Επισκέπτεται τον τάφο του δίδυμου αδελφού του και του διηγείται ιστορίες από το σχολείο
Ο δίδυμος αδελφός του πέθανε στην μήτρα από ένα σπάνιο σύνδρομο
Δημοσίευση 9/2/2017 | 00:23
O 9χρονος Walker έχει μια φυσιολογική ζωή. Όμως από πίσω του κρύβεται μια πολύ θλιβερή ιστορία. Ο Walker επισκέπτεται συχνά τον τάφο του δίδυμου αδερφού του, ώστε να του διηγηθεί τι συμβαίνει στην ζωή του.
Ο δίδυμος αδερφός του πέθανε μέσα στην μήτρα στις 24 εβδομάδες κυήσεως, από ένα σπάνιο σύνδρομο, το «twin transfusion syndrome», που σημαίνει ότι τα δυο παιδιά μοιράζονταν τον ίδιο πλακούντα.
Συνήθως, αυτό που συμβαίνει στην σπάνια αυτή περίπτωση, είναι ότι το ένα μωρό παίρνει περισσότερο αίμα από το άλλο, επιφέροντας, άθελά του φυσικά, τον θάνατο στο δίδυμο αδερφάκι του. Η μητέρα ποτέ δεν ξεπέρασε τον τρόπο που έχασε το άλλο της παιδί. Πόσο μάλλον όταν σε κάποιον λένε ότι αυτό συμβαίνει σπάνια. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα τα έβαζε με την τύχη της. Η καλύτερα την ατυχία της.
Αλλά ο Walker γεννήθηκε υγιής. Κι έπρεπε να του δώσει τα πάντα. Η μητέρα του η Brook, αφοσιώθηκε σε αυτόν. Ο μικρός γνώριζε για τον δίδυμο αδελφό του, αν και ποτέ δεν συναντήθηκαν.
Ο Walker επισκέπτεται με κάθε ευκαιρία τον τάφο του αδερφού του. Και του μιλάει για το τι συμβαίνει στην ζωή του. Όπως όταν πριν από τέσσερα χρόνια, μετά την πρώτη του μέρα στο σχολείο. Η μητέρα του, όταν πήγαν για πρώτη φορά στον τάφο του δίδυμου αδελφού, πρόσεξε ότι ο μικρός walker καθόταν ακριβώς δίπλα του. Τότε αποφάσισε να τραβήξει αυτή την συγκλονιστική φωτογραφία.
Όπως δήλωσε στην Daily Mail, «Πιστεύω πως μοιράζονται ένα σπάνιο δέσιμο. Και επειδή είναι πανομοιότυπα δίδυμα, πιστεύω πως αυτός ο δεσμός θα υπάρχει για πάντα», και συνέχισε λέγοντας, «Αισθάνεται πολύ ήρεμος όταν επισκέπτεται τον τάφο. Αν και τα χρόνια έχουν περάσει, πιστεύει πώς ο αδελφός του είναι πάντα μαζί του. Μιλάει συχνά μαζί του και μιλάει γι’ αυτόν στους φίλους του».
Μια ιστορία που είναι πραγματικά θλιβερή, όμως η δύναμη αυτών των ανθρώπων αλλά και το μεγαλείο του ψυχισμού του 9χρονου walker, μπορεί να κάνουν κι εμάς καλύτερους ανθρώπους...