E-Daily

Η απίστευτη ιστορία του δημιουργού του καραόκε

Αν είχε κατοχυρώσει την εφεύρεση θα ήταν ο πιο πλούσιος άνθρωπος στο κόσμο

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

16/5/2017 | 00:55

Άλλοι το λατρεύουνε, αλλοί το χλευάζουνε, αλλά σίγουρα όλοι έχουν τραγουδήσει καραόκε μια φορά στη ζωή τους.

Ο Νταϊσούκε Ινουέ, ήταν μουσικός στο Κόμπε, μια πόλη με λιμάνι στην Ιαπωνία. Εκεί έπαιζε μουσική σε μπαρ όπου διασκέδαζαν εργάτες ναυτικοί. Εκτός από μουσικός, ήταν και ειδικός στα ηλεκτρονικά είδη. Στον ελεύθερο του χρόνο, επεξεργαζόταν ηλεκτρικές συσκευές και τις βελτίωνε.

Ήταν περιζήτητος στο Κόμπε, επειδή με τα μηχανήματά του κάλυπτε τα φάλτσα των τραγουδιστών, που δούλευαν στο μπαρ, το Κόμπε δεν φημίζονταν και για τους μεγάλους τραγουδιστές που έβγαλε. Εκεί σκέφτηκε την εφεύρεση που άλλαξε την μουσική και την οικιακή διασκέδαση. 

Είδε ότι όλοι έχουν το μικρόβιο του τραγουδιού. Και σκέφτηκε να φτιάξει μια συσκευή, που θα παίζει μόνο μουσική και θα τραγουδάει όποιος θέλει τους στίχους. Η πρώτη συσκευή που έφτιαξε, το 1971, κόστιζε μόνο 1 ευρώ.

Άρχισε να τα πουλάει σε τοπικά μπαρ. Η επιτυχία ήταν απίστευτη, δεν υπήρχε μπαρ χωρίς τη μηχανή του σε κλίμακα 500 χιλιομέτρων. Είχε κάνει όμως ένα μοιραίο λάθος. Δεν κατοχύρωσε την ευρεσιτεχνία της εφεύρεσης του. Και ενώ αρχικά είδε τον τραπεζικό του λογαριασμό να γεμίζει με μικροποσά, από τις πωλήσεις, σε μικρό χρονικό διάστημα είδε μεγάλες βιομηχανίες να κατασκευάζουν τη συσκευή του, χωρίς να μπορεί να τους σταματήσει. Στην Ασία πουλιέται ένα καραόκε κάθε 2 ώρες. Ακόμη και σήμερα. Φανταστείτε τα χρήματα που θα μπορούσε να έχει. Για την ιστορία το κενό στη πατέντα εκμεταλλεύτηκε ο Φιλιππινέζος Ρομπέρτο ντελ Ροσάριο, ο οποιός για μια δεκαετία έβγαλε πολλά εκατομμύρια δολάρια, μέχρι που βρέθηκε τρόπος να μην παίρνει δικαιώματα. Μπορεί να είχε κατοχυρώσει τη συσκευή αλλά όχι τα εξωτερικά εξαρτήματα που χρειαζόταν. Και έτσι όποιος ήθελε μπορούσε να φτιάξει ένα διαφορετικό καραόκε

To 1999 το περιοδικό Time τον συμπεριέλαβε στη λίστα με τους 20 ανθρώπους που άσκησαν σημαντική επιρροή στον 20ο αιώνα. «Έγραφαν ότι όπως ο Γκάντι επηρέασε τον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι τη μέρα, το καραόκε επηρέασε τον τρόπο που ζούσαν οι άνθρωποι τη νύχτα. Μπορείς να φανταστείς να σε συγκρίνουν με τον Γκάντι; Ήμουν συγκλονισμένος» λέει.