To να είσαι δάσκαλος σε ένα μικρό νησί με ένα σχολείο με λίγα παιδιά διαφορετικών ηλικιών είναι αν μη τι άλλο μια τεράστια πρόκληση.  Ωστόσο ο Τάσος Ζιάσκας κάνει λόγο για μια μεγάλη εμπειρία και για μια επιλογή που δεν μετανιώνει. Η καταγωγή του είναι από την Έδεσσα. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης στη Φλώρινα και από το 2009 διδάσκει ως αναπληρωτής σε διάφορα σχολεία της Ελλάδας.

Μας εξιστορεί την εμπειρία των Αρκιών, ένα νησάκι δίπλα στην Πάτμο, το οποίο τον υποδέχτηκε με πολλή αγάπη, και δύο μόνο μαθητές.

Τάσο καλή σχολική χρονιά! Πού βρίσκεσαι τώρα; 

Είμαι στην Πάτμο, όπου με κάλεσαν για να διδάξω.

Πώς ήταν η εμπειρία στους Αρκιούς; Είναι όμορφο νησί;

Οι Αρκιοί είναι ένα πανέμορφο νησί με πολύ φιλόξενους κατοίκους και το καλοκαίρι το επισκέπτονται αρκετοί τουρίστες. Το προτιμούν όσοι θέλουν ήσυχες διακοπές. Υπάρχει κόσμος που έχει αγαπήσει το νησί και έρχεται κάθε χρόνο. Αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος και να φάει φρέσκο ψαράκι σε μια από τις ταβέρνες του νησιού!

Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις σου όταν έφτασες στο νησί και γνώρισες τους μαθητές σου;

Όταν έφτασα στο λιμανάκι των Αρκιών, οι κάτοικοι αμέσως κατάλαβαν οτι ήμουν ο νέος δάσκαλος του νησιού. Ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας πήρε τηλέφωνο τους μαθητές μου και τους είπε να έρθουν στο σχολείο να δουν τον δάσκαλο. Όταν ήρθαν στο σχολείο είδα δύο ντροπαλά παιδάκια, τα οποία ανυπομονούσαν να ξεκινήσει το σχολείο.

Πώς περνά κανείς τη μέρα του στους Αρκιούς;

Για έναν νέο άνθρωπο δεν υπάρχουν πολλές επιλογές στο νησί παρόλο που βρίσκεις κάποια πράγματα να κάνεις. Η μέρα περνούσε με αρκετό διάβασμα βιβλίων, με πεζοπορία και ψάρεμα. Τα απογεύματα μαζευόμασταν στην ταβέρνα ή σε κάποιο σπίτι και τρώγαμε όλοι μαζί.

Πώς οργανώνει κανείς την ύλη μιας και οι μαθητές δεν έχουν την ίδια ηλικία;

Κάποια μαθήματα γινόντουσαν με συνδιδασκαλία όπως τα Εικαστικά και η Γυμναστική. Τα υπόλοιπα γινόντουσαν με ημίωρα εργασίας και σιωπηρές εργασίες. Πχ όταν δίδασκα στον μαθητή της Α τάξης Μαθηματικά,ο μαθητής της Έκτης ασχολιόταν με διάφορες δραστηριότητες σιωπηρά και το αντίστροφο.

Αλήθεια, ρώτησες ποτέ τους μαθητές σου τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν; Τι απαντούν;

Η ερώτηση αυτή έφερνε σε αμηχανία τους μαθητές στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Δεν ήξεραν τι να απαντήσουν. Φαινόταν οτι δεν είχαν όνειρα. Με τον καιρό όμως άρχισαν να μου λένε ότι θέλουν να γίνουν δάσκαλος ο μικρός και μπασκετμπολίστας ο μεγάλος.