Η Γιουγκοσλαβία αρνείται να υπογράψει τη συμφωνία για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου. Στο Ραμπούγιε της Γαλλίας, οι συνομιλίες για να την αυτονομία του Κοσσόβου ναυαγούν, με τους περισσότερους να το χρεώνουν στο καθεστώς Μιλόσεβιτς. Στις 24 Μαρτίου του 1999, στις 19:45 το βράδυ, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ ξεκινούν το βομβαρδισμό, πρώτα από θάλασσα και ύστερα από αέρα. Η επιχείρηση ονομάστηκε «ευσπλαχνικός άγγελος» και στους 3 μήνες βομβαρδισμών που ακολούθησαν, αν προσθέσουμε και την χερσαία εισβολή, η επιχείρηση αυτή του ΝΑΤΟ ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Η εντολή δόθηκε από τον τότε γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα, χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Οι 78 ημέρες βομβαρδισμών που ακολούθησαν, ήταν εξαιρετικά δύσκολες για την περιοχή, με 500 αμάχους να χάνουν την ζωή τους από 90 διαφορετικά επεισόδια. Το Βελιγράδι από την πλευρά του έκανε λόγο για θάνατο 2.000 αμάχων. Το ΝΑΤΟ κατηγορήθηκε ευθέως για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.

Συνολικά, εκτοξεύθηκαν 420.000 βλήματα από τα αεροσκάφη και 1300 πύραυλοι Cruise από τα πλοία. Εκείνο όμως που προκάλεσε τους περισσότερους θανάτους ήταν οι βόμβες διασποράς, με το ΝΑΤΟ να χρησιμοποιεί αυτούς τους 3 μήνες περίπου 37.000 από αυτές.

Η επίσημη έκθεση της Σερβίας για τα θύματα μιλάει για 1.002 ένστολους και 2.000 άμαχους. Οι τραυματίες από την άλλη, με τους αριθμούς να είναι διάφοροι, ήταν μεταξύ 6.000 με 12.500, εκ των οποίων πολλά ήταν παιδιά. Η Σερβία (κυρίως) υπέστη τεράστιες υλικές ζημιές με 25.000 κτίρια να καταστρέφονται. Το ΝΑΤΟ δεν ανακοίνωσε ποτέ τις δικές του απώλειες.

Οι βομβαρδισμοί έληξαν στις 9 Ιουνίου, ύστερα από 78 μέρες αδιάλειπτων βομβαρδισμών, με τη συμφωνία που υπογράφηκε στην πόλη Κουμάνοβο των Σκοπίων. Η συμφωνία προέβλεπε την εγκατάσταση ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ στο Κόσσοβο, έως ότου διευθετηθεί το καθεστώς αυτονομίας του. Την επόμενη μέρα, ο ΟΗΕ ψηφίζει την εγκατάσταση 37.200 στρατιωτών απο 36 χώρες, με την απόφαση να λέει πως το Κόσσοβο παραμένει κομμάτι στης Σερβίας. Εννιά χρόνια αργότερα, κι αφού προηγήθηκαν διώξεις και δολοφονίες κατά του σέρβικού πληθυσμού του Κοσσόβου, η περιοχή ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, το οποίο αναγνώρισαν 108 χώρες.

Στο Βελιγράδι, μπορείς να δεις ακόμα τα σημάδια των βομβαρδισμών, σε νοσοκομεία, στο υπουργείο Άμυνας και Εξωτερικών, καθώς και στο κτίριο της τηλεόρασης όπου έχασαν την ζωή τους 16 άτομα. Λίγο πιο κάτω, σε ένα πάρκο, υπάρχει μια μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματά τους. Και μια ερώτηση. «Γιατί;»...