Το πρώτο μυθιστόρημα του Ιωάννη Πάππου, "Hotel Living", κυκλοφόρησε στην Αμερικη και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές από κορυφαίους συγγραφείς και κριτικούς. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα.

Στην παρουσίαση του βιβλίου του στην Ελλάδα παρέλασαν πολλοί γνωστοί Αθηναίοι και διάσημοι καλλιτέχνες. Ο Ιωάννης Πάππος, ξεκίνησε από το Τρίκερι του Πηλίου, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Stanford, μετά στοINSEAD Business School στη Γαλλία, και μετά εργάστηκε στην Αμερική ως σύμβουλος επιχειρήσεων και επενδύσεων. Με βάση του τη Νέα Υόρκη, ταξιδεύει στην Ελλάδα συχνά, και γράφει ακόμη συχνότερα.

«Tο Hotel Living θα μπορούσε να είναι Ο Mεγάλος Γκάτσμπι μετενσαρκωμένος σε μια σύγχρονη κόλαση πέρα και από τη φαντασία του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Είναι οδυνηρό-είναι ευφυές και σέξι- είναι αστείο και τραγικό. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα τρομακτικά όμορφο βιβλίο», έχει πει ο Μάικλ Κάνιγχαμ, μπεστ σέλερ συγγραφέας, βραβευμένος με Πούλιτζερ για το μυθιστόρημα "Οι Ώρες". 

H υπόθεση του βιβλίου: Ο Στάθης Ρακής αφήνει το χωριό του στο Τρικέρι σπρωγμένος από την περιέργεια και την τύχη, για να βρεθεί στην Καλιφόρνια την εποχή της φούσκας των dot-coms. [...] Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και καθώς η οικονομία καλπάζει ξέφρενα προς την επόμενη φούσκα, ο Στάθης συμπαρασύρεται προς τα πάνω και γίνεται μάρτυρας της παρακμής και των χρηματιστηριακών οργίων που θα οδηγήσουν στην κρίση του 2008, μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο που έχει στηθεί γύρω του. Σε ένα χώρο διαπλεκόμενων –από συγχωνεύσεις και εξαγορές μέχρι πολεμικούς ανταποκριτές και σταρ του Χόλιγουντ–, παραμένει ο αιχμάλωτος αουτσάιντερ: υπερβολικά Έλληνας για να μείνει, υπερβολικά κυνικός για να φύγει.

Κλείνοντας τα μάτια… πόσο γρήγορα έγινε η διαδρομή Πήλιο – Νέα Υόρκη;

Όχι αργά, αλλα ούτε γρήγορα. Τα πράγματα θα πάρουν το χρόνο που πρέπει να πάρουν.

Τι συμβουλή θα δίνατε στον 20χρονο εαυτό σας τώρα;

Την ίδια που δίνω στον εαυτό μου τώρα. Αναπνοές και γυμναστική.

Σε συνέντευξή σας διαβάσαμε πως το "Hotel Living" είναι ένα από τα πρώτα post-gay μυθιστορήματα. Εξηγήστε μας αν μπορείτε αυτόν τον όρο.

To Hotel Living είναι post-sexuality. Δεν υπάρχουν straight, gay or bisexual ταμπέλες. Xαρακτήρες στο βιβλίο ερωτεύονται χαρακτήρες.

Ποιες ήταν οι αμερικάνικες ψευδαισθήσεις των 00s στις οποίες αναφέρεστε στο βιβλίο;

Αυτή που ήταν πάντα: Το Αμερικανικο όνειρο. Είναι ακριβώς αυτό: όνειρο. Όχι πραγματικότητα.

Mας άρεσε η φράση «Ο Στάθης ήταν υπερβολικά Έλληνας για να μείνει, υπερβολικά κυνικός για να φύγει». Θέλετε να μας πείτε μερικά πράγματα για αυτή τη φιλοσοφία;

Είναι η υβριδική κατάσταση που πολλοί ζούνε όταν κάτι σημαντικό όπως η πατρίδα, η κουλτούρα αλλάζει. Κάπου μένουν μετέωροι, Αυτό έχει τα πλεονεκτήματα του – ζεις δυο ζωές, δυο κόσμους – αλλα έχει και κάποιο στίγμα και κάποιο κόστος και κούραση. Ο Στάθης έχει φτάσει σε κάποιο παράδοξο, άρα είναι έτοιμος να μάθει κάτι. Τα παράδοξα μας μαθαίνουν.

Πόσες «ελληνικές» συνήθειες χωρούν στη ζωή ενός ανθρώπου σαν εσάς που ζει και εργάζεται στο κέντρο του κόσμου;

Οι περισσότερες ελληνικές συνήθειες έχουν από μονες τους μπολιαστεί μέσω παγκοσμιοποίησης. Δεν έχει να κάνει με το κέντρο του κόσμου, έχει να κάνει με το ότι πήγαμε το κέντρο του κόσμου παντού. Έχουμε όλοι προνόμια Ρωμαίου πολίτη.

Μπορείτε να φανταστείτε έστω και λίγο πώς θα ήταν η ζωή σας αν δεν φεύγατε ποτέ από την Ελλάδα;

Ο Στάθης φαντάζεται αυτό ακριβώς κάποια στιγμή: "Πατάω το πλήκτρο που με στέλνει στον τηλεφωνητή μου. «Σ’ έχασα», είναι το μόνο που έχει αφήσει η αδερφή μου, και για μια στιγμή αναλογίζομαι –πράγμα που σπάνια κάνω πια– πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα φύγει ποτέ από την Ελλάδα, αν δεν είχα πάρει ποτέ εκείνη την υποτροφία για να σπουδάσω έξω. Ίσως να ζούσα στην Αθήνα, στην τσιμεντούπολη, να εργαζόμουν στην Εθνική, ζώντας και ανα- πνέοντας για μία βδομάδα το χρόνο στη Μύκονο. Άλλες φορές φαντάζομαι τον εαυτό μου ξεχασμένο στο Τρικέρι, μ’ ένα μαγιό κι ένα μαχαίρι για γυαλιστερές, να ψαρεύω και να παίζω τάβλι, να πηδάω κατσίκες το χειμώνα και κάναν τουρίστα το καλοκαίρι. Όχι, να πάει να γ..θεί η Ελλάδα. Είμαι εδώ, τελεία και παύλα."

Θέλετε να μας πείτε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που πήρατε από την δουλειά ή τη ζωή;

Κανε αυτό που αγαπάς, και στο τέλος αυτό είναι το σωστό.