Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1948 στο Ομερλί. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Άγκυρα, μελέτησε Μάο και γενικά τον σοσιαλισμό. Ασχολήθηκε αμέσως με το κουρδικό ζήτημα και το 1973 είπε σε μια ιστορική του ομιλία «στην Τουρκία υπάρχουν δύο έθνη, οι Τούρκοι και οι Κούρδοι». Ίδρυσε το P.K.K., το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν. Το πρόγραμμά του ζητούσε ανεξαρτησία, δημοκρατία και ενοποίηση του Κουρδιστάν.

Το P.K.K βρήκε αμέσως πολλούς οπαδούς. Η Τουρκία απάντησε με συλλήψεις και σφαγές. Ο Οτσαλάν, κάλεσε το τούρκικο κράτος σε ειρηνικό διάλογο. Δεν πήρε όμως απάντηση. Από εκείνη την στιγμή άρχισε και η οδύσσειά του, προσπαθώντας να ξεφύγει από τις τούρκικες αρχές.

Αρχικά διέφυγε στην Συρία, αλλά υπό την απειλή πολέμου από την Τουρκία, αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα. Το Οκτώβριο του 1998, ένα αεροσκάφος των συριακών αερογραμμών προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, με επιβάτη τον Οτσαλάν. Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αρνείται κατηγορηματικά να τον δεχτεί στην χώρα. Έτσι, το ίδιο αεροσκάφος, αναχωρεί για την Μόσχα.

Μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ευρωπαϊκών χωρών, ο Οτσαλάν θα αναχωρήσει από τη Μόσχα για τη Ρώμη, όπου πάλι δεν θα καταφέρει να μείνει. Τα ίχνη του εξαφανίζονται για περισσότερο από έναν μήνα, με τις μυστικές υπηρεσίες και τον τύπο να υποστηρίζουν πως ο Οτσαλάν κρύβεται είτε στη Ρώμη, είτε στην Λευκορωσία.

Τελικά στις 12 Νοεμβρίου προσγειώνεται στη Ρώμη και συλλαμβάνεται από τις Ιταλικές αρχές. Χιλιάδες κούρδοι βγαίνουν στους δρόμους, με την Τουρκία να ζητά άμεσα την έκδοσή του και απειλεί με διπλωματικό επεισόδιο. Το οποίο και τελικά θα γίνει τέσσερεις μέρες αργότερα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν θέλει να υποκύψει στις Τούρκικες απειλές. Άρει τον κατ’ οίκον περιορισμό και ο Οτσαλάν πλέον μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερος στην Ρώμη. Το επεισόδιο κορυφώνεται, όταν η Τουρκία απειλεί με μποϊκοτάζ την Ιταλία.

Με παρέμβαση την Ευρώπης το επεισόδιο εξομαλύνεται. Ο Οτσαλάν κάνει δηλώσεις, αφήνοντας αιχμές κατά της ελληνικής κυβέρνησης. Στις 15 Ιανουαρίου, φεύγει από την Ιταλία προς άγνωστη κατεύθυνση.

Ο απόστρατος πλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Αντώνης Ναξάκης, μεταφέρει με δική του πρωτοβουλία τον Οτσαλάν στην Ελλάδα, στις 29 Ιανουαρίου. Ο υπ. Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, το μαθαίνει αφού έχει έρθει στην χώρα. Στις αρχές Φεβρουαρίου και μετά από πολλές στάσεις στην Ευρώπη, ο Οτσαλάν φτάνει στην Κένυα. Κρύβεται στην κατοικία του Έλληνα πρέσβη. Σωματοφύλακας του είναι ο ταγματάρχης της ΕΥΠ, Σάββας Καλεντερίδης. Στις 13 Φεβρουαρίου, στην Κένυα θα μεταβεί και ο Έλληνας δικηγόρος του Οτσαλάν, ο Φαήλος Κρανιδιώτης.

Ο Οτσαλάν σκέφτεται να παραδοθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όμως στις 16 Φεβρουαρίου, βρίσκεται με χειροπέδες σε ένα αεροσκάφος που τον μεταφέρει στην Τουρκία. Οι Τούρκοι πανηγυρίζουν. Το πως βρέθηκε στα χέρια τους δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί, αν και πολλοί τοποθετούν στο κάδρο την ελληνική κυβέρνηση ως τον μεσολαβητή για την σύλληψή του. Οι περισσότεροί πάντως κατηγόρησαν ευθέως τον Καλεντερίδη για τους χειρισμούς του. Το κέντρο της Αθήνας σείεται για την παράδοσή του.

Στις 31 Μαΐου του 1999, ξεκινά η δίκη του Οτσαλάν. Καταδικάζεται αρχικά σε θάνατο, αλλά τελικά η ποινή θα μετατραπεί σε ισόβια κάθειρξη, όταν και καταργείτε η ποινή του θανάτου στην Τουρκία. Κρατείτε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας σε νησάκι του Μαρμαρά, όπου είναι ο μοναδικός κρατούμενος! 17 χρόνια αργότερα, ο Οτσαλάν κάνει αγωγή κατά του ελληνικού κράτους για τους χειρισμούς του το 1999 και για παραβίαση δικαιωμάτων ασύλου. Οι δίκες του Οτσαλάν συνεχίζονται...