«Λάτρεψα τις ταινίες του Ντέιβιντ. Ταινίες σαν το “Μπλε Βελούδο”, το “Mulholland Drive”, το “Ανθρωπος ελέφαντας” τον καθόρισαν σαν έναν μοναδικό οραματιστή που σκηνοθέτησε ταινίες που μοιάζουν χειροποίητες. Τον γνώρισα όταν υποδύθηκε τον Τζον Φορντ στο “The Fabelmans”. Ένας ήρωάς μου, ο Ντέιβιντ Λιντς, έπαιζε έναν άλλο ήρωά μου. Ήταν σουρεαλιστικό και έμοιαζε σαν σκηνή από ταινία του Ντέιβιντ. Θα μας λείψει μια τόσο αυθεντική και μοναδική φωνή. Οι ταινίες του πέρασαν το τεστ του χρόνου και πάντα θα το περνάνε», ανέφερε ο Στίβεν Σπίλμπεργκ σε ανακοίνωσή του για την απώλεια του σπουδαίου Ντέιβιντ Λιντς στα 78 του χρόνια, λίγες μέρες πριν τα γενέθλιά του (20/1).

Ως γνωστόν, ο Λιντς έπασχε από εμφύσημα τα τελευταία χρόνια και πέρυσι το καλοκαίρι είχε αποκαλύψει ότι δυσκολευόταν να περπατήσει ακόμα και μέσα στο σπίτι του και χρειαζόταν παροχή οξυγόνου για να το κάνει αυτό.

Ο σκηνοθέτης Ρον Χάουαρντ (Ένας υπέροχος άνθρωπος, Κώδικας Ντα Βίντσι κ.α.) τόνισε σε ανάρτησή του στο X για το θάνατο του Λιντς ότι ήταν «ένας σπουδαίος άνθρωπος και ατρόμητος καλλιτέχνης που ακολούθησε την καρδιά και την ψυχή του αποδεικνύοντας ότι ο ανατρεπτικός πειραματισμός μπορεί να παράγει αξέχαστο σινεμά».

Ο Τζέιμς Γκαν (Φύλακες του Γαλαξία, Superman κ.α.) έγραψε σε ανάρτησή του ότι «ενέπνευσες τόσους πολλούς από εμάς», ενώ η πρόεδρος της Ενωσης Σκηνοθετών, Λέσλι Λίνκα Γκλέιτερ τόνισε ότι «Δεν υπάρχει κανένας άλλος σαν τον Ντέιβιντ. Ηταν οραματιστής έως το μεδούλι ανεβάζοντας σε άλλα επίπεδα την τέχνη της οπτικοακουστικής αφήγησης, δίνοντας έμπνευση σε τόσους πολλούς σκηνοθέτες να ρισκάρουν και να ανακαλύψουν νέες δυνατότητες». Η Γκλέιτερ είχε συνεργαστεί με τον Ντέιβιντ Λιντς στην τηλεοπτική σειρά «Twin Peaks» και μοιράσθηκε μια ιστορία που έζησε μαζί του. «Σε ένα από τα πρώτα επεισόδια της σειράς, σε μια σκηνή με τον Κάιλ ΜακΛάχλαν και τον Μάικλ Οντκιν, υπήρχε το κεφάλι μιας άλκης πάνω στο τραπέζι. Κανείς δεν μιλάει για αυτό και μπαίνει στη σκηνή. Τον ρώτησα αργότερα πως του ήρθε η ιδέα να βάλει το κεφάλι μιας άλκης στο τραπέζι και με απορία γυρνάει και μου λέει: “ήταν εκεί”. Κάποιος από τους υπεύθυνους του σκηνικού θα το κρέμαγε στον τοίχο αλλά ο Ντέιβιντ το είδε στο τραπέζι και είπε “αφήστε το εκεί”. Μια νέα προοπτική ανοίχτηκε τότε μπροστά μου. Όσο κι αν σχεδιάζεις τα πάντα, να είσαι πάντα σίγουρος ότι είσαι ανοικτός στη ζωή και να μην χάνεις αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια σου. Η ικανότητά του να βλέπει τη μαγεία εκεί που οι άλλοι δεν την έβλεπαν, τον έκανε έναν από τους σπουδαιότερους αφηγητές της εποχής μας. Γνώρισα πάρα πολλούς σκηνοθέτες που έχουν επηρεαστεί βαθύτατα από τη ζωή και το έργο του Ντέιβιντ και θρηνούν σήμερα», υπογράμμισε η Λέσλι Λίνκα Γκλέιτερ.

Ο αγαπημένος του ηθοποιός, Κάιλ ΜακΛάχλαν τόνισε για την απώλεια του Λιντς σε ανάρτησή του στο Instagram: «Πριν από σαράντα δύο χρόνια, για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα, ο Ντέιβιντ Λιντς με έβγαλε από την ανωνυμία και με έκανε σταρ στην πρώτη και τελευταία δουλειά του με μεγάλο προϋπολογισμό. Είδε κάτι σε εμένα που εγώ δεν είχα ακόμα συνειδητοποιήσει. Στο όραμά του χρωστάω την καριέρα μου και ουσιαστικά όλη μου τη ζωή. Εγώ είδα σε εκείνον έναν αινιγματικό άνθρωπο με μεγάλη διαίσθηση και έναν δημιουργικό ωκεανό να προβάλλει από μέσα του. Ηταν σε άμεση επαφή με κάτι που οι υπόλοιποι μόνο ευχόμαστε να έχουμε επαφή». Και συνέχισε λέγοντας ότι «η φιλία μας άνθισε στο “Μπλε βελούδο” και στο “Twin Peaks” και υπήρξε πάντα ο πιο αυθεντικός και ζωντανός άνθρωπος που γνώρισα ποτέ. Ο Ντέιβιντ ήταν συντονισμένος με το σύμπαν και τη φαντασία του σε πολύ υψηλό επίπεδο. Δεν τον ενδιέφεραν οι απαντήσεις γιατί είχε καταλάβει ότι οι ερωτήσεις είναι το κίνητρο για να γίνουμε αυτοί που είμαστε. Ο κόσμος έχασε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη αλλά εγώ έχασα έναν αγαπημένο φίλο που φαντάστηκε το μέλλον μου και μου έδωσε τη δυνατότητα να ταξιδέψω σε κόσμους που ποτέ δεν θα είχα κατανοήσει μόνος μου. O κόσμος μου είναι πιο πλήρης γιατί τον γνώρισα και πιο κενός τώρα που έφυγε. Ντέιβιντ, θα είμαι για πάντα αλλαγμένος από εσένα και πάντα ο Κέιλ σου. Σε ευχαριστώ για όλα!».

Η πρωταγωνίστρια του Ντέιβιντ Λιντς στο «Mulholland Drive», Ναόμι Γουάτς ανέφερε με τη σειρά της: «Ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος χωρίς εκείνον. Κάθε στιγμή μαζί του ένιωθα μια παρουσία που σπάνια είχα δει στο παρελθόν. Ίσως γιατί μάλλον έμοιαζε να ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο ένιωθα πολύ τυχερή που με είχε κάνει κομμάτι του. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έφυγε. Είμαι συντετριμμένη αλλά πολύ ευγνώμων για τη φιλία μας», δήλωσε η σπουδαία ηθοποιός.

Ο Νίκολας Κέιτζ, ο πρωταγωνιστής του στην "Ατίθαση καρδιά" δήλωσε ότι "ήταν μοναδιή ευφυία, ένας από τους σπουδαιότερους της εποχής μας και όλων των εποχών. Ηταν θαρραλέος, εξαιρετικός και με απίστευτη αίσθηση του χιούμορ. Ποτέ δεν πέρασα καλύτερα σε σετ γυρισμάτων από αυτό με τον Ντέιβιντ Λιντς".

Η Πατρίσια Αρκέτ, πρωταγωνίστριά του στη "Χαμένη λεωφόρο" έμαθε για την απώλεια του Ντέιβιντ Λιντς κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής της συνέντευξης. "Ο Ντέιβιντ ήταν πραγματικά απίθανος. Δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν", τόνισε η ηθοποιός.

Ο Μελ Μπρουκς, που συνεργάστηκε ως παραγωγός με τον Ντέιβιντ Λιντς στο «Ανθρωπος ελέφαντας», σχολίασε: «Μια τεράστια και στενάχωρη απώλεια. Ο Ντέιβιντ ήταν μοναδικός και πολύ ταλαντούχος σκηνοθέτης. Ηταν μεγάλη χαρά που δούλεψα μαζί του. Αν το όνομά του ήταν στους τίτλους, ήξερες ότι η ταινία θα άξιζε τον κόπο. Θα μου λείψει».

Ο Ντέιβιντ Λιντς ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας τρεις φορές και μία φορά για το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για το «Άνθρωπος ελέφαντας», ενώ απέσπασε το τιμητικό Όσκαρ το 2019.

Ο Αμερικανός δημιουργός υπήρξε επίσης ηθοποιός και μουσικός και εμφανίστηκε μπροστά από τις κάμερες στη σειρά «Twin Peaks» και πιο πρόσφατα στο «The Fabelmans» του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Είχε κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την φωτογραφία.

Είχε παντρευτεί τέσσερις φορές και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά.

Οι καλύτερες στιγμές του

Το indiewire έβαλε σε μια σειρά το έργο του και απεφάνθη ότι το καλύτερο είναι το «Mulholland Drive» (2001) και ακολουθούν η σειρά «Twin Peaks: The return» (2017), το «Μπλε βελούδο» (1986), το «Ο ύποπτος κόσμος του Twin Peaks» (1992), το ντεμπούτο του «Eraserhead» (1977), το «Inland empire» (2006), η σειρά «Twin peaks» (1990-1991), «Ο άνθρωπος ελέφαντας» (1980), η «Χαμένη λεωφόρος» (1997), η «Ατίθαση καρδιά» (1990), το «Straight story» (1999) και το «Dune» (1984).