Συνέντευξη: H Aνδριάνα Μπάμπαλη στο E‑Radio.gr
Νέο τραγούδι και νέες συναυλίες εν όψει
Δημοσίευση 10/10/2014 | 00:00
Η Aνδριάνα Μπάμπαλη μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε Οικονομικά και Μουσική, και αποφάσισε να ακολουθήσει την τέχνη. Μπήκε στον χώρο κάνοντας φωνητικά και παίζοντας κρουστά στο γκρουπ του Νίκου Πορτοκάλογλου. Από τότε όμως πέρασαν πολλά χρόνια, πολλά άλμπουμ και επιτυχίες που αγαπήσαμε όλοι. Μιλάμε μαζί της λίγο πριν την εμφάνισή της στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΒΑΤΟ.
Γεια σου Aνδριάνα! Πού σε βρίσκουμε αυτήν τη περίοδο, σε τι φάση βρίσκεσαι καλλιτεχνικά και προσωπικά;
Καλλιτεχνικά σχεδόν μόλις ολοκλήρωσα τον 6ο μου δίσκο – πρώτη φορά με δικά μου τραγούδια, σε στίχους Νίκου Μωραίτη.
Ετοιμαζόμαστε για τον χειμώνα με μια πολύ ωραία νέα μπάντα, για να παρουσιάσουμε τα τραγούδια, και θα κάνω και μια νέα συνεργασία, που θα ανακοινώσουμε σύντομα. Κατά τ' άλλα, μουσική και πάλι μουσική. Ξεκίνησα μόλις μαθήματα κλασικής κιθάρας με τον Παναγιώτη Μάργαρη, που συνεγαστήκαμε το καλοκαίρι, και μελετάω αρκετά. Και κάνω όνειρα για το μέλλον...
Έχεις συνεργαστεί με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες. Θυμάσαι κάποια συνεργασία πιο έντονα;
Η κάθε συνεργασία έχει την αξία της και το ενδιαφέρον της. Ο Πορτοκάλογλου ήταν σίγουρα μια πολύ σημαντική συνεργασία, γιατί καθόρισε το ξεκίνημά μου και μου έδωσε την πρώτη ευκαιρία να μπω στα πράγματα. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με σπουδαίους τραγουδιστές, όπως η Αλεξίου, που αγαπώ πολύ και μου έκανε και την τιμή να τραγουδήσει μια δικιά μου μουσική στο νέο της CD. H Tσαλιγοπούλου επίσης είναι αγαπημένη μου συνεργάτις και φίλη, έχουμε παίξει πολλές φορές μαζί, και πάντα περνούσαμε τέλεια. Όλοι είναι σεβαστοί και αγαπημένοι.
Έχεις ζηλέψει κάποια τραγούδια, που θα ήθελες να τα έχεις τραγουδήσει εσύ;
Χιλιάδες τραγούδια, δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα. Θα πω αυτό που μου έρχεται τώρα στο μυαλό, το «Ήτανε Αέρας» του Γ. Καζαντζή, σε ποίηση Χρονά.
Mετά από πολλά χρόνια στο τραγούδι, σκέφτεσαι καμιά φορά τις επιλογές που έχεις κάνει μέχρι τώρα; Έχεις μετανιώσει για κάτι, θα άλλαζες κάτι;
Πέρασα το στάδιο της μετάνοιας και μπήκα στις πράξεις πια. Το να μετανιώνεις για κάτι είναι σαν να ακυρώνεις μια φάση της ζωής σου. Τελικά χρειάζεται να περάσουμε από λάθη για να βρούμε τον σωστό δρόμο του ο καθένας μας.
Tι μουσική ακούς, όταν είσαι στο αυτοκίνητο ή στο mp3 σου;
Ακούω ραδιόφωνο. Πολλά ειδησεογραφικά προγράμματα – το παραδέχομαι, μου αρέσει η κουβέντα σαν παρέα στο αμάξι. Και λίγο ζάπινγκ, για να δω τι παίζει γενικώς. Έχω 3 ελληνικούς σταθμούς στη μνήμη του ραδιοφώνου, 2 ειδησεογραφικούς και άλλους 4 εναλλακτικούς, με ξένη μουσική διαφόρων ειδών. Αναλόγως τα κέφια. Στο τηλέφωνό μου έχω τον νέο δίσκο της Lana del Rey, που τον ακούω σιγά σιγά, αλλά και Satie και Sakamoto, για ώρες ησυχίας. Και πολλά άλλα, όπως Stromae, ένα χριστουγεννιάτικο της Tracey Thorn, που λατρεύω, και η λίστα ατέλειωτη και χωρίς ειρμό...