Αν πριν την έναρξη του αγώνα ρωτούσαν τους ανθρώπους της Εθνικής αν θα ήταν ικανοποιημένοι με τον βαθμό της ισοπαλίας στην έδρα του Βελγίου, είμαστε σίγουροι πως όλοι θα απαντούσαν... θετικά.

Η ελληνική ομάδα όντως πήρε τον βαθμό από τους "κόκκινους δράκους", αλλά αυτό που κυριαρχεί μετά το τέλος του αγώνα είναι η περίφημη... χαρμολύπη. Χαρά για την ισοπαλία που μας κρατά στη 2η θέση (μας στέλνει στη μπαράζ της πρόκρισης στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου) και λύπη γιατί η νίκη χάθηκε στο... 89'.

Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο όπου οι Βέλγοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο, αλλά είχαν μόλις δύο καλές φάσεις με τον Φελαϊνί (κεφαλιά άουτ στο 13' και τακουνάκι που έδιωξε ο Καπίνο στο 31') η Ελλάδα σόκαρε τους Βέλγους στα 20 πρώτα δευτερόλεπτα του β' ημιχρόνου. Κεφαλιά Ταχτσίδη, κίνηση στο χώρο από τον Μήτρογλου και ιδανικό τελείωμα για το 0-1!

Αυτό ήταν! Οι Βέλγοι είχαν μπλοκάρει για τα καλά κι η ελληνική ομάδα έδειχνε να έχει πάρει τον έλεγχο κρατώντας πλέον τους γηπεδούχους μακριά από την εστία μας... Οι ισορροπίες όμως άλλαξαν στο 66' από την αποβολή του Ταχτσίδη, Φάουλ στη μεσαία γραμμή, 2η κίτρινη κάρτα και οι Βέλγοι με παίκτη παραπάνω πλέον μας πίεσαν ασφυκτικά. Ο Μαρτίνεθ έριξε ότι επιθετικό είχε στον πάγκο, ο Καπίνο άντεξε μέχρι το 89' όταν ο Λουκάκου παρά την πίεση του Παπασταθόπουλου κατέβασε τη μπάλα με το στήθος, γύρισε και με σουτ νίκησε τον Καπίνο για το 1-1!

Οι Βέλγοι στα υπόλοιπα λεπτά πίεσαν για το γκολ της νίκης, η Εθνική στάθηκε τυχερή στο 91' (παραλίγο αυτογκόλ από τον Σταφυλλίδη) και το τελικό σφύριγμα μας βρήκε με 9 παίκτες καθώς στο 95' αποβλήθηκε και ο Τζαβέλλας για τον διαπληκτισμό με τον Λουκάκου.