1843 – Το πρώτο «μνημόνιο» της Ελλάδας

Η Ελλάδα μπορεί να ξεσηκώθηκε ύστερα από σχεδόν 400 χρόνια απέναντι στο τούρκικο ζυγό όμως, κατά την διάρκεια της επανάστασης, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ένοπλού αγώνα, έλαβε δάνεια από το εξωτερικό. Δυστυχώς, αυτά τα δάνεια κατασπαταλήθηκαν και λίγα έφτασαν στον σκοπό.

Την εξυπηρέτηση των δανείων ανέλαβε το 1832 η κυβέρνηση του Όθωνα. Πήρε βε΄βαια νέο δάνει από τους αδερφούς Ρότσιλντ (ύψους 60 εκατομμυρίων δραχμών).

Η διενέξεις με τους δανειστές ήταν καθημερινές. Η οικονομία δεν προόδευε και το ελληνικό κράτος δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τα δάνεια.

Στις 2 Σεπτεμβρίου, η Ελλάδα υποχρεώθηκε στο πρώτο «μνημόνιο» της ιστορίας της, «μνημόνιο» το οποίο συνέταξαν οι λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία).
Το συγκεκριμένο «μνημόνιο» είχε σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και οδήγησε την επόμενη μέρα στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, με την απαίτηση να παραχωρηθεί σύνταγμα. Μετά την επανάσταση, η Ελλάδα κήρυξε στάση πληρωμών.

1973 – Πεθαίνει ο συγγραφέας του «Άρχοντα των δαχτυλιδιών», Τζ. Ρ.Ρ. Τόλκιν

Ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν ήταν εξέχων και διαπρεπής Άγγλος φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής και ακαδημαϊκός, σήμερα ιδιαίτερα γνωστός ως ο συγγραφέας των ακόλουθων έργων φανταστικής λογοτεχνίας: «Χόμπιτ», την τριλογία «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» και «Σιλμαρίλλιον».

Γεννήθηκε το 1892 στο Ελεύθερο Κράτος της Οράγγης, στην σημερινή Νότια Αφρική, που η γνώση του καθεστώτος και της ανθρωπογεωγραφίας, λέγεται πως τον βοήθησε να εμπνευστεί τα φανταστικά βιβλία του. Ο πατέρας του έστειλε την οικογένεια στην Αγγλία, όταν ο Τόλκιν ήταν τριών ετών. Ο πατέρας του πέθανε πρίν μπορέσει να μεταβεί κι αυτός στην Αγγλία από ρευματικό πυρετό.

Φοίτησε στο King’s Edward School όπου με κάποιους φίλους ίδρυσε μια λέσχη που είχε ως αντικείμενο στην αγάπη για το τσάι. Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Τόλκιν καθυστέρησε την κατάταξή του, εκπλήσσοντας την οικογένεια του. Ήθελε όμως πρώτα να πάρει το πτυχίο του, το 1915. Παρολ’ αυτά υπηρέτησε για 11 μήνες, στους τυφεκιοφόρους ως ανθυπολοχαγός.

Μετά και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεκίνησε να γράφει τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών». Η συγγραφή του κράτησε 12 ολόκληρα χρόνια. Είναι το πιο σημαντικό έργο του, που έγινε πιο γνωστό τις δεκαετίες ’80 και ’90 σαν βιβλίο και την επόμενη δεκαετία από τις κινηματογραφικές παραγωγές.

Λίγο μετά την έκδοση του έργου του, ο Τόλκιν παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο για να μείνει μαζί με την αγαπημένη του Ήντιθ στην παραθαλάσσια πόλη Μπόρνμουθ.

Το 1971 μετά το θάνατο της γυναίκας του, επέστρεψε στην Οξφόρδη κοντά στα παιδιά του. Πέθανε 2 χρόνια αργότερα, μετά από μια σύντομη ασθένεια, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1973, σε ηλικία 81 ετών.

2014 – Πεθαίνει στο Νοσοκομείο Υγεία, ο συνθέτης και τραγουδιστής Αντώνης Βαρδής

Ο Αντώνης Βαρδής γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου του 1948, στο Μοσχάτο στην οδό Κανάρη. Σε ηλικία έξι ετών φέρεται να γνώρισε τον Τσιτσάνη, τον Παπαιωάνου, το Ζαμπέτα και τη Ρένα Ντάλια στο νυχτερινό μαγαζί "Φαληρικό" όπου και τραγούδησε για πρώτη φορά.

Για βιοποριστικούς λόγους το 1954 δούλεψε δίπλα στο συνθέτη και δεξιοτέχνη στο μπουζούκι Μανώλη Χιώτη, στη "Γωνιά της Αθήνας" στην Πλάκα. Λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης της οικογένειας του δεν πήγε στο γυμνάσιο αλλά ξεκίνησε να εργάζεται από μικρός[1], εργαζόμενος κατά περιόδους σε ψιλικατζίδικο, χρωματοπωλείο, βενζινάδικο, σε οικοδομή σαν βοηθός υδραυλικού και ως ναυτικός.

Το 1965, σε ηλικία 17 ετών, έφτιαξε την πρώτη του μπάντα, τους Vikings, που διαλύθηκαν πέντε χρόνια αργότερα. Εκεί ξεκινάει και η μεγάλη καριέρα του Αντώνη Βαρδή.

Αρχίζει την σύνθεση τραγουδιών και το 1973, κερδίζει το δεύτερο βραβείο σε διαγωνισμό σύνθεσης. Τα τραγούδια του, αρχίζουν να τα τραγουδούν μεγάλα ονόματα, όπως ο Γιώργος Νταλάρας και η Χαρούλα Αλεξίου. Το 1976 έβγαλε τον πρώτο του δίσκο, ο οποίος όμως δεν είχε μεγάλη επιτυχία.

Συνέχισε να συνθέτει τραγούδια, για την Δήμητρα Γαλάνη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Γιάννη Πουλόπουλο. Πολύ σημαντικός στάθηκε για τον Βαρδή ο προσωπικός δίσκος του Στην Ελλάς του 2000 (1995). Στο ομώνυμο τραγούδι συνεργάστηκε ξανά με τους αδερφούς Κατσιμίχα και για μία μοναδική φορά με τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη, συνεργασία που ο Βαρδής θεωρούσε σημαντική στιγμή στην καριέρα του. Στον ίδιο δίσκο έκανε το ντεμπούτο του ως τραγουδιστής και ο γιος του Γιάννης, με τον οποίο τραγούδησαν το ντουέτο Θα σε περιμένω. Με τον γιο του συνεργάστηκαν και στην Οικογενειακή υπόθεση του 1997.

Ο Αντώνης Βαρδής παντρεύτηκε τρεις φορές. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε τον γιo του, τον τραγουδιστή Γιάννη και μια κόρη, την Καλλιστώ. Ο δεύτερος γάμος του ήταν με την τραγουδίστρια και συνεργάτρια του Χριστίνα Μαραγκόζη . Ο γάμος αυτός τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας αλλά κατέληξε επίσης σε διαζύγιο.

Το 2013 ο Αντώνης Βαρδής διαγνώστηκε με καρκινικό όγκο στο κεφάλι και ξεκίνησε αγώνα για να κρατηθεί στη ζωή. Παρά τις θεραπείες που ακολούθησε, χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη Γερμανία, μετά την οποία υπήρξαν ενδείξεις βελτίωσης της υγείας του. Παρ' όλα αυτά η υγεία του γρήγορα επιδεινώθηκε καθώς η δεξιά πλευρά του παρέλυσε και δεν ήταν σε θέση να περπατήσει, ενώ παράλληλα αντιμετώπιζε προβλήματα με τον οισοφάγο του. Έπειτα ακολούθησε ειδικές θεραπείες και νοσηλεύτηκε σε κρίσιμη κατάσταση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας έχοντας στο πλευρό του την οικογένεια του και άτομα από το στενό του περιβάλλον. Απεβίωσε στις 2 Σεπτεμβρίου του 2014 στο Νοσοκομείο Υγεία.