Αγοραίος έρωτας στο Μπαγκλαντές: Μια πόλη οίκος ανοχής
Φωτογραφίες που σοκάρουν
Δημοσίευση 18/6/2016 | 00:05
Το Μπαγκλαντές είναι μία από τις φτωχότερες χώρες στο κόσμο, και από τις πιο υποβαθμισμένες σε ποιότητα ζωής. Τα εργοστάσια κατασκευής ρούχων που άνοιξαν εκεί, ελάχιστα άλλαξαν τη ζωή των ντόπιων. Η φτώχεια αποτελεί μονόδρομο για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, και η επιβίωση οδηγεί τις νεαρές γυναίκες στο δρόμο του αγοραίου έρωτα.
Ο οίκος ανοχής Kandapara βρίσκεται εδώ και 200 χρόνια στην περιοχή Tangail, 98 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, Ντάκα. Η χώρα είναι μία από τις ελάχιστες μουσουλμανικές χώρες στον κόσμο στις οποίες η πορνεία είναι νόμιμη.
Ο Kandapara περιβάλλεται από τείχη, είναι ένα «κράτος εν κράτει» με τους δικούς του κανόνες και νόμους, έχει στενά δρομάκια, τεϊοποτεία, πάγκους πώλησης διάφορων προϊόντων καθώς και πλανόδιους πωλητές. Το 2014 οι αρχές κατεδάφισαν τον οίκο ανοχής, αλλά αρκετές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με πρωτοστάτη την Εθνική Ένωση Γυναικών Δικηγόρων του Μπαγκλαντές ζήτησαν την εκ νέου κατασκευή του οίκου ανοχής καθώς υποστήριξαν ότι πολλές από τις ιερόδουλες έχουν γεννηθεί εκεί και δεν έχουν πού αλλού να πάνε.
Η Washington Post επισκέφθηκε τον παλαιότερο οίκο ανοχής και τον δεύτερο μεγαλύτερο του Μπαγκλαντές και κατέγραψε μερικές στιγμές από την ζωή των γυναικών που ζουν εκεί. Η όμορφη και νεαρή Kajol φωτογραφίζεται στην «ασφυκτική» αγκαλιά ενός ηλικιωμένου πελάτη, η Mim κάνει ένα δροσερό ντους, η Dipa κλαίει και η Papia φωτογραφίζεται με δύο νεαρούς πελάτες στο κρεβάτι της.
Η ζωή γι' αυτές τις γυναίκες δεν είναι εύκολη. Όταν είναι σε ηλικία 12 μέχρι 14 ετών, ανήκουν στην «Μαντάμ», απαγορεύεται να βγαίνουν έξω από τον οίκο ανοχής και δεν έχουν πρόσβαση στα χρήματα που κερδίζουν. Μετά από πέντε περίπου χρόνια είναι ελεύθερες να φύγουν, όμως, εκείνες επιλέγουν να παραμείνουν πίσω από τα κλειστά τείχη του Kandapara. Δεν έχουν μάθει να ζουν αλλού, αφού το στίγμα που τις ακολουθεί δεν θα τις άφηνε να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή και επιπλέον πρέπει να στέλνουν χρήματα και στις οικογένειές τους.
Ο μέσος όρος ζωής των κατοίκων εκεί, σοκαριστικά μικρός. Λίγοι και ακόμα λιγότερες ξεπερνούν τα 42 έτη ζωής. Οι μεταδοτικές ασθένειες θερίζουν, ενώ τα φθηνά ναρκωτικά έχουν κατακλύσει τη πρωτεύουσα.