Η Τατιάνα Μπλάτνικ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΒΗΜΑgazino, αναφέρθηκε στο πρώην σύζυγό της Νικόλαο, αλλά και τον αδελφό της Ατίλιο Μπρίλεμπουργκ που εξακολουθεί να αγνοείται από τον περασμένο Μάιο.

Μίλησε επίσης για την απόφαση να μείνει στην Ελλάδα μετά το διαζύγιό της αλλά και για το πως διαχειρίζεται τον παρεμβατικό χαρακτήρα της δημοσιότητας.

Το 2024 ήταν μια δύσκολη χρονιά για εσάς, με την εξαφάνιση του αδελφού σας και το διαζύγιο σας. Πώς αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους αντιξοότητες;

Το 2024 ήταν πράγματι για εμένα μία δύσκολη, μια μεταβατική χρονιά, γεμάτη στιγμές αβεβαιότητας και πόνου. Πιστεύω όμως ότι στις αντιξοότητες συχνά βρίσκουμε τη βαθύτερη δύναμή μας. Οι προκλήσεις της ζωής μου υπενθυμίζουν πόσο σημαντικό είναι να αντέχουμε, να ελπίζουμε, να έχουμε πίστη στη δύναμη του ανθρώπου. Στηρίχθηκα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου και στο ευρύτερο περιβάλλον μου για υποστήριξη και πήρα από αυτούς τεράστια δύναμη. Επιπλέον, η ενασχόλησή μου με την ψυχική υγεία υπήρξε θεραπευτική για εμένα, καθώς μου επέτρεψε να διοχευτεύω την ενέργεια μου σε κάτι θετικό, με θετικό αντίκτυπο.

Όλα συνέβησαν την ίδια εποχή, ήταν σαν να μια χιονοστιβάδα αλλαγών σε κοινή θέα. Και την ίδια ώρα συνεργαζόμουν για την υλοποίηση της εκστρατείας The Uniform of Hope, οπότε δεν μπορούσα να αποσυρθώ από τη δημόσια σφαίρα, ακόμη κι αν το ήθελα. Οι ιστορίες ελπίδας και ανθεκτικότητας που μοιράστηκαν οι αθλητές ήταν μια τεράστια πηγή δύναμης και έμπνευσης για = εμένα προσωπικά εκείνη την περίοδο και γι’ αυτό αισθάνομαι ευγνώμων και ελπίζω η καμπάνια μας να μπορέσει να υποστηρίξει και να εμπνεύσει κι άλλους να βγουν από τις δυσκολίες της ζωής, όπως συνέβη σε μένα.

Εκείνο το διάστημα, έμαθα επίσης τη σημασία του να επιτρέπει κάνεις στον εαυτό του να αισθάνεται, να θρηνεί, να επεξεργάζεται τα συναισθήματά του και να προχωράει μπροστά με συμπόνια προς τον εαυτό του. Μέσα από αυτές τις προκλήσεις κατάλαβα ότι ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι μας συμβαίνει, μπορούμε να επιλέξουμε πως θα αντιδράσουμε. Προχωράω μπροστά με ελπίδα, γνωρίζοντας ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές υπάρχει πάντα φως και η ευκαιρία να εξελιχθούμε.

Το μήνυμά μου προς όσους αντιμετωπίζουν αντιξοότητες είναι να θυμούνται ότι ποτέ δεν είμαστε πραγματικά μόνοι και ότι με υπομονή και με την ουσιαστική επαφή με τους γύρω μας και τον εαυτό μας μπορούμε να ξεπεράσουμε ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Έχετε αποφασίσει να παραμείνετε στην Ελλάδα για τη νέα αυτή φάση της ζωή σας. Ποιοι είναι οι λόγοι που πήρατε αυτή την απόφαση;

Δεν ετέθη ποτέ θέμα για το αν θα μείνω στην Ελλάδα, αισθάνομαι πραγματικά σαν το σπίτι μου εδώ. Αυτή η χώρα με καλωσόρισε από την πρώτη στιγμή που έφτασα, και γι’ αυτό είμαι απίστευτα ευγνώμων. Έχω ζήσει στην Ελλάδα περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ενώ ήμουν διαρκώς σε κίνηση όλη μου τη ζωή. Οι άνθρωποι, ο πολιτισμός και η αίσθηση της κοινότητας με έχουν κάνει να νιώθω εδώ σαν στο σπίτι μου, με κάθε τρόπο. Είμαι επίσης ευτυχής που η δική μου οικογένεια έχει αρχίσει να αισθάνεται την Ελλάδα σαν το σπίτι της, Η μητέρα μου περνάει πολύ χρόνο εδώ και ο αδελφός μου, Μπόρις, έχει επενδύσει επιχειρηματικά στη χώρα.

Έχω δεσμευτεί να συνεχίσω να χτίζω τη ζωή μου εδώ, να προωθώ τη χώρα για επενδύσεις τόσο στον τομέα της υγείας όσο και της ευεξίας, αλλά και ως τον απόλυτο προορισμό ευεξίας και να εργάζομαι σε πρωτοβουλίες και έργα προς όφελος της κοινωνίας που με έχει αγκαλιάσει τόσο θερμά.

Πώς χειρίζεστε τον συχνά παρεμβατικό χαρακτήρα της δημοσιότητας;

Αν και θεωρώ τον εαυτό μου άτομο που αποζητεί την ιδιωτικότητα, είμαι ταυτόχρονα εγγενώς προσιτή. Δεν αντιλαμβάνομαι το ενδιαφέρον για τη ζωή μου ως παραβίαση, αλλά ως τιμή. Γι’ αυτό και προσπαθώ πάντα να ανταποκρίνομαι με καλοσύνη. Φυσικά, όταν ιδιωτικά θέματα έρχονται στο φως της δημοσιότητας ή όταν διαδίδονται φήμες, μπορεί να είναι πρόκληση η διαχείριση τους, αλλά είναι μέρος της ζωής που έχω επιλέξει. Ως άνθρωπος αισθάνομαι ευλογημένη που έχω την ευκαιρία να επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου και προσπαθώ να εστιάζω στις θετικές πτυχές αυτών των αλληλεπιδράσεων