Τα τραγούδια της παίζονται στα ραδιόφωνα όλης της χώρας. Η Angelika Dusk είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνεύτρια. Σπούδασε κλασσική μουσική στο Brown University και στο London Centre of Contemporary Music. Ποπ μουσική, άλλοτε χαρούμενη άλλοτε πιο σκοτεινή, αλλά γεμάτη από φρεσκάδα που μας φέρνει κατευθείαν από Αμερική και Αγγλία. Η Αngelika θα περάσει στο βιογραφικό της και άλλη μια σημαντική στιγμή - θα ανοίξει για δεύτερη φορά τις συναυλίες της Kovacs στην Ελλάδα, στις 7 Απριλίου στο Principal Theater στην Θεσσαλονίκη και στις 9 Απριλίου στο Πειραιώς Academy 117 στην Αθήνα!

Πού σε βρίσκουμε αυτή την περίοδο; Πες μας μερικά πράγματα για το πώς κυλά η μέρα σου!

Αυτο τον καιρο ετοιμάζω το δεύτερο άλμπουμ μου οπότε γράφω συνεχως στιχους και μουσική για τα νέα μου τραγουδια, ταξιδεύω και συχνά στην Αγγλία οπου συνεργάζομαι με καινούργιους παραγωγούς. Παράλληλα, συζητάω με την ομάδα μου τα επόμενα βήματα για την παρουσίαση του άλμπουμ. Ετοιμάζομαι για τα δυο live που θα ανοίξω για την Kovacs και κάνουμε συνέχεια πρόβες! Στον ελεύθερό μου χρόνο μου αρέσει να βλέπω τους φίλους μου, να πηγαίνουμε σε ταβερνάκια, να κάνω βόλτες στο Θησείο και στην Πλάκα, η απλώς να κάθομαι σπίτι και να βλέπω σειρές, όπως το House of Cards και ανυπομονώ για τον επόμενο κύκλο του Game of Thrones!

Ποιό τραγούδι έχεις τραγουδήσει περισσότερες φορές στη ζωή σου;

Νομίζω το "Part time lover" από Stevie Wonder. Τραγουδούσα το τραγούδι του από τότε που ήμουν 3 ετών, κάθε φορά που το άκουγα, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και συνεχίζω ακομα και σήμερα να το τραγουδάω!

Ποιοί οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες;

Τρελαίνομαι για τη μουσική των Florence and the Machine, για την Αlanis Morissette, τους Editors αλλά και άλλα είδη μουσικής όπως blues (BB King), jazz (Miles Davis, Ella Fitzgerald) heavy metal, ηλεκτρονική μουσική.

Μέχρι στιγμής κοιτώντας πίσω πιστεύεις πως έκανες σωστές επιλογές;

Σε κάθε φάση της ζωής μου που χρειαζόταν να πάρω μια αποφαση το εκανα συνειδητά. Τώρα αν τελικά δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα ή ήταν λάθος μπορω μονο εκ των υστέρων να το κρίνω αλλα δεν έχει νόημα. Θα ήθελα να είχα ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική αμέσως μετά το πανεπιστήμιο αλλά και πάλι δε μετανιώνω για τίποτα από όσα έζησα.

Τι θυμάσαι πιο έντονα από όσα έζησες στο εξωτερικό;

Toν ανταγωνισμό στο πανεπιστήμιο. Όλοι οι Αμερικάνοι είχαν μεγαλωσει διαβάζοντας και παίζοντας μουσική, ενώ εγώ ξεκίνησα να τη μαθαίνω όταν έφτασα εκεί στα 18. Στο Λονδίνο μ’ αρέσει το οτι ο κόσμος δεν σε κρίνει ό,τι κι αν κάνεις. Πολλές φορές περπατάω στο δρόμο ή περιμένω το τρένο ακούγοντας μουσική και χορεύω και κανείς δε δίνει σημασία!

Έχεις έρθει σε επαφή με πολλούς καλλιτέχνες, μέσα από δουλειές και συνεργασίες. Ποιοι καλλιτέχνες σου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις;

Αυτοι που ειναι ευγενικοί και χαμηλών τόνων. Όταν δούλευα στο Φεστιβάλ Αθηνών ειχα γνωρίσει τον Placido Domingo ο οποίος ήταν ευγενέστατος. Και όλοι οι μουσικοί με τους οποίους εχω συνεργαστεί εδώ στην Ελλάδα ειναι καλά παιδιά (Μαριέττα Φαφούτη, Ευα Τσαχρα, Katerine Duska). Δε μπορω το τουπέ καθόλου...

Τι να περιμένουμε από το live σου στη συναυλία της Kovacs;

Θα παίξω τραγούδια απο τον πρώτο μου δίσκο "Marionette", αλλά και κάποια απο τον επόμενο που ετοιμάζω. Και οπωσδήποτε κάποιες διασκευές απο αγαπημένα μου τραγούδια οπως "What Kind of Man" των Florence and the Machine, "Crazy in Love" της Beyonce σε δικια μου διασκευη, και άλλα. Ανυπομονώ!