Η μοναδική Clown Doctor στην Ελλάδα είναι πολλά πράγματα μαζί. Η Μελένια - Ιωάννα είναι πτυχιούχος Φυσικοθεραπείας ΤΕΙ Αθηνών, Νοσηλευτικής ΤΕΙ Αθηνών, Bsc Marketing & MA Communication Deree, The American College of Greece. Επίσης μεταπτυχιακή φοιτήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και εδώ και χρόνια, όλα αυτά τα συνδυάζει με την μεγάλη της αγάπη, την ενασχόληση με τα παιδιά, αφού ντύνεται νεράιδα ή κλόουν και επισκέπτεται παιδιά στις κλινικές και τα νοσοκομεία.

Πώς ξεκίνησες αυτή τη δουλειά, με ποια αφορμή;

Για μένα δεν είναι ακριβώς δουλειά. Είναι εθελοντισμός, είναι αγάπη, είναι θεραπεία.
Η αφορμή δόθηκε όταν το μικρό μου ξαδελφάκι, η Βάλια, αρρώστησε βαριά και τελικά πέθανε όταν ήταν 4 ετών. Τότε συνειδητοποίησα οτι τα παιδιά στο θάλαμό της, αλλά και στους διπλανούς, δεν έπαιζαν πολύ. Δεν έπαιζαν αρκετά. Πονούσαν στη θεραπεία τους και δεν συνεργάζονταν πάντα 100%. Έπρεπε κάτι να κάνω για αυτό. Σε μία ιδανική συνθήκη, να συνδυάσω τις σπουδές μου με το παιχνίδι.

Πόσα παιδάκια έχεις επισκεφθεί αυτά τα σχεδόν 10 χρόνια και τι σου έχει μείνει πιο έντονα από την εργασία σου;

Σίγουρα κάποιες χιλιάδες παιδιά. Δεν κρατάω στατιστικά, για να σου πω την αλήθεια… Μπορεί μία μέρα να πηγαίνω στο νοσοκομείο για ένα παιδί, αλλά τελικά να μείνω εκεί και να παίξω με τα παιδιά και των διπλανών θαλάμων που έτυχε να με δουν όταν έμπαινα. Η, να με δει ένας γονέας κάπου μέσα στο χώρο και να μου ζητήσει να πάω και στο δικό του παιδί, που είναι σε άλλη κλινική, ή σε άλλο όροφο. Πάντως δε μετράει η ποσότητα αλλά η ποιότητα. Σημαντικό είναι να παίζουμε, να γελάμε, να κάνουμε τη θεραπεία μας, να ανακουφίζουμε τον πόνο, να φεύγει το μυαλό, να χαιρόμαστε ξανά με το παιχνίδι. Το ιδανικό θα ήταν να βλέπω ΟΛΑ τα παιδιά σε κάθε νοσοκομείο, δημόσιο ή ιδιωτικό. Αλλά αυτό δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει. Αν κάποιος βρει τον τρόπο σίγουρα θα πρέπει να μου τον πει!

Έχεις πει σε συνέντευξή σου πως δέχτηκες μπούλινγκ από τους συμφοιτητές σου; Γιατί;

Οι άνθρωποι καμιά φορά είναι δύσκολο να αντιληφθούν τη διαφορετικότητα. Εγώ είμαι η νεράιδα των παιδιών από τα 17 μου και αυτό δεν θέλω θα αλλάξει ποτέ, από όσα πανεπιστήμια και να αποφοιτήσω. Άλλωστε τα πτυχία δεν κάνουν τον άνθρωπο! Στα 19, όταν έλεγα στους συμφοιτητές μου τι κάνω, δεν με πίστευαν. Με θεωρούσαν κατώτερη; διαφορετική; δε ξέρω να σου πω με σιγουριά.. ήταν πολύ άβολο.

Λίγα χρόνια μετά, όταν πρότεινα κάποιες θεραπευτικές πρακτικές μέσω παιχνιδιού, θεωρήθηκαν "προιόν φαντασίας" και μάλιστα με έντονο ύφος με παρέπεμψαν σε σχολή νηπιαγωγών: "εδώ δε παίζουμε, εδώ κάνουμε θεραπεία. Δεν μπορείς να παίζεις και να κάνεις θεραπεία μαζί. Αν θες να παίξεις γίνε βρεφονηπιοκόμος". Και θέλεις να σου πω κάτι; Έγινα! Εκείνη η κουβέντα και ο περίγελος, ήταν γροθιά στο στομάχι. Και μέσα σε όλα, σπουδές, δουλειές, πάρτυ, παιδιά, οικογένεια, χώρεσε και μία διετής κατάρτιση στη βρεφονηπιοκομία. Γιατί έτσι. Γιατί ΓΙΝΕΤΑΙ. Γιατί το ονειρεύτηκα!

Πώς συνδυάζεις τις σπουδές σου με την ιδιότητα του κλόουν;

Το ένα συμπληρώνει μαγικά το άλλο, και όλο αυτό συμπληρώνει εμένα σαν άνθρωπο. Ανήκω στους τυχερούς ανθρώπους που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν.

Υπήρχαν δύσκολες στιγμές; Θυμάσαι κάποιες πιο έντονα;

Πάρα πολλές. Σχεδόν όλες εμπεριέχουν θάνατο.

Και η πιο ευτυχισμένη σου στιγμή;

Δεν έχω μόνο μία. Θα σου πω μερικές από τις ευτυχισμένες του Απριλίου! Ο Κ. (ετών 6) με κάλεσε στο τηλέφωνο μαζί με τη μαμά του να μου πει ότι του ξαναφύτρωσαν τρίχες. Η Β. (ετών 8 σήμερα) με παίρνει πάντα στα γενέθλιά μου να μου τραγουδήσει το τραγουδάκι (πάντα σε διαφορετική γλώσσα - είναι τόσο αστείο και πλησιάζει ξανά!).

Η Ε., μία έφηβη από την επαρχία επικοινώνησε μαζί μου (μέσω των social media) και μου έστειλε το προσχέδιο της εργασίας της για σχολικό διαγωνισμό. Η εργασία είχε θέμα ClownDoctors! Οι ευτυχισμένες στιγμές είναι κομματάκια ενός ατελείωτου παζλ που συμπληρώνεται: κάθε βδομάδα κερδίζω και 2-3 ακόμα κομμάτια και συμπληρώνω αυτό το παζλ ευτυχίας! Αν αυτό δεν είναι ευλογία, τότε τι;

Είσαι η μοναδική Clown Doctor στην Ελλάδα - γιατί πιστεύεις συμβαίνει αυτό;

Ίσως γιατί ελάχιστοι - ή και κανείς - δεν έχει συνδυάσει κάποια ιατρική ή παραιατρική ιδιότητα με την ιδιότητα του κλόουν σε τέτοιο βαθμό. Ή ίσως κάποιος να το ήθελε, και να έλαβε αντίστοιχο bullying όταν τόλμησε να πει την ιδέα του. Ποιος ξέρει!

Η εκπαίδευση στις μικρές ηλικίες τείνει στο να ενισχύει τη φαντασία του εκπαιδευόμενου. Στις μεγαλύτερες ηλικίες τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η περπατημένη οδός είναι η "πιο ασφαλής" Ποιός ξέρει και πάλι... Εύχομαι πραγματικά όλοι να μπορούν να ακολουθήσουν το όνειρό τους, αλλά θα πρέπει να πατούν γερά στα πόδια τους, γιατί τα εμπόδια θα είναι πολλά!

Βρείτε την Μελένια εδώ κι εδώ!