Η γενόκτονία της Ρουάντα έκανε τη διεθνή κοινή γνώμη να ταρακουνηθεί και να δράσει. Χωρίς μεγάλη επιτυχία βέβαια, αλλά ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που μαζεύτηκαν πολλά εκατομμύρια δολάρια για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, έστω και καθυστερημένα.

Η κατάσταση στη χώρα παραμένει εύθραστη, η φτώχεια έχει φέρει ανεξέλεγκτη βία, και οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να ελέγξουν την εγκληματικότητα. Στη Ρουάντα υπάρχει η σκληρότερη φυλακή στο κόσμο. Μοιάζει με σκηνικό από τη κόλαση του Δάντη, αλλά οι μαρτυρίες κάνουν τη κόλαση να μοιάζει ανακουφιστική μπροστά σε αυτή τη φυλακή.

Σε μια φυλακή που χωράει 500 άτομα, ζουν 7000 φυλακισμένοι, δεν υπάρχουν κρεβάτια, ούτε ρούχα για τους κρατούμενους, το ηλεκτρικό ρεύμα υπάρχει μόνο στους χώρους για τους φύλακες, οι οποίοι είναι οπλισμένοι σαν πεζοναύτες στο Βιετνάμ, καμία πρόνοια για την υγιεινή των κρατουμένων, καθόλου τουαλέτες, ενώ η παροχή νερού ελέγχεται από τους αρχηγούς των φυλακών.

Αν σας φαίνονται υπερβολικά όσα διαβάσατε, μην συνεχίσετε παρακάτω, γιατί η φαντασία δεν μπορεί να φτάσει τα όσα συμβαίνουν στις φυλακές της Gitarama. Δεν παρέχεται φαγητό στους κρατούμενους, με αποτέλεσμα τα φαινόμενα κανιβαλισμού να είναι καθημερινά. Οι ακαθαρσίες βρίσκονται παντού, η γάγγραινα είναι η συνηθέστερη αιτία θανάτου σε αυτή τη φυλακή, ενώ ο μέσος όρος ζωής για τους κρατούμενους είναι το 1 έτος παραμονής.