Είναι το ποτό με τους περισσότερους μύθους γύρω από αυτό. Οι ιστορίες που το έχουν πρωταγωνιστή είναι περισσότερες από κάθε άλλο αλκοολούχο ποτό. Λατρεύτηκε από καλλιτέχνες και την αριστοκρατική κοινωνία, ενώ ήταν συνώνυμο των γιορτών για περίπου έναν αιώνα.

Προκάλεσε υστερία στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ θεωρήθηκε υπεύθυνο για το χαμό μεγάλων μυαλών της εποχής, σπουδαίων συγγραφέων και καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους εθισμένους στο αψέντι, περί αυτού ο λόγος, ήταν οι Βίνσεντ βαν Γκογκ, Αρθούρος Ρεμπό, Σαρλ Μπωντλαίρ, Πολ Γκογκέν, Ανρί Τουλούζ Λοτρέκ, Όσκαρ Γουάιλντ και Άλιστερ Κρόουλι .

Το αψέντι ήταν το αγαπημένο παραισθησιογόνο και στο στρατό. Μάλιστα λέγεται ότι περισσότερους στρατιώτες σκότωσε το αψέντι, παρά οι μάχες. Τα επεισόδια μετά από μεγάλες καταχρήσεις με αψέντι δημιουργούσαν μεγάλα προβλήματα αρκετά συχνά και ανάγκασε τις αρχές στο κόσμο να πάρει μέτρα.

Απαγορεύτηκε η πώλησή του στην Αμερική και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Κίνηση που ενίσχυσε τον μύθο του, αλλά εξάλειψε τα φαινόμενα έντονης μέθης.

Το ποσοστό του αλκόολ στο αψέντι της εποχής έφτανε το 75%, ενώ αρχικά χρησιμοποίηθηκε για εντερικές διαταραχές.