Στις 22 Ιανουαρίου του 1977, ο τότε 24χρονος P.K. Mahanandia ξεκίνησε το τετράμηνο ταξίδι του με το ποδήλατο του από το Δελχί της Ινδίας, στο Μπορός της Σουηδίας, ώστε να βρεθεί με τη γυναίκα της ζωής του.

Μάλιστα η εκπληκτική ιστορία του έρωτα τους έγινε best seller βιβλίο, από το συγγραφέα Per J. Andersson.

Ο Mahanandia γνώρισε τη Σουηδή Charlotte Von Schedvin το 1975, εντελώς τυχαία, όταν εκείνος δούλευε σαν σκιτσογράφος στο Connaught Place, ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στο Δελχί και η νεαρή κοπέλα είχε βρεθεί εκεί σαν τουρίστρια.

Καθώς περνούσε από το σημείο είδε ένα σγουρομάλλη άνδρα που υποσχόταν να ζωγραφίσει πορτραίτα ανθρώπων σε 10 λεπτά για 10 ρούπια και αποφάσισε να τον τεστάρει.

Και μπορεί από το άγχος του ο νεαρός Mahanandia να έτρεμε και να έκανε το σκίτσο χάλια, η κοπέλα που είχε όμως απέναντι του ένιωσε κάτι για αυτόν και έτσι τον επισκέφθηκε και την επόμενη μέρα.

Όπως έμαθε λίγο αργότερα εκείνη, ο λόγος που αυτός έδειχνε τόσο σοκαρισμένος κοιτώντας την, ήταν επειδή είχε καταλάβει ότι η προφητεία της μητέρας του για τον ίδιο, είχε επιτέλους εκπληρωθεί!

Μόλις είδε τη Von Schedvin κατάλαβε ότι ήταν η μια και μοναδική

Ο Mahanandia ανήκε στην χαμηλότερη κάστα και πάντα αντιμετώπιζε τις διακρίσεις από τους συμμαθητές του που είχαν καλύτερη οικονομική κατάσταση, επομένως κάθε φορά που κάποιος τον πείραζε, η μητέρα του του έλεγε ότι κάποια μέρα θα γνώριζε μια γυναίκα που θα ανήκε στον αστερισμό του Ταύρου, θα ερχόταν από μια μακρινή χώρα, θα ήταν μουσικός και θα της ανήκε... μια ζούγκλα.

Μόλις λοιπόν είδε τη Von Schedvin κατάλαβε ότι ήταν η μια και μοναδική, η εκλεκτή για την οποία μιλούσε η προφητεία. Όπως ο ίδιος αναφέρει, δε ρώτησε καν το όνομα της κοπέλας και κατευθείαν θέλησε να μάθει αν όντως είχε αυτά τα τρία χαρακτηριστικά της προφητείας της μητέρας του. Εκείνη απαντούσε σε όλα θετικά - ακόμη και στην ερώτηση αν "της ανήκει μια ζούγκλα" εκείνη είπε ναι, μιας και είχε κληρονομήσει μια μεγάλη δασική έκταση.

Τότε της είπε ότι επρόκειτο να την παντρευτεί και φοβήθηκε μήπως εκείνη τρέξει στο αστυνομικό τμήμα που ήταν παραδίπλα, όμως ήταν πραγματικά το τελευταίο πράγμα που η γυναίκα σκεφτόταν τότε, αφού και η ίδια ένιωθε μια έλξη για αυτόν.

Οι δυο τους συνέχισαν να βρίσκονται και σε λιγότερες από τρεις εβδομάδες παντρεύτηκαν στην πόλη καταγωγής του Mahanandia, γνωστή ως Οντίσα και μετά από λίγο καιρό η Σουηδή γύρισε στη χώρα της, περιμένοντας το σύζυγο της να την ακολουθήσει στην πόλη του Μπορός.

Προσφέρθηκε να του πληρώσει το αεροπορικό εισιτήριο για να πάει να τη βρει, όμως ο περήφανος άνδρας αρνήθηκε και αποφάσισε να βρει έναν άλλον τρόπο για να βρεθεί με την αγαπημένη του. Περίπου για ένα χρόνο μετά οι δυο τους βρισκόντουσαν σε συνεχή επαφή χωρίς εκείνος να έχει τη δυνατότητα να την επισκεφθεί, όμως δεν θα τα παρατούσε έτσι εύκολα.

Αφού πούλησε όλα του τα υπάρχοντα, αγόρασε ένα ποδήλατο και αποφάσισε να διασχίσει με αυτό όλη τη Βόρεια Ευρώπη

Αφού πούλησε όλα του τα υπάρχοντα, αγόρασε ένα ποδήλατο και αποφάσισε να διασχίσει με αυτό όλη τη Βόρεια Ευρώπη.

Στις 22 Ιανουαρίου του 1977 ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι περνώντας από το Πακιστάν, στο Αφγανιστάν, το Ιράν και την Τουρκία, ενώ η τέχνη του τον βοηθούσε στο να βγάζει κάποια χρήματα και άλλοι τον βοηθούσαν με την παροχή στέγης και φαγητού.

Ακόμα και αν δε γνώριζε τη γλώσσα του τόπου όπου βρισκόταν, η Τέχνη λειτουργούσε σαν μια παγκόσμια γλώσσα που πάντα τον γλίτωνε από τα προβλήματα. Τα πόδια του μπορεί να πονούσαν απίστευτα, τίποτα όμως δε μπορούσε να συγκριθεί με τον ενθουσιασμό της συνάντησης του με τη σύζυγο του.

Τελικά, στις 28 Μαΐου της ίδιας χρονιάς ο Mahanandia έφτασε στην Ευρώπη και από τη Βενετία πήρε ένα τρένο για το Γκέτενμπουργκ της Σουηδίας, το οποίο απέχει περίπου 70 χλμ από το Μπορός, που τον περίμενε η Von Schedvin. Μετά από εκείνη τη συνάντηση του, το ζευγάρι δε χώρισε ποτέ ξανά και παρά τα προβλήματα που είχαν οι γονείς της γυναίκας λόγω του εντελώς διαφορετικού πολιτισμού του συζύγου της, εκείνη τον βοήθησε να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή.

Σύμφωνα με τα λόγια του Mahanandia σε συνέντευξη που έδωσε στο BBC, όταν πήγε στην Ευρώπη δεν είχε ιδέα για τον πολιτισμό εκεί, όλα του ήταν νέα, όμως η σύντροφος του δε σταμάτησε να τον στηρίζει στιγμή, για αυτό και ο ίδιος μένει ακόμα ερωτευμένος μαζί της.

Ο ίδιος έγινε τελικά καθηγητής καλλιτεχνικών, ενώ οι πίνακες του έχουν εκτεθεί σε πολλές γκαλερί στην Ευρώπη. Η γυναίκα του κάνει καριέρα στη μουσική και έχουν δυο παιδιά, την Emelie, 31 ετών και οικονομολόγος και τον Karl-Siddhartha, 28 ετών, χειριστή ελικοπτέρου.

Υπάρχει όμως ένα πράγμα για τους Ευρωπαίους που ο Ινδός καθηγητής Καλών Τεχνών δε μπορεί να καταλάβει με τίποτα: το γιατί αγαπούν τόσο την ποδηλασία, αφού ο ίδιος ποδηλάτησε για χάρη της αγάπης και όχι για τη δραστηριότητα καθ' αυτή.