Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στη Διπλάρειο Σχολή, στις 13 Μαΐου με έξι νέους συνθέτες από τη λεκάνη της Μεσογείου που συνθέτουν κομμάτια για φωνές σε διαφορετικές χωρικές καταστάσεις. Η συνδετική ιδέα είναι να αναζητηθούν νέες προσεγγίσεις μεταξύ κειμένου και μουσικής· όχι να «μουσικοποιηθούν» και να ερμηνευτούν κείμενα μέσω της μουσικής, αλλά να επιτραπεί η ανάδυση μουσικής μέσα από διαφορετική χρήση και σημασιοδότηση του κειμένου.

Στη σύνθεση έχουν ενσωματωθεί χειρονομίες και κινήσεις στο χώρο, καθώς επίσης και επέκταση και τροποποίηση της φωνής μέσω διαφόρων συσκευών. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στη μεγάλη αίθουσα της Διπλαρείου Σχολής, επιτρέποντας διάφορες διατάξεις των τραγουδιστών αλλά και την ευρηματική προσέγγιση της ηχοχωροθέτησης.

Οι έξι συνθέτες εκμεταλλεύονται στο έπακρο αυτό το απόλυτα ευέλικτο όργανο που είναι η ανθρώπινη φωνή , τονίζοντας τη σωματικότητα, την αμεσότητα της έκφρασης, την ευθραυστότητα της επικοινωνίας και την ακουστική διαμεσολάβηση από μια ποικιλία αντικειμένων και από τον ίδιο το χώρο.

Johanna Zimmer: σοπράνο
Susanne Leitz-Lorey: σοπράνο
Truike van der Poel: μέτζο-σοπράνο
Martin Nagy: τενόρος
Guillermo Anzorena: βαρύτονος
Andreas Fischer: μπάσος

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Μαριάνθη Παπαλεξανδρή-Αλεξανδρή: Untitled VI, για τρεις ανδρικές φωνές και ηχητικές συσκευές

Silvia Rosani: T-O, για πέντε φωνές

Χριστίνα Αθηνοδώρου: νέο κομμάτι για έξι φωνές (2015) (παγκόσμια πρεμιέρα)

Εύης Σαμμούτης: Sculpting Air, για πέντε φωνές με ηχητικούς σωλήνες

Brahim Kerkour: Intone, για έξι φωνές

Samir Odeh-Tamimi: Jarich (Mondgott), για τρεις γυναικείες φωνές

Περισσότερες πληροφορίες

Στις Φωνές στο Χώρο, η συνδετική ιδέα είναι να αναζητηθούν νέες προσεγγίσεις μεταξύ κειμένου και μουσικής· όχι να «μουσικοποιηθούν» και να ερμηνευτούν κείμενα μέσω της μουσικής, αλλά να επιτραπεί η ανάδυση μουσικής μέσα από διαφορετική χρήση και σημασιοδότηση του κειμένου. Στη σύνθεση έχουν ενσωματωθεί χειρονομίες και κινήσεις στο χώρο, καθώς επίσης παράταση της φωνής μέσω συσκευών.

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει ένα νέο έργο –σε παγκόσμια πρεμιέρα– από την Ελληνίδα συνθέτρια Χριστίνα Αθηνοδώρου. Η συναυλία ξεκινά με μια αρχαϊκή οιονεί «στατική» δήλωση της Ελληνίδας συνθέτριας Μαριάνθης Παπαλεξανδρή-Αλεξανδρή. Το μοναδικό κείμενο είναι η λέξη «ακούσατε». Οι ήχοι των φωνών μετασχηματίζονται από τα όργανα και τα ηχητικά αντικείμενα της Μαριάνθης. Η αντιληπτικότητα αποτελεί επίσης το θέμα της σύνθεσης της Ιταλίδας Σύλβια Ροζάνι, η οποία τοποθετεί τους τραγουδιστές σε μακρινές αποστάσεις στην αίθουσα, προκειμένου να ανοίξει χώρους στοχασμού. Ο Κύπριος συνθέτης Εύης Σαμμούτης στο ποιητικό κομμάτι του, όπου οι ερμηνευτές τοποθετούνται περιμετρικά του κοινού, παρατείνει τις φωνές με σωλήνες και φυσαρμόνικες και παράγει ήχους που μοιάζουν σχεδόν σαν ηλεκτρονικοί, ενώ ο Μαροκινός συνθέτης Μπραΐμ Κερκούρ βάζει τους τραγουδιστές στο κέντρο του κοινού για να δημιουργήσει έναν πυκνό χώρο. Εγκαταλείπει το κείμενο, ενώ και οι ερμηνευτές δεν χρησιμοποιούν καν τις φωνές τους – το κομμάτι είναι μια πανδαισία θορύβων που παράγονται από τα στόματα και τα χείλη τους. Τέλος, ο πυρήνας του έργου του Σαμίρ Οντέχ-Ταμίμι είναι μια τετρακάναλη μαγνητοταινία, ένα μοντάζ ηχογραφήσεων που έκανε ο συνθέτης στην Παλαιστίνη το φθινόπωρο
του 2013. Μια ιστορία της παιδικής μνήμης του που αναπλάθεται από τρεις γυναικείες φωνές.

Neue Vocalsolisten Stuttgart

Ερευνούν, ανακαλύπτουν, αναζητούν την περιπέτεια και είναι ιδεαλιστές. Οι συνεργάτες τους είναι ειδικευμένα μουσικά σύνολα και ορχήστρες ραδιοφώνου, λυρικές σκηνές και ελεύθερα θέατρα, ηλεκτρονικά στούντιο και αναρίθμητοι διοργανωτές φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής και κονσέρτων ανά τον κόσμο.

Το Neue Vocalsolisten σχηματίστηκε το 1984, ως σύνολο ειδικευμένο στην ερμηνεία σύγχρονης φωνητικής μουσικής. Το φωνητικό σύνολο δωματίου, που τέθηκε αρχικά υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Musik der Jahrhunderte, είναι καλλιτεχνικά ανεξάρτητο από το 2000. Καθένας και καθεμία από τους επτά σολίστ κονσέρτων και όπερας, με ένα συλλογικό εύρος που εκτείνεται από κολορατούρα σοπράνο σε κόντρα-τενόρο και από εκεί έως μπάσο προφόντο, διαμορφώνει το έργο πάνω σε μουσική δωματίου και τη συνεργασία με τους συνθέτες και τους άλλους ερμηνευτές μέσω της καλλιτεχνικής του/της δημιουργικότητας.

Ανάλογα με τις μουσικές απαιτήσεις, η βασική ομάδα ενισχύεται από μια δεξαμενή ειδικευμένων λυρικών τραγουδιστών. Το κύριο ενδιαφέρον του συνόλου έγκειται στην έρευνα: διερεύνηση νέων ήχων, νέων φωνητικών τεχνικών και νέων μορφών άρθρωσης, δίνοντας μεγάλη έμφαση στην εγκαθίδρυση ενός διαλόγου με τους συνθέτες.

Κάθε χρόνο, το σύνολο παρουσιάζει σε πρεμιέρα περίπου είκοσι νέα έργα. Κεντρική θέση στην καλλιτεχνική σύλληψη του σχήματος έχουν οι περιοχές του μουσικού θεάτρου και της διαθεματικής προσέγγισης με ηλεκτρονικούς ήχους, βίντεο, εικαστικά και λογοτεχνία , καθώς και η αντιπαράθεση των αντιθετικών στοιχείων που ανευρίσκονται στην αρχαία και τη σύγχρονη μουσική.