Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να ζήσετε δίπλα στα ντόντο και τα μαλλιαρά μαμούθ; Η Colossal Biosciences πιστεύει ότι μπορείτε. Η εταιρεία βιοτεχνολογίας, η οποία ισχυρίζεται ότι πρόσφατα ανέστησε τον ανταρόλυκο, εστιάζει στην «αποεξαφάνιση» ή στην προσπάθεια να επαναφέρει τα εξαφανισμένα ζώα από τη λήθη.
Η αποεξάλειψη φέρεται να λειτουργεί με την εξαγωγή δειγμάτων DNA από τα οστά ενός εξαφανισμένου ζώου, την αλληλουχία αρκετού από το γονιδίωμα αυτού του ζώου και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας έναν επεξεργαστή DNA όπως το CRISPR για να επεξεργαστεί τα γονίδια ενός συγγενούς ή απογόνου ζώου ώστε να μοιάζει περισσότερο με το εξαφανισμένο. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν αυτό το DNA για να δημιουργήσουν γονιμοποιημένα έμβρυα που στη συνέχεια μεγαλώνουν σε αυτό που λέγεται ότι είναι ένα αναστημένο είδος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διαδικασία αποεξαφάνισης είναι απίστευτα δαπανηρή και δεν μπορεί να αναδημιουργήσει τέλεια το DNA ενός είδους που έχει εξαφανιστεί. Οι επιστήμονες απλώς προσπαθούν να πλησιάσουν όσο το δυνατόν πιο κοντά.
Έτσι, ανεξάρτητα από το τι λέει η Colossal και άλλες εταιρείες βιοτεχνολογίας για τη διαδικασία, δεν είναι δυνατόν σε αυτή τη στιγμή της ιστορίας να επαναφέρουμε ένα εξαφανισμένο είδος, ούτε καν για τον «νέο» ανταρόλυκο, που ο Ken Angielczyk, επιμελητής απολιθωμάτων θηλαστικών στο Μουσείο Field του Σικάγο, λέει ότι είναι σαν «η εκδοχή του ανταρόλυκου όπως θα τον βλέπαμε στην τηλεόραση». Σε αυτήν την ευρέως αναφερόμενη περίπτωση, οι επιστήμονες του Colossal χρησιμοποίησαν ένα γονιδίωμα γκρίζου λύκου για να επαναφέρουν τον εξαφανισμένο ανταρόλυκο και έκαναν αλλαγές μόνο σε 14 από τα χιλιάδες γονίδια για να κάνουν το «αναστημένο» πλάσμα να μοιάζει περισσότερο με αυτόν.
«Είναι σαν να πήρατε έναν χιμπατζή και να επεξεργαστείτε το γονιδίωμά του για να είναι λίγο ψηλότερος και άτριχος και μετά να λέγατε ότι φέρατε πίσω τους Νεάντερταλ», λέει ο Angielczyk. «Το να κάνεις κάτι να μοιάζει με εξαφανισμένο ζώο δεν είναι το ίδιο με το να το αναστήσεις».
Αν δεν έχετε ολόκληρο το γονιδίωμα του εξαφανισμένου πλάσματος και κάποιους στενούς συγγενείς με αυτό το πλάσμα, δεν μπορείτε πραγματικά να αντιγράψετε ένα ζώο από το παρελθόν. Θεωρητικά, είναι δυνατό, λέει ο Angielczyk, αλλά μάλλον δεν θα συμβεί ποτέ. Σε σύγκριση με το αρχικό γονιδίωμα ενός είδους, λέει, οτιδήποτε επανεισαχθεί θα είχε τεράστιο αριθμό διαφορών.
Πρέπει επίσης να εξετάσουμε πώς θα ζούσαν αυτά τα είδη που επιστρέφουν στον σημερινό κόσμο.
«Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με το πώς να το προσεγγίσουμε σε ένα πλαίσιο διατήρησης», λέει ο Angielczyk. «Είναι ηθικά καλύτερο να συντηρούμε τα ζώα από την αρχή αντί να τα φέρνουμε πίσω».
Εάν ένα είδος έχει εξαφανιστεί, ο σημερινός κόσμος και το περιβάλλον μας είναι μάλλον αφιλόξενα για αυτό το είδος. Η Γη έχει περισσότερους ανθρώπους από ό,τι όταν υπήρχε αυτό το είδος, πράγμα που σημαίνει ότι το ζώο είχε περισσότερο χώρο για να ζήσει και περισσότερη τροφή για να φάει, αλλά και λιγότερη παρέμβαση από τον άνθρωπο. Οι επιστήμονες θα πρέπει να κάνουν έναν τόνο ερευνών και προκαταρκτικών πειραμάτων για να διασφαλίσουν ότι ένα νέο είδος που εισήχθη εκ νέου θα μπορούσε πραγματικά να επιβιώσει στον σύγχρονο κόσμο. Και μόλις αυτό το είδος φτάσει ξανά, ποιος θα πει αν θα μπορούσαμε να ζήσουμε με επιτυχία σε αρμονία με αυτά ή εκείνα μαζί μας; Η επανεισαγωγή ενός εξαφανισμένου πλάσματος θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα χωροκατακτητικό είδος στο σύγχρονο περιβάλλον, αφού άλλα ζώα θα είχαν εξελιχθεί για να γεμίσουν την οικολογική θέση του αρχικού είδους μετά το θάνατό του.
Οι επικριτές λένε ότι είναι πιο ηθικό (και ευκολότερο και φθηνότερο) να διατηρηθεί το περιβάλλον ενός ζωντανού είδους και να προστατεύονται αυτά τα πλάσματα από τη ζημιά. Οι οικολόγοι έχουν υποστηρίξει ότι η εστίασή μας πρέπει να είναι στη διάσωση ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση παρά στη γενετική μηχανική των ανταρόλυκων ή των μαμούθ που θα επιστρέψουν από τους νεκρούς. Γνωρίζουμε ήδη ότι τα υπάρχοντα είδη μπορούν να επιβιώσουν και μπορούμε να επιβιώσουμε μαζί τους.
Συνολικά, ο Angielczyk και άλλοι επιστήμονες είναι δύσπιστοι σχετικά με τη διαδικασία της αποεξάλειψης, αν και διατηρεί κάποια αισιοδοξία. Σημειώνει ότι η ενημέρωση του κοινού για αυτές τις επιστημονικές εξελίξεις θα πρέπει να γίνεται με προσοχή.
«Είναι ενδιαφέρουσα δουλειά και δυνητικά πολύτιμη», λέει, «αλλά οι εταιρείες βιοτεχνολογίας πρέπει να είναι πιο συγκρατημένες στην επικοινωνία τους με το κοινό».
