Τo Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου επιστρέφει από 7 έως 9 Απριλίου με νέα έργα από Έλληνες και ξένους συγγραφείς.

Φέτος, οι έφηβοι αναμετριούνται με τη σύγχρονη ελληνική και ξένη δραματουργία με τον κανόνα του «5», δηλαδή: 5 σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς (Βαγγέλης Κυριακού, Γλυκερία Μπασδέκη, Μαρία Τοπάλη, Θανάσης Τριαρίδης, Γιάννης Τσίρμπας) γράφουν 5 νέα θεατρικά έργα και 5 αναγνωρισμένα έργα της σύγχρονης ξένης δραματουργίας των Cush Jumbo, Suzanne Lebeau, Jerome McDonough, David Greig, Sabrina Mahfouz προστίθενται στο ρεπερτόριο του φεστιβάλ. Οι σκηνοθέτες Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Άρτεμις Μάνου, Θεανώ Μεταξά, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μαριλένα Ρασιδάκη, Αντιγόνη Φρυδά με τους “The 3rd Person Theatre Group”, Νίκος Χατζόπουλος, μαζί με την ομάδα της Grasshopper Youth (Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού, Κατερίνα Σκουρλή) εμψυχώνουν, σκηνοθετούν και στήνουν νέες εφηβικές παραστάσεις.

Οι συγγραφείς δούλεψαν με τις ομάδες των εφήβων μέσα στη σχολική τάξη για περίπου ένα μήνα, με σκοπό τα έργα που προέκυψαν από αυτό το εντατικό εργαστήριο να απηχούν τις σκέψεις και τις αναζητήσεις της εφηβικής κοινότητας. Μετά, ανέλαβαν δράση, μαζί με τους μαθητές, οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί, για να στήσουν τις παραστάσεις που θα δούμε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης.

Στόχος του Εφηβικού Φεστιβάλ είναι να αναδείξει τη δυναμική και το χαρακτήρα του εφηβικού θεάτρου, καθιστώντας τους εφήβους συνδημιουργούς, αλλά και να τοποθετήσει το θέατρο στον κορμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Φεστιβάλ:

Παρασκευή 7 Απριλίου
16:00 | 1o ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας
Disco Ηλέκτρα… της Γλυκερίας Μπασδέκη
17:00 | 14ο Γυμνάσιο Αθηνών
LogoX. Ένα έργο εμπνευσμένο από το A Shop Selling Speech της Sabrina Mahfouz
18:00 | 4ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου
Μόνα τους του Γιάννη Τσίρμπα
19:00 | 1ο ΓΕΛ Ασπρόπυργου
Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε. Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο γαλλικό έργο της Suzanne Lebeau (Les bruit des os qui craquent).
20:00 | 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας
Η Γέφυρα της Μαρίας Τοπάλη
21:00 | 3ο ΓΕΛ Πειραιά
Juvie του Jerome McDonough
22:00 | Grasshopper Youth
Leopold  ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού του Θανάση Τριαρίδη

Σάββατο 8 Απριλίου
14:00 | 14ο Γυμνάσιο Αθηνών: LogoX
15:00 | ΓΕΛ Κρυονερίου σε συνεργασία με την Grasshopper Youth
Το μαγαζί με τ’ ακορντεόν της Cush Jumbo
16:00 | 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Η Γέφυρα
17:00 | 2ο Γυμνάσιο Καλυβίων-Λαγονησίου
Μικρό του Βαγγέλη Κυριακού
18:00 | 12ο ΓΕΛ Αθηνών
Κίτρινο φεγγάρι του David Greig
19:00 | 1ο ΓΕΛ Ασπρόπυργου: Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε
20:00 | 1ο ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας: Disco Ηλέκτρα…
21:00 | 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Juvie
22:00 | Grasshopper Youth: Leopold  ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού

Κυριακή 9 Απριλίου
14:00 | 2ο Γυμνάσιο Καλυβίων-Λαγονησίου: Μικρό
15:00 | 1ο ΓΕΛ Ασπρόπυργου: Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε
16:00 | 12ο ΓΕΛ Αθηνών: Κίτρινο φεγγάρι
17:00 | 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Η Γέφυρα
18:00 | ΓΕΛ Κρυονερίου: Το μαγαζί με τ’ ακορντεόν
19:00 | 14ο Γυμνάσιο Αθηνών: LogoX
20:00 | 4ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου: Μόνα τους
21:00 | 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Juvie
22:00 | Grasshopper Youth: Leopold  ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού



Συντονισμός & Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Ομάδα Grasshopper Youth – Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού, Κατερίνα Σκουρλή
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Θεάτρου και Χορού: Κάτια Αρφαρά
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικού Προγράμματος: Μυρτώ Λάβδα
Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κασσιμάτης και Σοφία Αδαμοπούλου

Προσκεκλημένοι συγγραφείς: Βαγγέλης Κυριακού, Γλυκερία Μπασδέκη, Μαρία Τοπάλη, Θανάσης Τριαρίδης, Γιάννης Τσίρμπας
Συνεργάτες σκηνοθέτες του Φεστιβάλ: Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Άρτεμις Μάνου, Θεανώ Μεταξά, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μαριλένα Ρασιδάκη, Αντιγόνη Φρυδά με τους “The 3rd Person Theatre Group”, Νίκος Χατζόπουλος

Τα σχολεία που συμμετέχουν φέτος στο πρόγραμμα: 1o Ενιαίο Λύκειο Ασπροπύργου, το 1ο Ενιαίο Λύκειο Νέας Φιλαδέλφειας, το 1ο Ενιαίο Λύκειο Αγίας Βαρβάρας, το Ενιαίο Λύκειο Κρυονερίου Αττικής, το 3ο Ενιαίο Λύκειο Πειραιά, το 12ο Ενιαίο Λύκειο Αθήνας, το 4ο Ενιαίο Λύκειο Χαϊδαρίου, το 14ο Γυμνάσιο Αθηνών και το 2ο Γυμνάσιο Καλυβίων. Μαζί τους, και η ομάδα εφήβων Grasshopper Youth.

Περισσότερα για τις παραστάσεις:

– 1o ΓΕΛ Αγίας Βαρβάρας
Disco Ηλέκτρα…
της Γλυκερίας Μπασδέκη
Στο σκηνικό χώρο μιας ντισκοτέκ, όπου παρελαύνουν τα φαντάσματα της Ηλέκτρας και του Ορέστη, συναντάμε τη σύγχρονη Ηλέκτρα, μια έφηβη του 2017 που βλέπει τη μητέρα της να συζεί με τον νέο εραστή της, αφού πρώτα δολοφόνησε μαζί του, όπως πιστεύει, τον πατέρα της. Προσπαθώντας να βρει τη φωνή της μέσα στο άδικο που την πνίγει, ακολουθεί τα χνάρια της αρχαίας ηρωίδας και ζητά εκδίκηση.

Ο Δημήτρης Ξανθόπουλος αναφέρει: «Στην πρώτη συνάντηση με τα παιδιά, έτυχε να βρίσκεται στο χώρο ένα απόσπασμα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη, “Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»… Αναρωτηθήκαμε, λοιπόν, για τι θα θέλαμε να μιλάει η παράστασή μας. Όταν ήρθε το κείμενο της Γλυκερίας, εμπνευσμένο από την Ηλέκτρα του Σοφοκλή και δοσμένο με το δικό της βλέμμα, σκεφτήκαμε να φέρουμε σε επαφή τα παιδιά με τον αρχαίο μύθο. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, διαπιστώσαμε πως αυτό που θέλουμε να αντιπροσωπεύει η Ηλέκτρα, είναι μια φωνή που αντηχεί στους αιώνες και κραυγάζει για δικαιοσύνη. Φτιάξαμε λοιπόν μια rock disco, όπου οι αγωνίες των παιδιών και τα φαντάσματα από το παρελθόν ζητούν ένα πράγμα: τη δικαίωσή τους.»

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Μαντώ Γιαννίκου, Ειρήνη Δόξα
Υπεύθυνες Εκπαιδευτικοί: Ζαχαρούλα Σπυράτου, Μαρία Μπιμπίκα
Παίζουν οι μαθητές: Μαρία Αγγελοπούλου, Όθωνας Αντζουλάτος, Φελίτσια Αταμάν, Μαρία Βαρδίκου, Γιάννης Βούρης, Γιώργος Γκίντζος, Λίνα Δήμου, Ευανθία Ζώτου, Χριστίνα Θανάσουλα, Κώστας Καραμπουλάτ, Αλεξάνδρα Κωνσταντίνου, Τάσος Μιχελής, Ερίσα Ντερμύσι, Ελευθερία Ντρίμερη, Κατερίνα Σπανού, Αλεξάνδρα Τρούφιν, Νεφέλη Τσαμπάση, Λαμπρινή Φαϊτάκη

– 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας
Η Γέφυρα
της Μαρίας Τοπάλη
Ήτανε μια φορά δύο γειτονικά βασίλεια, το Κίτρινο και το Κόκκινο, κι είχαν τα σύνορά τους στα ψηλά βουνά και στα οροπέδια και τα ποτάμια.
Είναι η τελευταία μέρα των καλοκαιρινών διακοπών. Είμαστε μια παρέα φίλων, που ετοιμάζεται να αφήσει το ορεινό της κάμπινγκ δίπλα στο ποτάμι, για να επιστρέψει στον πολιτισμό. Ξέρουμε ότι η χρονιά που μας περιμένει είναι μια χρονιά αποφάσεων. Το ξέρουμε. Μας το έχουν πει ξανά και ξανά… Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα διλήμματα. Τι θα κάνουμε στο μέλλον, πώς θα συμπληρώσουμε το μηχανογραφικό; Πρέπει να αποφασίσουμε, τώρα. Πώς όμως να χωρέσεις τόσα «θέλω» σε ένα ασπρόμαυρο μηχανογραφικό, όταν η ψυχή σου είναι πολύχρωμη; Πώς να βάλεις σύνορα στα όνειρά σου; Πώς να διαλέξεις τι θα είσαι; Πώς να το κάνεις τώρα;

Αποφάσεις που μας επιβάλλονται σαν σύνορα στην ψυχή, από ανθρώπους που δεν μας γνωρίζουν. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τόσα και τόσα σύνορα μπαίνουν από αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Τόσους και τόσους ανθρώπους χωρίζουν, στριμώχνουν, στενεύουν. Αποφασίζουμε λοιπόν να παίξουμε το παιχνίδι των συνόρων, για να ανακαλύψουμε τι είναι μια πραγματική απόφαση. Εδώ. Στην ελευθερία της κατασκήνωσης. Τώρα. Δέκα λεπτά πριν το ΚΤΕΛ της επιστροφής. Τι θα βγει από αυτό; Δεν ξέρουμε ακόμα. Οι ορίζοντές μας είναι ανοιχτοί.

Η Μαρία Τοπάλη, στις πρώτες συναντήσεις, δούλεψε με τα παιδιά με αυτοσχεδιασμούς που ήταν βασισμένοι στον πυρήνα του θέματος «όριο – σύνορο». Από αυτή την έρευνα προέκυψε το κείμενο της Γέφυρας. Παράλληλα, βασισμένοι στην κεντρική ιδέα, οι μαθητές με τη Μαριλένα Ρασιδάκη δούλεψαν πάνω στη δυναμική ανάμεσα στην ομάδα και το άτομο, μέσα από λεκτικούς-προφορικούς και κινητικούς κώδικες.

Σκηνοθεσία: Μαριλένα Ρασιδάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κουμπαρούλη
Υπεύθυνες Εκπαιδευτικοί: Χριστιάννα Αμοράτη, Κατερίνα Κουλούρη, Ελευθερία Πετρογιάννη
Παίζουν οι μαθητές: Μπάμπης Αλεξάκης, Πέτρος Αλεξάκης, Κορίνα Βερβέρη, Σπύρος Καλαβάτης, Δήμητρα Καραμιτσιάνη, Στέλλα Κιάρη, Μάριος Παρασχάκης, Κυριακή Πρωτονοταρίου, Χαρά Στάμου, Άννα Τζιώτη, Πάολα Τογιάλλη, Αριάδνη Τσοπέλα, Ανθή Φουντουλάκη

– 4o ΓΕΛ Χαϊδαρίου
Μόνα τους
του Γιάννη Τσίρμπα
Δύο ενήλικες, ένας συγγραφέας και μια ερευνήτρια, «εισβάλλουν» σε μια σχολική κοινότητα και προσπαθούν να γνωρίσουν τα παιδιά και να αντλήσουν υλικό για τις εργασίες τους. Θα παρατηρούν και θα ρωτούν, θα προβοκάρουν και θα αφουγκράζονται. Στην προσπάθεια αυτή, μεγαλύτερο εμπόδιο θα είναι η αδυναμία τους να αφαιρέσουν το «ενήλικο» φίλτρο στον τρόπο που κοιτάζουν και αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Μόνο όταν οι εργασίες τους ακυρωθούν, θα τους δοθεί η ευκαιρία, έστω και για λίγο, να τα δουν πραγματικά. Και τελικά, θα φύγουν μαζί τους, με το χτύπημα του κουδουνιού, και θα συνεχίσουν τη ζωή τους όπως και αυτά. Όλοι μαζί, μέρος ενός συνόλου, αλλά και ο καθένας μόνος του.

Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού
Βοηθός Σκηνοθέτη: Χρυσάνθη Κουτρουμπά
Βίντεο: Γιώργος Σπάνιας
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Παπαγκίκας
Υπεύθυνες Εκπαιδευτικοί: Ροδάνθη Καραμάνη, Κατερίνα Χαρμπή
Παίζουν οι μαθητές: Κώστας Βουτσάς, Γιάννης Γιαννακόπουλος, Κατερίνα Ζουμή, Ματίνα (Σταματίνα) Κοταράκου, Ντίνος Κρόκος, Λήδα Λειβαδάρου, Μυρτώ Νάση-Σιώτου, Ειρήνη Πανταζή, Σέβη (Σεβαστή) Παπακωνσταντίνου, Έλσα (Ελισάβετ) Τζεμολάρι, Χάρης (Χαράλαμπος) Φουρλής

– 14ο Γυμνάσιο Αθηνών
LogoX
Ένα έργο εμπνευσμένο από το A Shop Selling Speech της Sabrina Mahfouz
Το κατάστημα LogoX προσφέρει στον κόσμο τη δυνατότητα να μιλάει, ανάλογα με τις ανάγκες και το πορτοφόλι του. Στις 7, 8 & 9 Απριλίου, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, διοργανώνει ένα διαφημιστικό άνοιγμα στο κοινό. Εκεί, ένας τυχερός θα κερδίσει ένα σούπερ οικονομικό πακέτο ομιλίας.  Αναλογιστείτε και συνδιαλεχθείτε λογικά με το παράλογο και μπορεί να βρεθείτε αλόγιστα υπόλογοι λογαριθμικών λογαριασμών. Λίγα λόγια και με νόημα, τώρα μόνο με 39,99.

Στις πρόβες, οι μαθητές μαζί με τη Θεανώ Μεταξά δούλεψαν με ό,τι μπορεί να σήμαινε ο τίτλος της Sabrina Mahfouz, A Shop Selling Speech. Αργότερα, ενώ η ανάγνωση του έργου τους επηρέασε πολύ, αποφάσισαν να μην εγκαταλείψουν τίποτα απ’ όσα είχαν ήδη σκεφτεί. Το έργο εξελίσσεται σε δύο ξεχωριστά επίπεδα μιας δυστοπίας: ένα πιο ρεαλιστικό και ένα πιο συμβολικό. Το πρώτο ασχολείται με τον λόγο ως μέσο επικοινωνίας και έκφρασης, εννοώντας περισσότερο την ομιλία, και το δεύτερο με τον λόγο (την αιτία) της κάθε πράξης, δημιουργίας και ύπαρξης.
Μετάφραση: Βασίλης Δουβίτσας

Σκηνοθεσία: Θεανώ Μεταξά
Κινησιολογία Viewpoints: Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου
Μουσική σύνθεση, επιμέλεια & ζωντανή εκτέλεση: Γιώργος Διαμαντόπουλος
Συγγραφή κειμένων, training παιδιών: Θεανώ Μεταξά, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου, Γιώργος Διαμαντόπουλος
Βίντεο στον προτζέκτορα: Γιώργος Ευθυμίου
Παίζουν οι μαθητές: Χριστίνα Αντάκη, Κωνσταντίνος Βέικος, Ειρήνη Γκερμένι, Σταυρούλα Δεληκούρα, Θεοδόσης Δημητρίου, Χριστίνα Ευγενίου, Σπύρος Ζούκας, Αθηνά Ιατρίδη, Μανούκα Κόκκα, Χρήστος Μανέτας, Άρμπα Μπάντα, Κωνσταντίνος Μπάρκας, Ιλίρ Μπέγκα, Δήμητρα Μπραέσα, Νικόλ Παπαδοπούλου, Γιώργος Τζάφας
και η διευθύντρια του σχολείου τους, κα Στέλλα Καραπαύλου

Υπεύθυνες Εκπαιδευτικοί: Αφροδίτη Μανασή, Μαρία Συρίγου
Ευχαριστίες: Βίκυ Λέκκα, Μαρία Κοκκινιά

– 3o ΓΕΛ Πειραιά
Juvie
του Jerome McDonough
Το Juvie (όνομα φυλακής / αργκό) είναι ένα έργο που ερευνά την εφηβική παραβατικότητα. Μια νύχτα σε ένα βρώμικο κρατητήριο ανηλίκων, συναντάμε δώδεκα εφήβους. Οι περιστάσεις της ζωής και οι κοινωνικές συνθήκες τούς έκαναν να παρανομήσουν και να βρεθούν στη φυλακή, περιμένοντας την ετυμηγορία που θα ορίσει τη συνέχεια της ζωής τους!

Τι ήταν αυτό που ώθησε τον καθέναν από αυτούς να περάσει το όριο του «καθώς πρέπει μεγαλώματος» και να βρεθεί στην πλευρά της παρανομίας; Ποιο είναι το μερίδιο της ευθύνης τους; Παρανόμησαν όντως; Και αν ναι, αυτή τους η πράξη και η νύχτα στη Juvie θα τους αλλάξει τη ζωή προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Θα τους αλλάξει; Ο Jerome McDonough μας συστήνει αυτά τα παιδιά και ζουμάρει στις κρυφές τους σκέψεις, σε ένα πλαίσιο σκληρού εγκλεισμού, με πρόθεση να παρουσιάσει το πραγματικό πρόσωπο του εγκλήματος και την τιμωρία του με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούμε ότι στη συγκεκριμένη παράσταση τα «παραστρατημένα» αυτά παιδιά παίζονται από αντίστοιχα παιδιά της ηλικίας τους. Η μοίρα μας φέρνει εδώ ή λίγο πιο δίπλα, όμως μεγαλώνοντας είναι στο χέρι μας να την αλλάξουμε. Μια ομάδα ταλαντούχων μαθητών-ηθοποιών θα μας πουν μια ιστορία, με αγνότητα, ειλικρίνεια και ευαισθησία, για τη ζωή κάποιων συνομηλίκων τους.

Κατάλληλο για θεατές 13+

Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ασπιώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κώστας Σεβδαλής
Μουσική: Μαρίζα Ρίζου
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Μαρία Βλάμη, Μαρία Τζαρδή, Δημήτρης Χαλκιάς
Παίζουν οι μαθητές: Μαρίνα Γάλι, Λουίζα Κανακάκη, Θέκλα Λαζάρου, Δημήτρης Λαρεντζάκης, Έλσα Λεκάι, Ηλίας Μαρτινόπουλος, Αγγελική Ντουντούκαλη, Κατερίνα Ντουντούκαλη, Γιώργος Σκαρλάτος, Μαρία Σπάλτη, Ιωάννα Σπαχίου και ο ηθοποιός Λάζαρος Βαρτάνης  

– 1ο ΓΕΛ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ
Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε
Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο γαλλικό έργο της Suzanne Lebeau (Les bruit des os qui craquent)
Ο ήχος από τα κόκκαλα που σπάνε είναι ένα σπαρακτικό κείμενο. Οι μαρτυρίες δύο ανήλικων παιδιών που ντύθηκαν στρατιώτες διά της βίας και εκτοπίστηκαν από τα σπίτια και τα χωριά τους, αφού πρώτα είδαν τις οικογένειές τους να αφανίζονται, δεν επιτρέπει πολλές συναισθηματικές, αντιπολεμικού τύπου δηλώσεις και συνθήματα. Τα λόγια αυτού του έργου, αρθρωμένα από τους εφήβους του Ασπροπύργου, πυρπολούν και καθηλώνουν. Η τεράστια προσήλωση, η ενέργεια, η όρεξη, η αυτοδιάθεση, το πάθος τους, το αδιαπραγμάτευτο και το απόλυτο της ανάγκης τους να ακουστούν και να εκφραστούν, επέβαλε εξαρχής στην όποια σκηνοθετική προσέγγιση ένα συγκεκριμένο αίτημα. Επρόκειτο για το αίτημα της δημιουργίας ενός περιβάλλοντος ασφαλούς, προστατευμένου, ικανού να εξάψει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, ικανού να ελευθερώσει από στερεοτυπικές συμπεριφορές, προκειμένου να αναδειχθούν οι προσωπικότητες των παιδιών και τα ίδια να ανακαλύψουν τον εαυτό τους. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, η παράστασή μας, είναι μια ειρηνική κραυγή αγάπης και συμπόνοιας από αυτούς που έρχονται να παραλάβουν έναν κόσμο κατακερματισμένο από τους μεγαλύτερους.

Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία, Διασκευή & Μουσική επιμέλεια: 3rd person theatre group – Ελένη Ζαραφίδου, Βαλάντης Φράγκος, Αντιγόνη Φρυδά
Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Απόστολος Τσάπος, Μυρτώ Λάμπρου
Παίζουν οι μαθητές: Λάζαρος Ζαπουνίδης, Καλλιόπη Κανελλοπούλου-Στάμου, Γεωργία Καραμπουλάτ, Αντιγόνη Μπαλή, Κωνσταντίνα Μπεσυροπούλου, Μάριος Νοδάρας, Δέσποινα Πρασάδα, Ισιδώρα Ρόδη, Γιώργος-Αλέξης Σεμερτζίδης, Νίκος Σιδηρόπουλος, Ελένη Σιδηροπούλου, Ισιδώρα Τριβέλλα, Χρήστος Φώτης

– Grasshopper Youth
Leopold ή κόβοντας τα δάχτυλα του κοινού
του Θανάση Τριαρίδη
Η σύμπραξη του Θανάση Τριαρίδη με την ομάδα της Grasshopper Youth, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου 2017, γέννησε το Leopold. Βασισμένο στην ιστορία του Λεοπόλδου Β΄, βασιλιά του Βελγίου και «ιδιοκτήτη» του Κονγκό για πάρα πολλά χρόνια, το Leopold φιλοδοξεί, πρώτα από όλα, να αφυπνίσει, να ταρακουνήσει τους θεατές. Να γκρεμίσει τοίχους και να μας βγάλει από την ασφάλεια της καρέκλας και τη λογική της κλειδαρότρυπας. Να αντιστρέψει, ακόμα ακόμα, τους όρους μεταξύ ηθοποιών και θεατών. Και να μας θέσει προ των ευθυνών μας, όχι μόνο για όσα συνέβησαν κάποτε, αλλά και για όλα όσα θα συμβούν –ή και ήδη συμβαίνουν– επειδή ποτέ δεν αντιδράσαμε, επειδή ποτέ δεν αντιδράμε. Πόσο μας επιτρέπεται να είμαστε θεατές στις εποχές που ζούμε; Σε αυτές που φοβόμαστε πως έρχονται;

Κατάλληλο για θεατές 13+

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή
Βοηθός Σκηνοθέτη: Φένια Σχοινά
Σκηνικά & Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Επιμέλεια κίνησης: Ευγενία Χαχάγια
Παίζουν οι: Σαβίνα Αλεβιζάκη, Αναστάσης Γεωργούλας, Αλίκη Κακολύρη, Χρήστος Κυπριώτης, Δήμητρα Μαυροπόδη, Σάμπα Μπαλαχασβήλι, Δάφνη Νομίδη, Μανώλης Πέππας, Άκης Ρηγόπουλος, Νικόλας Σεβδαγιάν, Φωτεινή Σιβρή, Αφροδίτη Σκορδαρά, Ιάσονας Στασινός

– ΓΕΛ Κρυονερίου
σε συνεργασία με την Grasshopper Youth
Το μαγαζί με τ’ ακορντεόν
της Cush Jumbo
«Όλοι έχουν ακουστά το Δρόμο. Είτε είσαι από τη γύρω περιοχή, είτε από αλλού, τον έχεις ακούσει. Όλοι τον ξέρουν, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τ’ όνομά του. Γι’ αυτό και τον αποκαλούμε απλώς Ο Δρόμος.»

Ένα συνηθισμένο απόγευμα, μετά το σχολείο, περισσότεροι από 500 μαθητές, μεταξύ 12 και 18 ετών, θα κατέβουν στο Δρόμο και θα εκτονώσουν την οργή τους για έξι ολόκληρες ώρες, καταστρέφοντας καταστήματα, πυρπολώντας αυτοκίνητα ή κάνοντας διαρρήξεις σε σπίτια. Για το περιστατικό, όλοι δείχνουν να έχουν άποψη. Ο δάσκαλος της περιοχής, ο αστυνομικός της γειτονιάς, η ρεπόρτερ του τοπικού τηλεοπτικού σταθμού, αλλά και δύο από τους παλαιότερους περίοικους που αποτελούν και σύμβολα της περιοχής: ο κύριος Έλλοντι, ιδιοκτήτης ενός ιστορικού μαγαζιού με ακορντεόν, και η κυρία Γκριβς, μια ηλικιωμένη που περνάει τις μέρες της παρατηρώντας τις οικογένειες που έρχονται και φεύγουν από τη γειτονιά. Όλοι φαίνονται να έχουν άποψη, εκτός από τους πρωταγωνιστές του περιστατικού: τους εφήβους. «Δεν κατεβήκαμε στο δρόμο για να τα σπάσουμε. Δεν μπλέκεις σε μπελάδες στην ίδια σου τη γειτονιά, πόσο μάλλον στο Δρόμο!» Αυτό θα πουν μόνο. Και θα μας αφήσουν να αναρωτιόμαστε αν το «ξέσπασμα» αυτό ήταν τυχαίο, άνευ νοήματος, όπως απουσιάζει το νόημα από ένα παλιρροϊκό κύμα που καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του, χωρίς πρόθεση, μα με ορμή. Ή, πάλι, αν ήταν ένας καθόλου τυχαίος τρόπος να σημαδέψουν ως δικό τους το δρόμο στον οποίο γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, αλλά πάντα ανήκε σε κάποιους άλλους.

Όσο για τους έφηβους πρωταγωνιστές της παράστασης, συνάντησαν τους συνομήλικούς τους ήρωες και μας χάρισαν απλόχερα την καθόλου καταστροφική, μα απολύτως δημιουργική ορμή τους.

Μετάφραση: Γιάννης Καλιφατίδης
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Τζούλια Διαμαντοπούλου, Μαντώ Γιαννίκου, Θανάσης Μεγαλόπουλος
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός: Ηρώ Πάντικ
Παίζουν οι μαθητές: Αλεξάνδρα Βαλαντάση, Ιάσονας Βροχίδης, Ευγενία Θεοδωροπούλου, Ξένια Μιχαηλίδου, Χρύσα Νικολάου, Νάντια Οντούχ, Φωτεινή Τερζάκη, Άγγελος Φωτιάδης

– 2ο Γυμνάσιο Καλυβίων-Λαγονησίου
Μικρό
του Βαγγέλη Κυριακού
– Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνεις με αυτή την ψύχωση. Δεν μπορείς να περιμένεις; Τι σε έχει πιάσει; Τρία, τέσσερα χρονάκια ακόμη και όλος ο κόσμος θα είναι στα πόδια σου. Στα πόδια μας. Τι σου ζητάνε δηλαδή; Λίγη υπομονή.
– Να περιμένω. Να ψηλώσω και να σχηματιστώ. Δεν υπάρχει λόγος να βιάζομαι. Μου το λένε όλοι. Γιατί αρνούμαι να ακούσω;
– Έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας.
– Πώς υπολογίζεις το πόσο μικρός είσαι; Να μετρήσεις τα χρόνια από την ώρα που γεννήθηκες ή αυτά που σου έμειναν;

Μια ομάδα 13χρονων και 14χρονων προσπαθεί να μας κάνει να τη δούμε και να την ακούσουμε. Φλερτάρει με μικρόφωνα και πόζες, με βουτιές στο παρελθόν και στην ασφάλεια της εποχής που όλοι τους ήταν ακόμα μωρά, αλλά και με όνειρα για ένα μέλλον –ίσως και λαμπρό – που τους περιμένει. Δείχνει ανά στιγμές μάλιστα να συμβιβάζεται με την ιδέα που συμμερίζονται οι περισσότεροι άνθρωποι: «μια φάση είναι η εφηβεία, μια μεταβατική περίοδος». Να φύγει λοιπόν; Να περάσει; Και αν αυτό είναι το τέλος του δρόμου;

Μια βραχύβια ιστορία αγάπης αλλάζει τα χρονικά δεδομένα, μετατρέπει τα μικρά και ασήμαντα σε μεγάλα και αξεπέραστα και ρωτάει: Τι κάνουμε όταν ο χρόνος που αφήνουμε και περνάει γίνει πολύτιμος; Μπορούμε να τον φέρουμε πίσω; Να τον ξαναζήσουμε;

– Αυτό που μετράει στους ανθρώπους είναι η ψυχή. Όλα τα υπόλοιπα είναι ένα σύννεφο που θα εξαφανιστεί όταν ο ήλιος της καρδιάς θα ανατείλει.
Μαρία Α.

Σκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου
Μουσική Διδασκαλία: Μυρτώ Τίκωφ
Υπεύθυνες Εκπαιδευτικοί: Αφροδίτη Σιάσιου, Δήμητρα Καραλέκα
Παίζουν οι μαθητές: Μαρία Αλιάι, Βασιλική Δαμάσκου, Έλενα Εμμανουήλ, Μάρκος Καμπενγκέρα, Βαγγέλης Κοκκίνης, Αγγελική Κροκίδη, Κυριακή Κωσταρέλλου, Μιχάλης Μαρινάκης, Μπάμπης Μητριτσάκης, Ιάσονας Μονεμβασίτης, Χριστίνα Παντελή, Αριάδνη Πασακαλίδου, Άρτεμις Σπανουδάκη, Δήμητρα Σταύρακα

– 12o ΓΕΛ Αθηνών
Κίτρινο φεγγάρι
του David Greig
Μια συντροφιά εφήβων στη σκηνή μάς παρουσιάζει μια ιστορία. Με όλα τα μέσα που είναι διαθέσιμα σε μια παρέα: το χιούμορ, τον αυτοσχεδιασμό, την αφήγηση και, πάνω απ’ όλα, τη χαρά και την αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν και την επιθυμία τους να μας ταξιδέψουν μαζί τους στα βουνά της Σκοτίας και να μας παρασύρουν σε αυτή την παράξενη ιστορία. Και σε αυτό το ταξίδι, δεν χρειάζονται ούτε σκηνικά, ούτε μηχανισμοί, ούτε περίτεχνα εφέ. Μας φτάνει μόνο η χαρά του παιχνιδιού και η καθηλωτική μαγεία του παραμυθιού.

Το Κίτρινο φεγγάρι του Ντέιβιντ Γκρεγκ μάς μιλάει για την απίθανη συνάντηση δύο εφήβων από εντελώς διαφορετικούς κόσμους: του Λη, ενός αγοριού διαλυμένης και προβληματικής οικογένειας, ο οποίος καταφεύγει στην παρανομία και ονειρεύεται να γίνει άρχοντας του υποκόσμου, και της Λέιλα, κόρης εύπορης οικογένειας μουσουλμάνων επιστημόνων, η οποία έχει αποφασίσει να πάψει να μιλάει στους ανθρώπους και κλείνεται στον κόσμο της φαντασίας της.

Το Κίτρινο φεγγάρι είναι μια περιπέτεια δύσκολη, σκληρή, αναπάντεχη, γλυκιά, μαγική. Μια ιστορία που υπάρχει και δεν υπάρχει, όπου τα πρόσωπα δεν ξέρουν αν «ζουν πραγματικά» ή αν «ζουν σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων». Μα περισσότερο, είναι μια ιστορία για την αγάπη στα δύσκολα της ζωής. Για την αγάπη που δεν είναι «σαν ηλιόλουστο πρωινό, με γαλανό ουρανό και πουλιά που κελαηδούν», αλλά για εκείνη που δένει τους ανθρώπους στο φόβο, τον κίνδυνο, τη βρομιά και το σκοτάδι.
– Νίκος Χατζόπουλος

Μετάφραση & Σκηνοθεσία: Νίκος Χατζόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κουμπαρούλη
Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Δέσποινα Ασιατίδου, Εμμανουήλ Τσιόπτσιας, Γιώτα Κουνέλη, Ανθή Κοντολέων
Παίζουν οι μαθητές: Πηνελόπη Ζέρβα, Βασιλική Καλογεράτου, Μαρία Κοκκαλά, Χρήστος Μαρκόπουλος, Κατερίνα Μητροπούλου, Ματούλα Παναγοπούλου, Μαριάννα Σπαρτινού, Μαρίνα Σφυρίδου, Μιχάλης Φωκάς