Παλμικά πεδία ‑ Αιμιλία Παπαφιλίππου
Δημοσίευση 10/10/2014 | 10:27
Eίσοδος 4 ευρώ/άτομο. Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα δωρεάν.
Καθημερινά 8.00-19.00 (ενδέχεται το ωράριο των αρχαιολογικών χώρων να τροποποιηθεί)
Βιντεοπροβολή κάθε Σάββατο (πλην της 15.11.14)
Ένα νέο πρόγραμμα τέχνης στο δημόσιο χώρο, Έργο στην Πόλη, καθιερώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, αναθέτοντας σε έναν καλλιτέχνη ετησίως τη δημιουργία ενός έργου που θα εκτίθεται σε δημόσιο χώρο και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Στο πλαίσιο του προγράμματος, για το 2014, η Αιμιλία Παπαφιλίππου δημιουργεί το έργο Παλμικά πεδία/Pulsating Fields, το οποίο έχει διττό χαρακτήρα: εκτίθεται εντός του χώρου της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας και παράλληλα λειτουργεί και ως βιντεοπροβολή στην Στοά Αττάλου, ορατή από τον πεζόδρομο της Αδριανού.
Η έκθεση εντάσσεται στην εκφρασμένη προσπάθεια του ΝΕΟΝ να ενεργοποιήσει το ιστορικό κέντρο της πόλης και να συμβάλλει στην αξιοποίηση των δημόσιων χώρων ως μέρος της καθημερινής πολιτιστικής ζωής της πόλης ενεργοποιώντας τους πολίτες.
Όπως αναφέρει η Αιμιλία Παπαφιλίππου, «Αν η Τέχνη είναι τεχνολογία της σκέψης, τα έργα τέχνης, όντας εργαλεία αλλά και επιτεύγματα, δεν είναι παρά μοντέλα εργασίας τού πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τον Κόσμο. Συνεπώς, ο πολιτισμός , ως στρατηγική εξέλιξης, είναι λογισμικό, που κληροδοτείται και διαφοροποιείται από γενιά σε γενιά, μεταβάλλοντας τους χρήστες του. Δηλαδή στην ανάγκη να κατανοήσει τη φύση για να επιβιώσει, ο άνθρωπος επινοεί́ λύσεις, σύμβολα... πολιτισμό́ ως μεταφύση. Η τέχνη δεν είναι παρά εργαλείο έκφρασης αλλά́ και μεταβολής της αντίληψης μας για τον Εαυτό́ μας και τον Κόσμο. Υφαίνεται ξυφαίνεται, λοιπόν, το μέλλον, από́ όλους μας και από́ τον καθένα ξεχωριστά́, και αυτή́ η αντίληψη γενέθλιο τόπο έχει την Αρχαία Αγορά́ των Αθηνών. Στις μέρες μας, που ανασχεδιάζεται ο άνθρωπος μέσω της βιοτεχνολογίας, διαταράσσεται η οικολογική ισορροπία πλανητικά, εγείρεται μέσω διαδικτύου δικτυακή συνείδηση, και το διφυές του φωτός διδάσκει το αλληλένδετο συμπληρωματικών αντιθέτων, ίσως αντιληφθούμε ότι ο σεβασμός δεν είναι μόνο υπόθεση ηθικής τάξης αλλά φυσικός νόμος».
Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 8 Οκτωβρίου έως τις 30 Νοεμβρίου και θα είναι ανοιχτή καθημερινά, τις ώρες λειτουργίας της Αρχαίας Αγοράς, ενώ οι βίντεοπροβολές λαμβάνουν χώρα κάθε Σάββατο πλην της 15ης Νοεμβρίου.
Το έργο
Το έργο Παλμικά Πεδία είναι βασισμένο στην έννοια του Σκακιστικού Συνεχούς που ανέπτυξε η καλλιτέχνης και αποτελεί θεμέλιο της εικαστικής δουλειάς της από το 1992.
Τα Παλμικά πεδία είναι μια εγκατάσταση που, όπως η σκακιέρα, απαρτίζεται από εξήντα τέσσερις μαρμάρινες πλάκες. Σε αυτό το μαρμάρινο δάπεδο/πλατφόρμα, όπου η καλλιτέχνης ενθέτει με κάθε επιμέλεια στο τοπίο παραθέτοντας μάρμαρο και χώμα, υπάρχουν υπερμεγέθεις καρφίτσες από ανοξείδωτο ατσάλι που επιτρέπουν σε εκατοντάδες μέτρα βαμβακερού νήματος να βρίσκονται σε πλοκή.
Πρόκειται για ένα ΅Άέργο εν δράσειΆΆ, ένα σύνολο δράσεων και συνδέσεων που παράγουν ένα νέο επίπεδο χωροχρονικής εμπειρίας εντός της Αρχαίας Αγοράς.
Την εγκατάσταση συμπληρώνει βίντεο που προβάλλεται επάνω στο κτήριο της Στοάς του Αττάλου, όπου εξετάζεται η έννοια του δικτύου που διατρέχει το έργο. Οι εικόνες αυτές δημιουργούν μια παραλληλία, όπου οι κιονοστοιχίες πάλλονται ανακαλώντας την κίνηση των κυμάτων, αλλά και την εικόνα του barcode, ενός οπτικού συστήματος από κάθετες γραμμές που αντιστοιχούν σε ταυτοποίηση δεδομένων.
Όπως εξηγεί η Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ Δ. Δασκαλόπουλου, «Είναι καθοριστική η ύπαρξη πλαισίου στην παρουσίαση ενός έργου ανάθεσης, ενώ στην παραγωγή και δημιουργία ενός νέου έργου υπάρχει πάντα ρίσκο. Η Αιμιλία Παπαφιλίππου έχει αναπτύξει την έννοια του Σκακιστικού Συνεχούς ως ένα μέσο, ένα εργαλείο μετάδοσης που συνδέεται με την ιδέα της σύνθεσης και του δικτύου, καθώς κάθε βήμα μας προκαλεί μια αντίδραση, επιβάλλει την άμεση λήψη αποφάσεων, συνιστά μέρος της προσπάθειάς μας για επιβίωση. Στον ιστορικό αυτό χώρο, με σεβασμό στον τόπο, δημιουργείται ένα διαφορετικό επίπεδο εμπειρίας και πρόσληψης της Αρχαίας Αγοράς».
Το Έργο στην Πόλη 2014 συνοδεύεται από κατάλογο με κείμενα των Κώστα Πράπογλου, αρχαιολόγου-αρχιτέκτονα, επιμελητή και κριτικού τέχνης, του Γιάννη Βλασσόπουλου, μαθηματικού ερευνητή στο Institut des Hautes Etudes Scientifiques Bures sur Yvette και της Λέττας Σαραγά, επικεφαλής αρχαιολόγου στον αρχαιολογικό χώρο της Αγοράς των Αθηνών.
Η Αιμιλία Παπαφιλίππου γεννήθηκε το 1961 στην Ερυθραία της Ανατολικής Αφρικής. Αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών το 1985 και από το New York University στην Νέα Υόρκη το 1989, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία του ιδρύματος Ωνάση και υποτροφία του πανεπιστημίου ως βοηθός του καθηγητή Peter Campus.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα το 1991 στην Sao Paolo Biennale με επιμέλεια της Μαρίας Μαραγκού, το 2000 στην έκθεση “©Europe Exists” με επιμέλεια των Harald Szeemann και Rosa Martinez, και το 2002 στην έκθεση “Open” με επιμέλεια Λίνας Τσίκουτα.
Σχεδίασε την μόνιμη εγκατάσταση “Liquid Sky”, 2010, στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του ιδρύματος Ωνάση και επιμελήθηκε της κατασκευής της.
Συμμετείχε στην έκθεση της Ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. «Ναυτίλος: Ταξιδεύοντας την Ελλάδα» στην Bozar των Βρυξελλών. Έχει διδάξει στο μεταπτυχιακό τμήμα της Α.Σ.Κ.Τ. των Αθηνών. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
www.aemiliap.com
Ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ ιδρύθηκε το 2013 από το συλλέκτη και επιχειρηματία Δημήτρη Δασκαλόπουλο και αποσκοπεί στο να φέρει το σύγχρονο πολιτισμό σε επαφή με το ευρύ κοινό. Ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός , φιλοδοξεί να συμβάλλει σε μια νέα μορφή διαλόγου και μια ευρύτερη και ενημερωμένη κοινωνία όσον αφορά στην τέχνη, παρουσιάζοντας παράλληλα μια πολιτιστική και κοσμοπολίτικη δραστηριότητα στη χώρα. Ο ΝΕΟΝ δεν περιορίζεται σε ένα μόνιμο χώρο, αλλά υλοποιεί δράσεις σε ολόκληρη την πόλη, τόσο στο πλαίσιο συνεργασιών µε θεσμικούς φορείς πολιτισμού, δημόσιους και ιδιωτικούς, όσο και σε δημόσιους χώρους, ενθαρρύνοντας έτσι τη συμμετοχή των πολιτών και την αλληλεπίδραση μεταξύ της πόλης, της τέχνης και της κοινωνίας.