Στη Νιγηρία των πολλών αντιθέσεων υπάρχουν πολλοί φτωχοί, πολλοί πολίτες που δεν γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση, και υπάρχουν και αυτοί που εργάζονται στις εταιρείες που μετακομίσαν εκεί τα τελευταία χρόνια. Τα εισοδήματα αυτών ξεπερνούν τον μέσο όρο και έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Οι οίκοι ανοχής στην Νιγηρία χωρίζονται στους πολύ φτηνούς, που συνήθως εργάζονται μεγαλύτερες γυναίκες σε ηλικία, και σε ακριβότερους που εργάζονται κοπέλες κάτω των 25 ετών.

Κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες πολιτών νοσούν από AIDS, ενώ ο αριθμός των νεκρών από την ασθένεια ξεπερνάει τα δυο εκατομμύρια το έτος. Οι άντρες αρνούνται πεισματικά να φορέσουν προφυλακτικό, ενώ οι καμπάνιες ενημέρωσης πραγματοποιούνται πλέον με μεγαλύτερη ένταση.

Τα κορίτσια που εργάζονται στους οίκους ανοχής πέφτουν θύματα ξυλοδαρμού, όταν ζητούν από τους πελάτες να χρησιμοποιήσουν προφύλαξη, υπάρχουν καταγεγραμμένες υποθέσεις ανθρωποκτονίας μετά από καυγά λόγω προφυλαχτικού.

Τα κορίτσια που εργάζονται στους οίκους ανοχής σπάνια ξεπερνούν τα 40 έτη ζωής.