Γνωστός για τις ανακεφαλαιώσεις και τις νέες αποφάσεις, κάθε νέο έτος ξεκινά συχνά με μια αναδρομή και… τον Ιανουάριο.

Αλλά από πού προήλθε το όνομα Ιανουάριος; Μπορεί να μας βοηθήσει να μάθουμε κάτι για το όνομα αυτού του πρώτου μήνα που θα μας εμπνεύσει να διατηρήσουμε πραγματικά ανέπαφες αυτές ις αποφάσεις που υποτίθεται ότι παίρνουμε την Πρωτοχρονιά;

Ο Ιανουάριος, ως γνωστόν, είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου και αποτελείται από 31 ημέρες. Ο όρος προήλθε πριν από το έτος 1000 μ.Χ. από τη Μέση Αγγλική, που τελικά προέρχεται από τη λατινική χρήση του ουσιαστικού Jānuārius, που ισοδυναμεί με το όνομα Jānus, δηλαδή Ιανός.

Στον αρχαίο ρωμαϊκό πολιτισμό, ο Jānus ήταν θεός της θυρών, των αρχών και της ανατολής και της δύσης του ήλιου. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό jānus, που σημαίνει «πόρτα, αψίδα, στοά».

Η στενά συγγενής λατινική λέξη jānua, που σημαίνει «πόρτα, είσοδος», μας δίνει τελικά τη λέξη θυρωρός, η οποία αρχικά αναφερόταν σε θυρωρόπριν εξελιχθεί στην πιο οικεία έννοια του «φύλακα».

Υπήρχαν πολλές πύλες στη Ρώμη όπου γίνονταν τελετουργικές είσοδοι και έξοδοι, ειδικά για την αναχώρηση του στρατού σε μια αποστολή. Ως θεός των μεταβάσεων, ο Ιανός συχνά απεικονίζεται με δύο γενειοφόρες κεφαλές που κοιτάζουν προς αντίθετες κατευθύνσεις, κοιτάζοντας τόσο στο μέλλον όσο και στο παρελθόν.

Μετά το 153 π.Χ., ο Ιανουάριος (mensis Januarius στα Λατινικά) έγινε ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου (το οποίο υιοθετήσαμε), με τη φιγούρα του Ιανού να είναι ένα τέλειο σύμβολο για νέα ξεκινήματα.

Έτσι, το όνομα του μήνα δεν ανήκει απλά στον Ιανό, αλλά συμβολίζει και το άνοιγμα μιας πόρτας σε ένα νέο ξεκίνημα, που όλοι θα θέλαμε να κάνουμε όταν αλλάζει το έτος.