Η Όντρεϊ Μάνσον, θεωρείται από τους ιστορικούς της μόδας, το πρώτο supermodel, που εμφανίστηκε στην ιστορία της μοδας. Στις αρχές του 1900, έκανε την εμφάνισή της σαν μοντέλο σε μοδίστρες της εποχής. Η τέλεια όμορφιά της, ήταν το εισιτήριο για να γίνει αμέσως γνωστή στους καλούς κύκλους της εποχής. Λατρεύτηκε από γυναίκες και άντρες για την αψεγάδιαστη εμφάνισή της, και η Νέα Υόρκη προχώρησε στη κατασκευή γλυπτών που βασίζονταν στο πρόσωπό της. Σε μικρό χρονικό διάστημα, η πόλη φιλοξενούσε παραπάνω από δέκα γλυπτά που της έμοιαζαν.

Δεν άργησε να κάνει ντεμπούτο σε ταινίες του βωβού κινηματογράφου, και τότε ο μύθος της εκτοξεύθηκε. Οι γυμνές της εμφανίσεις της απέφεραν μυθικά ποσά για την εποχή. Έγινε αντικείμενο λατρείας από το αντρικό φύλο. Πλούσιοι και επιφανείς πολίτες την διεκδικούσαν επίμονα. Η φήμη και τα χρήματα την οδήγησαν σε μια σπάταλη ζωή που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Ξόδευε τεράστια ποσά, ενώ ζούσε σαν βασίλισσα ζητώντας από το περίγυρο της μάλιστα να την αποκαλεί Βασίλισσα.

Το 1919 τα πρωτοσέιδα των εφημερίδων την έχουν πρώτο θέμα. Όχι για κάποια καλλιτεχνική επιτυχία της, αλλά ως ύποπτη για φόνο. Η γυναίκα του ιδιοκτήτη του σπιτιού όπου έμενε, βρέθηκε δολοφονημένη. Οι υποψίες κινήθηκαν προς την Μάνσον, αλλά γρήγορα ο άντρας της δολοφονημένης, ομολόγησε ότι ήταν ο δράστης. Τη σκότωσε γιατί ήθελε διαζύγιο, για να παντρευτεί την Μάνσον που του είχε γίνει εμμονή.

Η καριέρα της άρχισε να καταρρέει μετά το σκάνδαλο, ενώ ο επιπόλαιος τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονταν τα χρήματα της και οι τεράστιες σπατάλες που έκανε, την έφεραν με αργά αλλά σταθερά βήματα κοντά στην καταστροφή. Ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 που άρχισε να γίνεται πλέον εμφανή πως αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα.

Μέχρι το 1931, στην ηλικία των 40, είχε πλέον εισαχθεί σε ένα ψυχιατρικό άσυλο. Εκεί πέρασε τα τελευταία 64 χρόνια της ζωής της, κλειδωμένη, μέχρι το θάνατό της το 1996. Πέθανε 104 ετών.