Ήταν Απρίλιος του 1968 και η ΑΕΚ ετοιμάζεται να παίξει στον πρώτο τελικό ελληνικής ομάδας στο μπάσκετ. Αντίπαλός της η τσέχικη Σλάβια Πράγας που είχε έρθει στην Αθήνα ως φαβορί, αφού στα ημιτελικά είχε αποκλείσει με δυο νίκες την Φόρβερτς Λειψίας. Η ομάδα της ΑΕΚ είχε ένα δεμένο και παθιασμένο σύνολο με μπροστάρη τον Γιώργο Αμερικάνο και προπονητή τον Νίκο Μηλά. Όσοι βρέθηκαν εκείνη την νύχτα στο Καλλιμάρμαρο, δεν ξέχασαν ποτέ τη συγκίνηση του συγκεκριμένου αγώνα. Και δεν ήταν λίγοι...

Το Καλλιμάρμαρο έχει γεμίσει ασφυκτικά με 80.000 ανθρώπους, που πήγαν στο στάδιο, ανεξαρτήτως ομάδας, για να δουν μια ελληνική ομάδα να ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Η προσέλευση του κόσμου έσπασε το ρεκόρ Γκίνες και ήταν για πολλά χρόνια η μεγαλύτερη σε αγώνα μπάσκετ που καταγράφηκε ποτέ.

Στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης, η ΑΕΚ φαινόταν πως θα κατακτήσει το τρόπαιο. Ξαφνικά, χιλιάδες κεράκια άναψαν για να φωτίσουν τις εξέδρες που άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. Ο φωτισμούς του γηπέδου άλλωστε επικεντρωνόταν μόνο στον αγωνιστικό χώρο. Οι φωτογράφοι είχαν την ευκαιρία να απαθανατίσουν μια μοναδική και ανεπανάληπτη στιγμή. Το τελικό 89-82 υπέρ της Ένωσης, ήταν το κερασάκι στην τούρτα για να αρχίσουν οι πανηγυρισμοί. Ο αρχηγός της ελληνικής ομάδας, Γιώργος Αμερικάνος, σήκωσε το τρόπαιο στον Αττικό ουρανό με δάκρυα στα μάτια. Η ΑΕΚ ήταν Κυπελλούχος Ευρώπης, η πρώτη ελληνική ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο.

Τα τελευταία δευτερόλεπτα του τελικού

Περίπου 300.000 χιλιάδες μαζεύτηκαν έξω από το γήπεδο, με τον κόσμο να φτάνει μέχρι την πλατεία Ομονοίας, σε μια περίοδο που η χούντα των συνταγματαρχών είχε απαγορέψει τις συγκεντρώσεις μεγαλύτερες των πέντε ατόμων. Στην ιστορία έμεινε και η θρυλική ραδιοφωνική μετάδοση του Βασίλη Γεωργίου και οι ατάκες που σίγουρα θα θυμίσουν στους νεότερους τις μεταδόσεις της εθνικής ποδοσφαίρου το 2004.

«O θεός της Eλλάδος, ο θεός της AEK είναι μαζί μας, έλα Aμερικάνε, έλα Tρόντζο, έλα Zούπα»

«Γελάει ο Xρηστέας που θα βάλει και τις δύο βολές. Γέλα Χρηστέα μου»

«H ανάσταση του ελληνικού αθλητισμού. H μεγάλη AEK, η ονειρώδης AEK κερδίζει το Kύπελλο της Eυρώπης. Γιώργο μου (απευθυνόμενος στον Aμερικάνο) τους σκίσαμε, το πήραμε»

Αποσπάσματα από την περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου

Το αφιέρωσαν στον μεγάλο απόντα Γεώργιο Μόσχο

Ήδη από το 1962, η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ είχε αρχίσει να αλλάζει επίπεδο και να παίρνει τα ηνία από τον παναθηναϊκό. Σε αυτό συνέβαλαν και οι προσθήκες μερικών παικτών στο τότε ρόστερ της ομάδας. Οι Γιώργος Αμερικάνος, Γιώργος Τρόντζος, Χρήστος Ζούπας και Γιώργος Μόσχος, ήταν η τετράδα που άλλαξε την ΑΕΚ και την πήγε ψηλά. Οι τρεις πρώτοι βρίσκονταν στον τελικό του Καλλιμάρμαρου. Ο τέταρτος είχε χάσει την μάχη με την επάρατη νόσο, περίπου 1,5 χρόνο πριν, τον Δεκέμβριο του 1966. Τον Μάρτιο του 1966, ο πλει μεικερ της Ένωσης είχε δώσει το τελευταίο του παιχνίδι με αντίπαλο (τι σύμπτωση!) τη Σλάβια Πράγας στον ημιτελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου και κατέρρευσε και δεν μπόρεσε να επιστρέψει ποτέ. Πέθανε σε ηλικία μόλις 29 ετών. Η ΑΕΚ τον τίμησε το 1989, όταν έδωσε το όνομα του στο κλειστό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας.

Το βράδυ της 4ης Απριλίου του 1968, οι συμπαίκτες του τού αφιέρωσαν το τρόπαιο...