Τα τελευταία χρόνια, το gentle parenting έχει κερδίσει έδαφος στις προτιμήσεις των γονέων που θέλουν να βρουν νέους τρόπους να μεγαλώσουν τα παιδιά τους χωρίς τις φωνές και τις παλιότερες γονεϊκές λογικές.

 Αυτή η μέθοδος επικεντρώνεται στη συναισθηματική καλλιέργεια και τη θετική επικοινωνία, αντί της αυστηρής πειθαρχίας. Ωστόσο, όπως κάθε προσέγγιση, έτσι και το gentle parenting έχει τα δικά του υπέρ και κατά, όπως ανακαλύπτουμε συζητώντας με νέους γονείς.

«Θα φας ξύλοι» και άλλες παρόμοιες φράσεις δε βρίσκουν έδαφος στο Gentle Parenting

Το gentle parenting, είναι αυτό που λέμε η ήρεμη γονεϊκότητα, και υποστηρίζει την ανατροφή των παιδιών μέσα από την ενσυναίσθηση, τη συνεργασία και την κατανόηση. Αποφεύγει τις τιμωρίες και τις επιβραβεύσεις ως μέσο διαμόρφωσης συμπεριφοράς και επικεντρώνεται στη δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης με το παιδί.

Οι γονείς που ακολουθούν αυτή την προσέγγιση δίνουν έμφαση στην κατανόηση των συναισθημάτων του παιδιού. Η δημιουργία ασφαλούς δεσμού συμβάλλει στη συναισθηματική ανάπτυξη και αυτοπεποίθηση του παιδιού.

«Το είδα να δουλεύει καλά στην οικογένειά μας», λέει η Μαρία, μητέρα δύο παιδιών στην Αθήνα. «Η μικρή μου κατανοεί καλύτερα τα όριά της όταν της μιλάω με ήρεμο τόνο και της εξηγώ γιατί κάτι δεν είναι σωστό. Δεν πετυχαίνει όμως πάντα - αλλά τόσο συχνά που μπορώ να πω πως λειτουργεί».

«Οι γονείς μου με τιμωρούσαν αρκετά εύκολα, και μπορώ να πω πως ήταν πολύ αυστηροί, χωρίς λόγο. Έτσι αποφάσισα πως εγώ δεν θα είμαι έτσι».

Η απουσία αυστηρής τιμωρίας συμβάλλει σε ένα πιο ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, με λιγότερες εντάσεις. Η Κατερίνα, μητέρα από τη Θεσσαλονίκη, αναφέρει: «Οι γονείς μου με τιμωρούσαν αρκετά εύκολα, και μπορώ να πω πως ήταν πολύ αυστηροί, χωρίς λόγο. Έτσι αποφάσισα πως εγώ δεν θα είμαι έτσι. "Θα φας ξύλο" και άλλες παρόμοιες φράσεις δεν βρίσκουν έδαφος σε μας. Από τότε που εφαρμόσαμε το gentle parenting, νιώθουμε όλοι λιγότερο άγχος στο σπίτι, και είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσουμε αποτελεσματικά και η μέρα ρολάρει κάπως πιο φυσιολογικά, όσο φυσιολογικά μπορείς να είσαι βέβαια με ένα νήπιο μέσα στο σπίτι. Γιατί το gentle parenting δεν διώχνει φυσικά τα ξεσπάσματά τους...».

Μερικοί γονείς παραπονιούνται ότι είναι δύσκολο να θέσουν σαφή όρια χωρίς να φαίνονται αυστηροί. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια έλλειψη πειθαρχίας. «Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν μπορώ να επιβληθώ όσο χρειάζεται», λέει η Τόνια, μητέρα στην Αθήνα. «Το παιδί μου εκμεταλλεύεται την καλοσύνη μου, και νιώθω αδύναμη να βάλω όρια». «Δεν είναι εύκολο να εξηγείς τα πάντα με ηρεμία, ειδικά μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά», σημειώνει η Στέλλα, μητέρα στη Θεσσαλονίκη.

Οι προηγούμενες γενιές δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τη νέα λογική

Οι προηγούμενες γενιές μεγάλωσαν σε εποχές όπου οι πιο παραδοσιακές μέθοδοι ανατροφής περιλάμβαναν αυστηρή πειθαρχία, χρήση τιμωρίας και την ιδέα ότι τα παιδιά πρέπει να «υπακούν τους μεγάλους». Η αυστηρότητα θεωρούνταν απαραίτητη για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα. 

Οι άνθρωποι τείνουν να αναπαράγουν τα μοτίβα με τα οποία μεγάλωσαν, ακόμα κι αν αργότερα τα θεωρούν επιβλαβή. Η μετάβαση από αυτό που ξέρουν σε κάτι νέο απαιτεί σημαντική αυτογνωσία και εκπαίδευση.

«Οι γιαγιάδες μας πιστεύουν ότι τα κακομαθαίνουμε», προσθέτει η Κατερίνα και μάλιστα όταν η ίδια αφήνει το παιδί της στους παππούδες, εκεί η φιλοσοφία είναι πιο αυστηρή  - για παράδειγμα, τηρούνται στο εκατό τοις εκατό τα ωράρια, το φαγητό είναι συγκεκριμένο και αδιαπραγμάτευτο. «Είναι δύσκολο να τους εξηγήσουμε τη διαφορετική μας φιλοσοφία και στο τέλος καταλήγω να μαλώνω εγώ με τη μαμά μου.»

«Πολλές φορές ο γιος μου επειδή ξέρει πως θα ανεχτώ περισσότερα, σε εμένα βγάζει 'όλη την τρέλα του' ενώ στη γιαγιά του είναι τύπος και υπογραμμός», λέει η Μαρία.