιού σας (ή του κατοικίδιου σας γενικότερα), να το προσέχετε σαν τα μάτια σας, να το κάνετε μέλος της οικογένειας σας και όχι κάποιο "αξεσουάρ" και να θυμάστε ότι η συμπεριφορά του σκύλου μας είναι ο καθρέφτης των δικών μας επιλογών και συμπεριφορών.
Και τέλος... ότι όσοι δεν σέβονται τα ζώα γενικότερα δεν θα το κάνουν ούτε με τους ανθρώπους. 

Η ιστορία της Μυρτώς και της Ρεγγίνας

Αν ψάχνεις την αγάπη, ψάξε στους δρόμους. Η Ρεγγίνα μου κρυβόταν εκεί. Όταν γνωριστήκαμε, ήταν ήδη 2 χρονών και ήξερε καλά τι σημαίνει πεζοδρόμιο. Σήμερα χουζουρεύει κάτω από τις κουβέρτες και τρελαίνεται για χάδια. Είναι η απόδειξη ότι ενήλικες γάτες μπορούν να ζήσουν άνετα μέσα σε σπίτι. Κάνει πατουσάκια και σου δίνει κουτουλιές όταν χαίρεται, δεν κάνει ζημιές και είναι τόσο καλή που δε σκοτώνει ούτε έντομο. Της αρέσει το χτένισμα, το μασάζ και οι λιχουδιές. Σήμερα είναι 6 χρόνων και νιώθω ότι μου γνώρισε έναν μαγικό κόσμο: μου έμαθε πως να επικοινωνώ με πλάσματα πέραν των ανθρώπων. Η συνάντησή μας μου ομόρφυνε τη ζωή και της είμαι πάντα βαθιά ευγνώμων γι'αυτό! 

Η ιστορία της Μελένιας και της Νυξ

Γεια σας, είμαι η Μελένια και αυτή πάνω στο κεφάλι μου είναι η Νυξ, το κατοικίδιο ταραντούλα μου. Η Νυξ είναι αγορασμένη από κατάστημα petshop στη Θεσσαλονίκη που ειδικεύεται στα εξωτικά κατοικίδια και τα Χριστούγεννα που μας έρχονται θα κλίσει μαζί μου 2 χρόνια, ενώ προβλέπεται να ζήσει άλλα 10+. Από όταν ήταν τοσοδούλα εως και σήμερα αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο ειναι η ήρεμη ιδιοσυγκρασία της και το πόσο ευγενικό ζωάκι είναι. Αυτό βέβαια ήταν το προσδοκώμενο καθώς ανήκει στο είδος grammostola pulchra ή αλλιως μαύρη βραζιλιάνικη ταραντούλα που είναι καλόφημο για τον χαρακτήρα του.

Το όνομα της το πήρε από την ομώνυμη θεότητα της ελληνικής μυθολογίας λόγου του πανέμορφου βελουτέ μαύρου τριχώματος της. Εκτός από Νυξ εμένα μ αρέσει να την φωνάζω και "gentle queen" γιατί είναι ένα πλάσμα που με έχει εκπλήξει στο πόσο δύσκολα φαίνεται να θυμώνει, αγχώνεται, τρομάζει και γενικά πόσο ευγενικές θα χαρακτήριζα της κινήσεις της ακόμα και την ώρα του φαγητού.

Φόβοι και μύθοι: Στον κόσμο του συγκεκριμένων κατοικίδιων υπάρχει πολύ έντονα η άποψη ότι οι ταραντούλες ως κατοικίδια στον μεγαλύτερο βαθμό είναι ζώα ενυδριακά, δηλαδή προορίζονται να τους φτιάξεις έναν όμορφο χώρο από όπου μπορείς να τα χαζεύεις και συνήθως δε συστήνεται το να έρχεσαι σε άμεση επαφή κυρίως για την ασφάλεια του ίδιου του ζώου. Όσο αφορά τη δική σου ασφάλεια θα έλεγα ο,τι ,με την εμπειρία που έχω, μια ταραντούλα, ειδικά νέου κόσμου, είναι δύσκολο να δαγκώσει έναν άνθρωπο, σε κάθε περίπτωση όμως συμβουλευόμαστε το petshop ή κάποιον ειδικό σχετικά με το κατοικίδιο μας.-

Η αλήθεια παραμένει οτι οι ταραντούλες δεν είναι κατοικίδια που μπορούν να σου προσφέρουν πολλά πέρα από ένα όμορφο και ιδιαίτερο κατοικίδιο. Για εμένα που ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την εντομολογία και έχω κλήση προς τα εξωτικά ζώα ήταν μια εξαιρετικά καλή επιλογή για αρχάριο. Με τη Νυξ κάνουμε αρκετές φωτογραφίσεις, βγάζω βίντεο αλλά κυρίως μου κάνει παρέα σιωπηλά, τη θαυμάζω καθημερινά και τη βλέπω να μεγαλώνει και να γίνεται όλο και πιο όμορφη.

Η ιστορία της Δήμητρας και της Τσίλι

Είμαι η Δήμητρα λοιπόν και είμαι dog lover. Πριν από 5 χρόνια υιοθέτησα τον Τσίλι. Είναι ένα κυνηγόσκυλο που κάθε μέρα μου υπενθυμίζει πόσο τυχερή είμαι που βρέθηκε στη ζωή μου. Μία αγγελία στην σελίδα του Facebook από την φιλοζωική του Ρετζικίου, ότι μία γλυκιά ψυχή ψάχνει το σπίτι, αρκούσε για να γνωρίσουμε από κοντά τον Τσίλι. Μπήκε στην οικογένεια μας το πιο χαδιάρικο κυνηγόσκυλο του κόσμου. Επειδή πλησιάζει η ημέρα των ζώων θα κάνω μία ευχή: Μακάρι όλα τα ζωάκια να βρίσκουν την αγάπη και την γαλήνη που τους αξίζει. 

Η ιστορία της Γιώτας, του Γιώργου και του Batie

Είμαι η Γιώτα , έχω τον batie εδώ και 3 χρόνια !
Ο batie στην ουσία υιοθετήθηκε από τον φίλο μου τον Γιώργο από μια κοπέλα που τον βρήκε σε κακή κατάσταση και επειδή ήταν μαυρο δεν το ζήτησαν ποτέ εκτός από τον Γιώργο όπου εκείνη την περίοδο ήμουν χάλια ψυχολογικά και ήθελε να μου κάνει ένα δώρο σαν κανένα άλλο σώζοντας μια ψυχούλα !!!
Για μήνες τον έβλεπα σπίτι και έκλαιγα από την χαρά μου που τον είχα ! Είναι η δεύτερη γάτα που έχω η προηγούμενη έζησε 18 χρόνια ήμουν 4 και την έχασα στα 22 μου !

Η ιστορία της Χριστίνας, του Ηλία και του Gray

Είμαστε η Χριστίνα, ο Ηλίας και ο Gray. Ο Gray ήρθε στην οικογένειά μας πριν από 3,5 χρόνια και μας έχει αλλάξει τη ζωή. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να καθίσουμε στον καναπέ χωρίς να είναι πάνω μας, ανάμεσα μας ή έστω να μας ακουμπάει. Δεν μπορούμε να ευχαριστηθούμε κανένα ταξίδι γιατί κλαίμε που δεν τον έχουμε μαζί μας. Δεν έχουμε χώρο στη μνήμη του κινητού μας αφού έχουμε πάνω από 1.000.000 φωτογραφίες του.
Τρία πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τον Gray:
  • Είναι πολύ κουτσομπόλης, καθώς ελέγχει κάθε τι που συμβαίνει μέσα στο σπίτι αλλά και κάτω στο πεζοδρόμιο τεντώνοντας τα αυτιά του και κουνώντας τη μύτη του -μεγάλο λαγωνικό.
  • Τρέμει τις αστραπές, τα πυροτεχνήματα και τις πόρτες που κλείνουν δυνατά από τον αέρα.
  • Αν μπεις στο σπιτι μας και δεν του μιλήσεις αμέσως θα σε μαλώσει και θα σου γαυγίζει μέχρι να ασχοληθείς μαζί του.