Τα νέα γλυπτά από χυτό μπρούντζο που περιλαμβάνονται στην έκθεση αναφέρονται στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας και τους συμβολισμούς που φέρει ως μικρόκοσμος της Ελλάδας.

Η συναισθηματική φόρτιση και το τραύμα του Σωκράτη Σωκράτους από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, την περίοδο αμέσως μετά την βίαιη διχοτόμηση του νησιού και την εσωτερική μετανάστευση που ακολούθησε, έχουν επηρεάσει βαθειά όλες τις πτυχές του έργου του. Στο σύνολό της η δουλειά του χαρακτηρίζεται από μία στρατηγική χρήση τεχνασμάτων, έτσι η επιφανειακή «ομορφιά» των έργων αποσκοπεί στην διαπραγμάτευση των επίπονων θεμάτων της απώλειας, της εκτόπισης, της καταστροφής.

Ένα θέμα που επανέρχεται στο έργο του από την δεκαετία του 1990 είναι οι κήποι που για τον Σωκράτους ενέχουν πάντα πολιτική διάσταση – είτε είναι φυσικοί, είτε μεταφυτευμένοι ή τεχνιτοί. Η σειρά έργων Stolen Garden προέρχεται από τον Εθνικό Κήπο της Αθήνας, που είναι ένα σύμβολο διαρκής εθνικής, πολιτιστικής και εδαφικής ακεραιότητας εναντίον οποιαδήποτε εξωτερικής απειλής. Ο Βασιλικός Κήπος, μία ανάθεση της Βασίλισσας Αμαλίας, αναδείκνυε την αίγλη της ξενόφερτης μοναρχίας που είχε επιβληθεί στον Ελληνικό λαό. Όταν μετονομάστηκε σε Εθνικό Κήπο την δεκαετία του 1920 επιβεβαίωσε μία καινούρια Ελληνική ταυτότητα όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στον απόηχο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Σήμερα αυτό που νοείται ως εξωτερική απειλή (Τρόικα, παράνομη μετανάστευση) είναι μόνο επιφανειακά διαφορετική και οι εσωτερικές αντιδράσεις που προκαλεί αναθερμαίνουν λανθάνοντες φόβους και παραδοσιακούς μύθους.

Για τον Σωκράτους ο Εθνικός Κήπος είναι ένα πεδίο στο οποίο διαδραματίζονται σύγχρονες αφηγήσεις της Αθηναϊκής ζωής . Εξερευνά τα μονοπάτια και τις γωνίες του άλλοτε ως αρχαιολόγος, ως ντετέκτιβ ή ακόμα και ως κλέφτης. Η συγκομιδή του αποτελείται από αυτόχθονα φυτά, όπως ρόδια, άνθη λεμονιάς, φύλλα ελιάς και δάφνης – σύμβολα τιμής, γονιμότητας και αφθονίας από τα αρχαία χρόνια αλλά και παράσιτα που βρίσκουν εύφορο έδαφος στα χώματα του κήπου. Η βλάστηση του Έθνικου Κήπου φαντάζει ως μια αλληγορία του μικρόκοσμου της σύγχρονης Αθηναϊκής κοινωνίας, με τους ντόπιους κατοίκους να συνυπάρχουν με τους μετανάστες. Αυτή η καινούρια βιοποικιλότητα φαντάζει για μέρος του πληθυσμού απειλή για την οικονομική και πολιτιστική ευημερία ενώ για άλλους είναι στοιχείο νεοτερικότητας, πολυπολιτισμικότητας και προόδου.

Ο Σωκράτους αποτυπώνει σε μπρούντζο τα εύθραστα αυτά ευρήματά του ενώ κάποια έπειτα τα επιχρυσώνει ή τα επαργυρώνει. Έτσι τα ταπεινά φύλλα και οι καρποί μετουσιώνονται σε πολύτιμα γλυπτά διεκδικώντας την αιωνιότητα. Στην έκθεση “Six Open Gates and a Closed One” ο Σωκράτους αφήνει την φαντασία του να περιηγηθεί στην έβδομη κλειστή πύλη του Εθνικού Κήπου. Επιστρατεύει την γλυπτική παράδοση του χυτού μπρούντζου, ενώ ταυτόχρονα επεμβαίνει στα εκμαγεία στο χυτήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας συχνά αφαιρώντας στοιχεία από τις συνθέσεις. Τα γλυπτά που προκύπτουν μοιάζουν με φυτά που με τα μπλεγμένα τους κλαδιά παραπέμπουν σε ένα εφιαλτικό στοιχειωμένο δάσος γεμάτο με κουφάρια προϊστορικών ζώων. Παράλληλα η χρωματική παλέτα του μπρούντζου – που εκτείνεται από βαθύ μαύρο έως λαμπερό χρυσό μοιάζει με αλληγορία για την σύγχρονη καθημερινότητα με την ελπίδα ενός φωτεινού μέλλοντος να διαφαίνεται κάτω από το φαινομενικά σκοτεινό παρόν.

Ο Σωκράτης Σωκράτους (Πάφος, Κύπρος, 1971) είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Επιλεγμένες Aτομικές εκθέσεις: The Breeder, Αθήνα (2015), παρουσίαση για την υποψηφιότητα του για το βραβείο ΔΕΣΤΕ 2015, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (27 Μαΐου-30 Σεπτεμβρίου 2015), “Inviolable Refuge”, στην Omikron Gallery, στη Λευκωσία, Κύπρος (2011) και “Rumours”, συμμετοχή της Κύπρου στην 53η Μπιενάλε της Βενετίας, Ιταλία (2009), επιμέλεια Sophie Duplaix. Επιλεγμένες Ομαδικές εκθέσεις: “This is not my beautiful house”, στην Kunsthalle Athena, Αθήνα (2014), “Mapping Cyprus Crusaders, Traders and Explorers & Mapping Cyprus Contemporary Views”,BOZAR, Βρυξέλλες (2012), “Restless”, μέρος του Αdelaide International Festival, επιμέλεια Victoria Lynn, Anne and Gordon Samstag Museum of Art, Adelaide, Νότια Αυστραλία (2012), “Ηow to Make a Garden”, επιμέλεια Έλενα Πάρπα, Λευκωσία, Κύπρος (2012), “A Rock and a Hard Place”, 3η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, επιμέλεια Paolo Colombo, Mahita El Bacha Urieta και Μαρίνα Φωκίδη, στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, (2011), “Uncovered: Nicosia International Airport, Project #7”, επιμέλεια Παυλίνα Παρασκευαΐδου και Basak Senova, Οδός Λήδρας/Locmaci Πράσινη Γραμμή, Λευκωσία, Κύπρος (2011), “Farewell”, επιμέλεια Θέμις Μπαζάκα και Μαρίνα Φωκίδη, στην Kunsthalle Athena, Αθήνα, (2011), “Διευρυμένες Οικολογίες”, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα, (2009), “Personal/Political”, στη Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, (2009), “Where Do We Go From Here?”, στη Συλλογή του Νίκου Χρ. Παττίχη, Δημοτικό Κέντρο Τεχνών, Λευκωσία, Κύπρος (2008), “The Garden”, Μπιενάλε Τιράνων, Τίρανα, Αλβανία (2001), “Spring Collection”, Ίδρυμα DESTΕ, Αθήνα, Ελλάδα (1996).