Σε κλίμα βαθιάς οδύνης έγινε η κηδεία του Ανδρέα Γεωργακόπουλου, του 24χρονου συνοδηγού της μοιραίας Porsche η οποία την Κυριακή παρέκλινε της πορείας της στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας και καρφώθηκε σε σταθμευμένο όχημα. Αποτέλεσμα ήταν να βρουν τραγικό θάνατο, ο οδηγός του πολυτελούς αυτοκινήτου Γιώργος Βακάκης, ο φίλος του Ανδρέας και η 33χρονη Αποστολία Πατμάνογλου μαζί με τον 3χρονο γιο της οι οποίοι βρίσκονταν εντός του σταθμευμένου Honda Civic.

Στο Α’ Νεκροταφείο όπου τελέστηκε η κηδεία του άτυχου 24χρονου συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου για να πει το τελευταίο αντίο στον Ανδρέα. Τραγικές φιγούρες ήταν η γιαγιά του, η μητέρα του, ο πατέρας του και ο αδελφός του. Οι δύο γυναίκες ήταν υποβασταζόμενες καθ’ όλη τη διάρκεια της τελετής, ενώ πατέρας του Δημήτρης εκφώνησε έναν συγκλονιστικό επικήδειο. «Όλοι μηδενός εξαιρουμένου κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι πάντοτε υπάρχει ένα αύριο. Καμιά φορά όμως το αύριο δεν έρχεται και τώρα μετανιώνουμε για όσα δεν έχουμε πει και δεν έχουμε κάνει. Την τελευταία φορά Αντρίκο που σου είπα ότι σε αγαπάω ήταν την 26η Οκτωβρίου του 2013 όταν με πήρες για να μου ευχηθείς για τη γιορτή μου. Και ακόμα θυμάμαι και θα το θυμάμαι για όσο ζω, πόσο ευτυχισμένο με είχες κάνει όταν μου απάντησες ''και εγώ σε αγαπώ μπαμπά''. Έκτοτε δεν το ξαναείπα» ήταν μερικά από τα λόγια του πατέρα για τον γιο του.

Ο επικήδειος:

«Η ώρα αυτή, η χειρότερη για κάθε γονιό, ήρθε και για εμάς. Θέλω ειλικρινά να τους ευχαριστήσω όλους και εσάς που είσαστε εδώ και τους άλλους που δεν μπορούσαν να έρθουν, για την αγάπη σας και τη συμπαράστασή σας. Είναι πολύτιμα για εμάς. Αντρίκο, εκείνο που ήθελα να σου πω είναι ότι σε λατρεύουμε τόσο εσένα όσο και τον αγαπημένο σου αδερφό, τον Γιάννη. Όλοι μηδενός εξαιρουμένου κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε ότι πάντοτε υπάρχει ένα αύριο. Καμιά φορά όμως το αύριο δεν έρχεται και τώρα μετανιώνουμε για όσα δεν έχουμε πει και δεν έχουμε κάνει. Την τελευταία φορά Αντρίκο που σου είπα ότι σε αγαπάω ήταν την 26η Οκτωβρίου του 2013 όταν με πήρες για να μου ευχηθείς για τη γιορτή μου. Και ακόμα θυμάμαι και θα το θυμάμαι για όσο ζω, πόσο ευτυχισμένο με είχες κάνει όταν μου απάντησες ''και εγώ σε αγαπώ μπαμπά''. Έκτοτε δεν το ξαναείπα. Βλέπετε οι άντρες δεν επιτρέπεται να λένε τέτοια πράγματα όπως δεν επιτρέπεται και να κλαίνε. Έλενα (σ.σ. μητέρα), θέλω να σε ευχαριστήσω για τα δύο υπέροχα παιδιά που μεγάλωσες».